'Wildlife': rare toonverschuivingen belemmeren goed geacteerd familiedrama
Hier is een film met prachtig gekalibreerde uitvoeringen, onderscheidende, historische cinematografie en zorgvuldig vervaardigd, authentiek productieontwerp.
Hier is een film met veel aan te bevelen - en toch is het scenario net iets te ongelijk, en van tijd tot tijd is er een verontrustende griezeligheid en verandering in toon die inconsistent en gefabriceerd lijkt, en ik was teleurgesteld.
Wildlife is een bewerking van de roman uit 1990 van de begaafde Richard Ford en markeert het regiedebuut van acteur Paul Dano (die samen met Zoe Kazan het scenario schreef). Dano, die gespecialiseerd is in het spelen van verontrustende personages in films als There Will Be Blood en Prisoners, heeft een goed oog en een goed gevoel voor tempo - maar af en toe zet hij een scène in scène alsof we ons plotseling in een film bevinden over een seriemoordenaar, in tegenstelling tot een intens huiselijk drama. Vreemd.
Wildlife speelt zich af in het dunbevolkte, grimmig mooie stadje Great Falls, Montana, in 1960. Het is een ingetogen, streng, meestal leergierig onderzoek van een nucleair gezin dat uit elkaar wordt gescheurd wanneer beide ouders hun behoeften belangrijker vinden dan hun zoon.
MEER VAN RICHARD ROEPER
'Bohemian Rhapsody': onbekwame Freddie Mercury-bio is geen pleziercruise
‘Can You Ever Forgive Me?’: Melissa McCarthy bereikt perfectie
Jerry van Jake Gyllenhaal is een trotse man die is ontslagen uit zijn baan als golfprofessional van een countryclub - en weigert terug te keren wanneer de clubmanagers zeggen dat ze een fout hebben gemaakt en dat ze hem terug willen. Ik ga niet voor zulke mensen werken , zegt Jerry, die steeds dieper wegzakt in zijn medelijdenfeestje, bier drinkt en weinig aandacht schenkt aan zijn vrouw Jeanette (Carey Mulligan) en zijn eerbiedwaardige 14-jarige zoon Joe (Ed Oxenbould, die een beetje op een jonge Paul lijkt). dan).
Met bosbranden die woeden in de nabijgelegen heuvels, neemt Jerry impulsief een laagbetaalde, risicovolle baan aan om de branden te bestrijden - wat hem enkele weken van het gezin zal wegnemen. Wat handig voor Jerry.
Omdat Jerry er niet helemaal van overtuigd is dat Jerry ooit terugkomt en zich er terdege van bewust is dat ze niet in haar eentje voor zichzelf en Joe zal kunnen zorgen, verspilt Jeanette weinig tijd aan het uitgaan met de oudere, welgestelde Warren (de geweldige acteur Bill Camp ).
Als om haar schuldgevoel weg te nemen, dwingt Jeanette Joe praktisch om deel te nemen aan haar relatie met Warren. De eerste keer dat Warren Jeanette kust, is bij hem thuis, in het bijzijn van Joe. Jeanette veinst een schok, haast zich het huis uit met Joe - en gaat dan weer naar binnen, terwijl ze haar zoon in de auto laat terwijl de lichten dimmen.
Joe is nog maar een kind en we leven mee met zijn benarde situatie, maar er zijn momenten waarop hij rondsluipt en zijn moeder bespioneert, wat lijkt te impliceren dat HIJ het meest verontruste lid van de familie is, en Wildlife plotseling en schokkend de toon geeft van een prequel over een personage dat zal opgroeien om heel slechte dingen te doen.
Carey Mulligan is geweldig, zelfs als het script Jeanette oproept om een snelle, niet geheel plausibele overgang te maken van een onderdrukte huisvrouw uit het Eisenhower-tijdperk naar een diva uit een overspannen B-film. Het is een geweldige prestatie in een bijna goede film.
'Wilde dieren'
★ ★ 1⁄2
IFC-films presenteert een film geregisseerd door Paul Dano en geschreven door Dano en Zoe Kazan, gebaseerd op de roman van Richard Ford. Beoordeeld PG-13 (voor thematisch materiaal, waaronder een seksuele situatie, kort krachtig taalgebruik en roken). Speelduur: 104 minuten. Opent vrijdag in lokale theaters.
Хуваах: