Ongeplaatste Emma Raducanu en Leylah Fernandez bereiken finale US Open
De wedstrijd van zaterdag zal de eerste grote finale tussen tieners zijn sinds de US Open in 1999, toen Serena Williams (17) Martina Hingis (18) versloeg.
NEW YORK — Emma Raducanu en Leylah Fernandez lijken op zoveel manieren op elkaar: ze hebben een benijdenswaardige snelheid en anticipatie. Ze nemen ballen laag bij de grond en sturen ze met gemak om. Het maakt ze niet uit hoeveel bekendere of succesvollere tegenstanders zijn. Ze houden van het grote moment.
Er is meer. Het zijn allebei tieners. Ze zijn allebei ongeplaatst op de US Open. Ze krijgen allebei luide steun van de menigte. En nu zijn ze opmerkelijk genoeg allebei Grand Slam-finalisten.
Raducanu, een 18-jarige uit Groot-Brittannië die op de 150e plaats staat, en Fernandez, een 19-jarige uit Canada die op de 73e plaats staat, namen totaal verschillende wegen naar de kampioenswedstrijd in Flushing Meadows op donderdagavond. Ze zijn zaterdag terug in Arthur Ashe Stadium voor de eerste grote finale tussen twee tieners sinds de US Open van 1999, toen Serena Williams (17) Martina Hingis (18) versloeg.
Raducanu werd de eerste kwalificatiewedstrijd die een Grand Slam-finale in het professionele tijdperk bereikte door een overweldigende 17e geplaatste Maria Sakkari met 6-1, 6-4. Raducanu verscheen pas in haar tweede grote toernooi en won alle 18 sets die ze speelde tijdens drie wedstrijden in de kwalificatierondes en zes in het hoofdtoernooi.
Ik heb gewoon voor elke dag gezorgd, zei Raducanu, en voor je het weet, drie weken later, sta ik in de finale en ik kan het niet geloven.
Wie kan? Niet Raducanu, die oorspronkelijk een vliegticket had gekocht om New York te verlaten nadat de kwalificatie was geëindigd, in de veronderstelling dat dit het einde van haar verblijf zou kunnen zijn.
Snel leidde ze Sakkari met 5-0 en vanaf dat moment veranderde er eigenlijk niets. Sakkari verdiende in die periode zeven breakpunten; Raducanu kreeg er drie. Het verschil? Sakkari kon er geen converteren; Raducanu profiteerde van twee kansen - of, beter nog, accepteerde de vrijgevigheid van haar tegenstander op twee ervan, één keer op een gesaldeerde backhand, één keer op een dubbele fout.
Tegen het einde maakte Raducanu slechts 17 ongedwongen fouten voor Sakkari's 33 en is nu de jongste Slam-finalist sinds Maria Sharapova Wimbledon op 17-jarige leeftijd in 2004 won.
Fernandez is niet veel ouder – haar verjaardag was maandag – en ze kwam door een halve finale vol met momentumschommelingen naar de nummer 2 Aryna Sabalenka 7-6 (3), 4-6, 6-4.
Ze zijn allebei jong. Ze spelen onverschrokken, zei Sakkari over Raducanu en Fernandez. Ze hebben niets te verliezen als ze tegen ons spelen.
Raducanu was het met die beoordeling eens en zei: als je jong bent, is er een element van je dat volledig vrij speelt.
Sakkari is 26, Sabalenka 23. Elk maakte onlangs haar debuut in een halve finale van een Grand Slam: Sakkari verloor in die ronde op de Franse Open in juni, Sabalenka op Wimbledon in juli.
Ik ben verdrietig, zei Sakkari. Ik baal er enorm van dat ik mijn eerste finale niet opnieuw heb gehaald. Maar ik ben er zeker van dat het snel zal komen.
Wimbledon was Raducanu's enige eerdere grote toernooi; ze kwam binnen via een wildcard-invoer met een positie buiten de top 300 en bereikte de vierde ronde voordat ze in de tweede set stopte vanwege ademhalingsproblemen. De beste prestatie van Fernandez op een Slam was vorig jaar de derde ronde op Roland Garros.
Aan het begin van donderdag leek Sabalenka de controle te hebben en claimde 12 van de eerste 14 punten voor een 3-0-voorsprong. Er waren nog maar acht minuten verstreken en de meeste toeschouwers hadden hun plaats nog niet bereikt. Pas later verzamelden de meer dan 20.000 op de tribunes Fernandez met de vuist omhoog met gezangen van Let's go, Leylah! Laten we gaan! begeleid door ritmisch geklap.
Ik ben blij dat wat ik ook doe op de baan, de fans ervan houden - en ik ben er ook dol op, zei Fernandez. We zullen zeggen dat het magisch is.
Aan het einde van de eerste set en opnieuw de derde was het Sabalenka die de zaken aan haar voorbij liet gaan. In de laatste game sloeg ze tweemaal op rij een dubbele fout om matchpoint op te zetten, waarna ze een forehand lang zeilde.
Dit, zei Sabalenka, is wat we druk noemen.
Wat er ook gebeurt, schijnbaar voelde Fernandez het niet. Weifelde niet. En waarom zou ze op dit moment? Haar evenwicht, net als dat van Raducanu, is net zo grenzeloos als hun potentieel.
Dit was de vierde overwinning van de linkshandige Fernandez in drie sets op een geplaatste tegenstander. Eerst kwam nr. 3 Naomi Osaka, de US Open-kampioen van 2018 en 2020. Toen kwam nr. 16 Angelique Kerber, de kampioen van 2016. Dat werd gevolgd door nr. 5 Elina Svitolina en Sabalenka.
Er is geen limiet aan wat ik kan doen. Ik ben gewoon blij dat alles op dit moment goed gaat, zei Fernandez, die Canada snel achter elkaar de tweede US Open-titel voor dames kon bezorgen, na de overwinning van Bianca Andreescu in 2019.
Raducanu en Fernandez zijn allebei wereldburgers.
Raducanu werd geboren in Toronto uit een Chinese moeder en een Roemeense vader; het gezin verhuisde naar Engeland toen Emma 2 was.
Fernandez werd geboren in Montreal aan een Filippijnse Canadese moeder en Ecuadoraanse vader; het gezin verhuisde naar Florida nadat Leylah op 12-jarige leeftijd succes had als junior. Papa is ook haar coach, hoewel hij niet bij haar is in New York, maar in plaats daarvan coachingstips geeft in dagelijkse telefoongesprekken.
Misschien vertelde hij zijn dochter om Sabalenka alle fouten te laten maken in een tiebreak, want dat gebeurde aan het einde van de eerste set. Sabalenka kwam met 2-0 voor en raakte daarna volledig de weg kwijt. Elk punt gewonnen door Fernandez kwam dankzij een misser van Sabalenka.
Ik zou niet zeggen dat ze iets deed, zei Sabalenka. Ik zou zeggen dat ik mezelf kapot maak.
In de tweede set kwam Sabalenka weer in vorm en deed Fernandez een stapje terug. Maar bij de derde was het de tijd van Fernandez om te schitteren.
Nu is ze net (een) top-10-speler, zei Sabalenka. We zullen zien hoe goed ze in de toekomst zal zijn.
Raducanu en Fernandez ontmoetten elkaar voor het eerst toen ze allebei in toernooien onder de 12 speelden en kregen een band door hun gedeelde connectie met Canada. Zaterdag delen ze voor het eerst een baan in een wedstrijd op tourniveau.
Wel speelden ze in 2018 in de tweede ronde van het juniorentoernooi van Wimbledon.
Raducanu won die. Drie jaar later spelen ze opnieuw - op een groter podium en met veel, veel meer op het spel.
Хуваах: