Een betaaldag bij de races voor Justin Mustari
Des Plaines’ Mustari won dankzij een afstandsschot ruim op het National Horseplayers Championship.
LAS VEGAS - Een paar galoppaties uit de poort, Rose's Crystal stotterde. Het 4-jarige roan merrieveulen botste bijna tegen het beest voor haar, dus jockey Juan Hernandez trok een beetje op.
Ongeveer 330 mijl van die achtste race, een mijl op het Del Mar-gras op 29 augustus, stond Justin Mustari op een platform hier in Bally's Event Center. Hij keek naar een gigantisch scherm en hield zijn adem in.
In de laatste race van het prestigieuze National Horseplayers Championship liet de inwoner van Des Plaines alles rijden op 19-tegen-1 shot Rose's Crystal.
Van het kijken naar duizenden races, als ze zo optrekken, is het meestal [niet goed]. De jockey en het paard liggen meestal niet op dezelfde lijn, zegt Mustari. Ik dacht: 'Nou, ik ben hier weg.'
Toch wist hij dat het merrieveulen het kon afmaken, een van de redenen waarom hij haar had getikt. Ze vestigde zich. De hik hielp Hernandez haar in een comfortabele houding en tempo te brengen.
Ze kwam rond de laatste bocht, begon een beweging te maken, zegt Mustari, en toen werd het allemaal in feite wazig.
Rose's Crystal versloeg Warrens Candy Girl met driekwart van een lengte en betaalde $ 41,80 om te winnen, $ 16,40 om te plaatsen. Het betaalde Mustari de $ 725.000 NHC eerste prijs. Op 26-jarige leeftijd werd hij de jongste kampioen van de NHC.
Zijn oom Dan morste een biertje terwijl hij Justin in de armen van zijn vader, Frank, duwde, die bleef blaffen: Oh, mijn God!
Toen de redacteur van Horse Racing Nation en de volbloedschrijver van Vegas Sports & Information Network Ron Flatter en anderen Mustari begonnen te interviewen, bleef hij in die waas.
Laconiek, zo verbijsterd, zegt Flatter. Rose's Crystal is dichterbij, dus haar start was niet zo belangrijk als haar finish. Dat was waarschijnlijk het meest dramatische einde in de 22-jarige geschiedenis van de wedstrijd.
MOVIN' OP UP
Mustari had deelgenomen aan de laatste drie NHC's. Frank en Dan zijn ook stamgasten. Zijn vader bezat paarden - Justin was misschien 5 op zijn eerste foto van de winnaarscirkel - en is teruggekeerd naar dat bedrijf.
Justin genoot van dagen op het circuit met zijn grootouders van vaderskant, andere familieleden en vele vrienden.
Hij is enigszins sentimenteel over de op handen zijnde sluiting van Arlington International en hij kwalificeerde zich voor de NHC via een Hawthorne-wedstrijd, maar hij beschouwt Gulfstream Park in Hallandale Beach, Florida, waar zijn familie een appartement bezit, zijn thuispark.
Op de Maine West High School speelde Mustari honkbal en golf, waarin hij als senior bekend werd. Hij golfde ook voor Oakton Community College en Aurora University, waar hij een bachelor in bedrijfskunde behaalde.
Hij heeft zich gekwalificeerd voor de laatste paar Illinois Opens, heeft handicap 1 en heeft twee hole-in-ones gezonken. En hij helpt Frank, onder wiens dak Justin nog steeds woont, met het runnen van Five Star Insulation Corp. in Des Plaines.
Justin spaart al jaren om een huis voor hem en zijn vriendin Paulina te krijgen op een verkopersmarkt. Hun uiteindelijke postcode is zeker verbeterd.
ONGEZELLIG LIGT HET HOOFD
De driedaagse NHC begon op 27 augustus. Meer dan 450 spelers hadden 563 inschrijvingen. Elke inzending omvatte 52 mythische $ 2 win-and-place-weddenschappen, en de laatste ronde van zondag vereiste wedden op dezelfde races.
Zaterdagavond had Mustari de leiding en een misselijkmakend gestel. Hij was onrustig bij Tom Colicchio's Heritage Steak, zijn favoriete restaurant in Vegas met een open keuken in de Mirage.
Hij was amper klaar met de helft van zijn filet, kaasachtige aardappelpuree en pittige uienringen. De maaltijd was typisch verrukkelijk, maar paarden raceten met zijn noggin over het kleine circuit.
Hij trok zich terug in zijn kamer en studeerde tot 12.30 uur. Hij sliep ongemakkelijk. Hij stond om 5.45 uur op om te studeren. De wedstrijd werd hervat. Hij won niets voor een traject van zes races.
Ik heb mezelf op een plek gezet, zegt Mustari. Ik probeerde mezelf een kans te geven om weer aan de leiding te komen, of dichtbij te zijn. Toen we die laatste race ingingen, waren er maar een paar opties.
ER VOOR GAAN
Een paard met een kleine kans had er misschien voor gezorgd dat hij als vierde eindigde om een betaaldag van $ 100.000 veilig te stellen. Echter, in die kleine uurtjes had hij Rose's Crystal omcirkeld, in dat veld van 11 paarden, nadat hij haar ware kansen opnieuw had gekalibreerd.
Ze had voor het laatst gerend, in Santa Anita, op 31 januari. Hij wist dat het slagingspercentage van trainer Carla Gaines, met een ontslag van ten minste 90 dagen, rond de 8% lag.
Niet iets wat een gokker of handicapper zou zeggen is een goede gok, zegt Mustari. Maar om 19-1 te zijn, en voor mij om te denken dat het paard 6-1 of 7-1 zou moeten zijn - ervan uitgaande dat ze in goede vorm is na een ontslag - leek het logische spel.
Frank sprak vaak over het omarmen van once-in-a-lifetime kansen, wat Justin hielp nadenken. Ik krijg deze kans misschien nooit meer, vertelde Justin zijn vader voor de race. Ik zou ziek zijn als ik deze kans niet aangreep.
Rose's Crystal geleverd. Hij eindigde met $ 370,80, nipt van 2014 kampioen Jose Arias, die $ 347,20 had verzameld. Mustari won ook een Eclipse Award, als de paardenspeler van het jaar van het continent, en toegang tot de 2022 NHC.
Hij haalde zijn winnaarscheque op in de kooi van een Caesars-kassier. Voor de terugvlucht naar Chicago stopte hij die cheque in een verborgen ritsvak in zijn rugzak. De hele weg naar huis, op de cabinevloer, knepen zijn voeten in die rugzak.
Zijn bank had tijd nodig om de cheque te vereffenen, maar hij zag het bedrag uiteindelijk op zijn rekening staan toen hij woensdagochtend wakker werd.
Het is officieel, schreef Mustari in een sms. Nu voelt het echt!
Хуваах: