Nate Simpson, mede-oprichter van The Rink, een schaatsparadijs aan de South Side, overleden op 75
'The Rink was een echte steunpilaar', zegt mecenas Natha Mitchell. ‘Het was een zwart bedrijf in de zwarte gemeenschap. Het was een plek waar mensen met hun familie naartoe konden gaan in de gemeenschap.'
Het grote wiel. De peetvader. De lage shuffle.
Al tientallen jaren doen mensen die stappen in een mix van dansen en rolschaatsen bij de ijsbaan op 87th Street, mede opgericht door Nate Simpson.
De smooth Chicago-specialiteit is over de hele wereld bekend geworden als JB schaatsen vanwege de rubberen poten die lijken op het fraaie voetenwerk van de zanger die bekend staat als Soul Brother No. 1, James Brown.
De ijsbaan was een echte steunpilaar, zei oude beschermheilige Natha Mitchell. Het was een zwart bedrijf in de zwarte gemeenschap. Het was een plek waar mensen met hun familie naartoe konden gaan in de gemeenschap.
Je had een veilige haven waar je heen kon. Je zou je kinderen kunnen meenemen, zei Carmen Simpson Clark, de zakenpartner en ex-vrouw van meneer Simpson. Mensen werden vrienden. Ze ontmoetten elkaar daar en trouwden en kregen kinderen.
Ze zei dat tegen de tijd dat zij en meneer Simpson vorig jaar The Rink verkochten, enkele van de oorspronkelijke skaters, hun kinderen en kleinkinderen daar skaten.
Simpson stierf zaterdag in het medisch centrum van de Universiteit van Chicago aan een ziekte die een jaar geleden bij hem was vastgesteld, zei zijn familie. De inwoner van Flossmoor was 75.
Mr. Simpson was een hulpsheriff van Cook County in het gerechtsgebouw van Markham. Maar voor de vele mecenassen van The Rink was hij veel meer, hij bood hen niet alleen een plek om naartoe te gaan en plezier te hebben, maar gaf velen ook hun eerste baan.
Hij was de vader, de oom, zei Darnell Cheers, 50, een DJ die de naam DMC draagt. Kinderen groeiden daar op en hij kende alle ouders van de kinderen van mijn leeftijd. Hij zag iedereen naar boven komen.
Chance the Rapper - die zingt, We rolden op de ijsbaan, we rolden op de ijsbaan in zijn lied Juke Jam - was een van de beschermheren, zei Clark.
De ijsbaan was je thuis weg van huis, zei schrijver Marcie Hill, die lezingen geeft over schaatsgeschiedenis in Chicago.
Ondanks digitale afleiding, zijn we hier, 45 jaar later, en we zijn zo dankbaar dat we nog steeds een plek hebben waar we kunnen komen skaten en een skatefamilie hebben, zei Curtis Pouncy, die met zijn vrouw Ramona vorig jaar The Rink kocht. Zoveel mensen hebben met mij gedeeld dat deze ijsbaan hun leven heeft gered omdat ze de verkeerde kant op gingen.
Een van hen is een skater die vroeg om alleen met zijn voornaam te worden geïdentificeerd, Jeremy, die zei dat toen hij 15 jaar geleden naar The Rink kwam, ik meerdere keren was neergeschoten, ik in de gevangenis was geweest. Bij The Rink, zei hij, was er geen gangbang. Ze respecteerden Nate, The Rink en de cultuur en wat het biedt - ik denk niet dat ik zou leven of vrij zou zijn als ik niet zou skaten en The Rink.
Hij zegt dat meneer Simpson hem heeft geholpen om evenementenplanner en kledingontwerper te worden.
Ik ben trots op de persoon die ik ben geworden, zei hij. De Rink heeft van mij een succesverhaal gemaakt.
De jonge Nate groeide op aan de South Side. Zijn moeder Parmeta Jones Simpson was een leraar die in de jaren veertig afstudeerde aan de Universiteit van Chicago. Zijn vader Nathaniel was een makelaar in onroerend goed. Hij ging naar de Harlan High School en de DePaul University, was lid van de Alpha Phi Alpha-broederschap en diende in de National Guard.
In hun jonge jaren, zei Clark, gingen ze vaak schaatsen, soms in de buitenwijken. Hij zei: 'Waarom rijden we twee of drie keer per week naar Markham en is er niets in Chicago?'
Ze openden hun eerste ijsbaan in 1975 op 8920 S. Ashland Ave. In 1985 verhuisden ze naar de huidige locatie op 1122 E. 87th St.
We waren de eerste zwarte rolschaatsbaan in Chicago, zei Clark.
Ze hadden twee pooltafels, een dansvloer, tafeltennis en cornhole-gooispellen. In de loop der jaren evolueerde het schaatsen naar skatedansen, uitgevoerd op vloervullende liedjes gedraaid door dj's.
De JB-stijl van rolschaatsen, die zijn oorsprong vindt in Chicago, bestond uit grooves en bounces, fancy voetenwerk en staande dansroutines geleend van de Godfather of Soul zelf en daterend uit de jaren 70, volgens het boek van Tom Russo uit 2017 Chicago Rink Rats: de Roller Capital in zijn hoogtijdagen.
De skatecultuur onder de zwarte gemeenschap van Chicago is een gespecialiseerd fenomeen, zei communicatieadviseur Don Rashid. De mensen hebben ongelooflijke schaatsvaardigheden.
Cheers zei dat, wanneer hij dj's, oudere skaters graag skaten op de funky slow burn van muziek zoals The Temptations' Take a Stroll Through Your Mind and Who Wants to be like the Joneses, '' Eddie Kendricks' Intimate Friends en alles van The Temptations' fluistert. Anderen, zei hij, neigen naar James Brown, Loggins & Messina's Pathway to Glory, '' Led Zeppelin's Kashmir '' en We Will Rock You van Queen. En Gen Z-kinderen houden van producer-remixen van originele James Brown-nummers.
JB Skating is volgens Clark ook populair in Atlanta en Detroit. Ze komen elk jaar met twee of drie bussen uit Detroit [naar The Rink]. Ze zouden komen omdat ze van de stijl houden, zei ze.
Voor mensen die niet op seculiere muziek wilden skaten, organiseerde The Rink gospelavonden, zei Clark.
Toen meneer Simpson het gebouw kocht, waar vroeger een elektriciteitsbedrijf was gevestigd, had het binnenkolommen die werden verwijderd zodat mensen konden skaten.
Hij kon geen architect of ingenieur zover krijgen die hem serieus genoeg nam om met hem samen te werken, zei Lee Bey, een hoofdredacteur van Sun-Times die een familielid is door een huwelijk. Maar hij vond toevallig een staalfabrikant in de buurt die een ingenieur in dienst had. En samen werkten ze een zichtbaar spantensysteem uit op het dak van het gebouw - niet anders dan wat Mies en ingenieurs deden om een open, onbelemmerde ruimte in Crown Hall te creëren. Toen ze het systeem eenmaal hadden gebouwd, moesten ze naar binnen gaan en alle originele structurele kolommen verwijderen.
Ik hield mijn adem in elke keer dat ze een column wegnamen, zei Bey dat meneer Simpson het hem had verteld. Maar het dak hield stand. Het systeem werkte.
De overlevenden van meneer Simpson zijn zijn dochters Valencia Simpson Owens en Lindsey Simpson, zonen Brandon Blue en Nathaniel H. Simpson III, vijf kleinkinderen en vier achterkleinkinderen.
Хуваах: