In één toneelstuk laten Bears en Justin Fields zien waarom ze niet opgewassen zijn tegen rivaliserende Packers
Het was een herinnering dat Fields geen Rodgers is, maar ook dat hij ook niet Mitch Trubisky is. De vorige keuze van de Bears in de eerste ronde had niet dat gevoel van roekeloosheid.
Quarterback Justin Fields dacht dat Packers' nose tackle Kenny Clark buitenspel stond.
Ik bedoel, ik zag hem springen, zei Fields minuten na een 24-14 rivaliteitsverlies zondag op Soldier Field.
Dat deed het centrum Sam Mustipher ook. Daarom brak hij de bal net zo snel als hij deed - zoals de Bears oefenden.
Hij kwam de voetbal tegen, zei Mustipher. Ik dacht dat het een vrij spel was.
In de veronderstelling dat de Bears op zijn minst de begunstigden waren van een vijf-yard penalty, nam Fields een shotgun-snap op derde-en-zeven van de Packers '47 met ongeveer een minuut te spelen in het eerste kwartaal. Met een 7-0 voorsprong rolde Fields naar rechts en zette zijn voeten neer. Vanaf de rechterbovenhoek van de wishbone C geschilderd op het middenveld - de Bears '45 - bad hij in de richting van de brede ontvanger Allen Robinson. Packers veiligheid Darnell Savage volgde de bal, ving hem in de achterkant van de noordelijke eindzone, ging twee voet naar beneden en tuimelde buiten de baan.
Verwant
Bitterzoet verlies naarmate Bears vordert, maar zelfsabotage in 24-14 nederlaag tegen Packers
Afhaalrestaurants van het verlies van Bears voor Packers
Ik was in de war over waarom er geen vlaggen op de grond waren, zei Fields. Dus ik weet niet of de refs dat net hebben gemist of dat hij niet buitenspel heeft gesprongen of zo.
Clark leek zeker de neutrale zone te betreden. Scheidsrechter Bradley Rogers, wiens team de meeste buitenspelstraffen in de competitie had gefloten, zag het niet zo.
Er was geen vlag. Het was Packers bal.
[Fields] was geschokt, net als wij allemaal, zei brede ontvanger Darnell Mooney. Dat spel nam een beetje vaart van ons omdat we aan het rollen waren. We weten niet of we zouden hebben gescoord op die drive of wat dan ook, maar we waren aan het rollen. . . .
Ik heb het gevoel dat ons momentum ons daar had verlaten.
Het duurde te lang om terug te keren. Na de onderschepping marcheerden de Packers 80 yards en scoorden op een one-yard shovel pass van Aaron Rodgers naar Allen Lazard om de wedstrijd gelijk te trekken. Ze schopten een velddoelpunt bij hun volgende balbezit en, nadat ze een spel hadden gespeeld om de eerste helft af te sluiten, scoorden ze een touchdown op de volgende.
Rodgers, meer dan welke quarterback dan ook, verscheurt je hart bij gratis spelen. Fields bewees dat hij lang niet in de buurt is van zijn niveau. Maar hij liet ook zien dat hij ook niet Mitch Trubisky is, die te vaak het conservatieve spel maakte - of erger nog, kort voor de eerste-down-markering gooide.
Er is veel afstand tussen die twee uitersten. De Bears vinden het geweldig dat Fields ervoor koos om agressief te zijn, zelfs als ze een beginnersfout maakten. Als Fields zijn carrière echter dichter bij Rodgers dan bij Trubisky wil afsluiten, zal hij moeten leren om die fouten sneller achter zich te laten. Velden is er nog niet.
Coach Matt Nagy zei dat hij naar de vlag had kunnen zoeken terwijl hij de foto nam, hoewel het niet gemakkelijk is om te doen.
Dat is een moment daar - een coachbaar moment - waar hij van gaat groeien, zei hij. En dat zijn we allemaal, als je dat doormaakt.
Vóór de onderschepping hadden de Bears hun eerste drive voltooid met een touchdown - een one-yard gerund door Khalil Herbert - en waren ze gemiddeld 5,75 yards per spel. Daarna punterden de Bears om hun volgende vier drives te beëindigen, met een gemiddelde van 3,16 yards per spel. Ze scoorden pas opnieuw in het vierde kwartaal, toen ze 10 achter stonden. De 10-play, 80-yard drive van de Bears zag Fields 5-uit-5 gaan voor 64 yards, één keer klauteren voor 14 en een vijf-yard gooien landing op Mooney.
Er waren enkele tijdige worpen, zei Packers-coach Matt LaFleur. En dan moet je op elk moment het off-schema [plays] verdedigen. . . het is moeilijk om daartegen te coachen. En hij is in staat om dat bij elk spel te doen.
De Bears gingen gelijk de rust in. Ze hadden eerste en 10 bij de Packers '35 met nog een minuut te gaan toen Fields vier yards klauterde, gleed en laat werd geraakt door cornerback Rasul Douglas. Guard James Daniels werd echter opgeroepen om het spel stil te houden, wat een winst van 19 yard zou zijn geweest.
Als eerste terug bij de 35 rende Herbert twee yards. Op de tweede plaats rolde Fields naar rechts en las verkeerd welke route Robinson liep. Hij hief een pass op die voormalig Bears-veiligheid Adrian Amos ving terwijl hij op zijn tenen over de achterlijn van de zuidkant van de zone liep - maar herhalingen toonden aan dat Amos geen balbezit had met twee voeten in de grens.
Op de derde en achtste nam hij een spelvertraging op. Fields leek te signaleren voor een time-out, maar deze werd niet verleend. Op derde en 13 van de 38 nam Fields ontslag.
Zo waren de Bears buiten het bereik van het velddoelpunt.
Het zou nog een kwartier duren voordat Fields het momentum zou herwinnen dat hem verliet toen hij de interceptie gooide. De sleutel om het terug te krijgen, zei Fields, is gewoon doorgaan naar de volgende rit.
Tegen Green Bay bewees hij dat dat makkelijker gezegd dan gedaan is.
Ik moet beter spelen, zei Fields, die 16-uit-27 sloeg voor 174 yards en een passer rating van 75,2. En we moeten meer punten inleveren.
Schrijf je in voor de nieuwsbriefHalas Intrige Bears Report
Bedankt voor het aanmelden!
Check je inbox voor een welkomstmail.
E-mail (verplicht) Door je aan te melden, ga je akkoord met onze Privacyverklaring en Europese gebruikers gaan akkoord met het gegevensoverdrachtbeleid. AbonnerenХуваах: