Andrea Bocelli gelooft in de opbeurende kracht van muziek, in goede en slechte tijden
Bocelli toert achter zijn 2020-release Believe, een diep introspectieve reis naar zijn eigen spiritualiteit, met nummers als Hallelujah van Leonard Cohen, You'll Never Walk Alone van Rodgers en Hammerstein en een duet van Amazing Grace met onder meer Alison Krauss.
Geloof is een krachtig iets.
Combineer het met muziek en het kan het publiek over de hele wereld raken.
De Italiaanse tenor Andrea Bocelli bewees het met zijn emotioneel geladen Pasen 2020-uitvoering van Amazing Grace, tijdens het hoogtepunt van de pandemische sluiting van zijn geliefde Italië en de wereld in het algemeen. Er was geen fysiek publiek aanwezig - alleen Bocelli, een microfoon en een organist als begeleiding. En een optreden dat gelijktijdig werd gelivestreamd door drie miljoen YouTube-kijkers, en 28 miljoen meer in de eerste 24 uur.
Het was een Music for Hope-evenement, ontworpen om de wereld eraan te herinneren dat zelfs tijdens een van de donkerste periodes in de geschiedenis, muziek de geest kon verheffen.
Zeven maanden later bracht Bocelli Believe uit, zijn 17e studioalbum en een diep introspectieve reis naar zijn eigen spiritualiteit, met nummers als Hallelujah van Leonard Cohen, You'll Never Walk Alone van Rodgers en Hammerstein en een duet van Amazing Grace met Alison Krauss, waaronder anderen.
Bocelli is nu op tournee en keert terug naar de persoonlijke arena-concerten die een kenmerk zijn geworden van zijn veelgeprezen muziekcarrière, een carrière met zes Grammy Award-nominaties, optredens voor vier Amerikaanse presidenten, drie pausen, de Britse koninklijke familie en de slotceremonie van de Olympische Spelen van 2006 in Turijn, Italië.
De tour arriveert donderdagavond in de Allstate Arena.
Hieronder volgt een bewerkt e-mailinterview met de 63-jarige zangeres.
Q. Je bracht je muziek tijdens de pandemie in twee ontroerende uitvoeringen. Het ene was het concert in de Duomo in Milaan, het andere tijdens het optreden in het Teatro Regio di Parma. Beiden werden gedaan zonder publiek. Hoe was het gevoel (omdat je in één concert voor tienduizenden mensen optreedt)? Voelde je op een bepaald niveau een leegte omdat er geen publiek was? En waarom was het belangrijk om deze voorstellingen te doen?
TOT. Het Milanese evenement was geen concert, maar een gelegenheid om samen te bidden (want, zoals St. Augustinus zou zeggen, zingen is twee keer bidden) en om de kracht van de christelijke boodschap van wedergeboorte en leven dat overwint opnieuw te bevestigen. De Duomo was leeg, maar mijn eenzaamheid was slechts schijn: we waren met tientallen miljoenen - en hoewel virtueel, waren we diep verbonden. Het was ongelooflijk emotioneel om in deze gedwongen scheiding zoveel eenheid en solidariteit te voelen. Wat betreft het kerstconcert in de Regio di Parma, in dit geval overtrof de reactie van het publiek mijn stoutste verwachtingen, als verder bewijs van het feit dat mensen hongeren naar schoonheid en spiritualiteit; ze moeten, nu meer dan ooit, opnieuw beginnen in dialoog te gaan met hun eigen ziel.
Andrea Bocelli
Wanneer: 19:30 uur 14 oktober
Waar: Allstate Arena, 6920 N. Mannheim, Rosemont
Kaartjes: $ 80 +
Informatie: ticketmaster.com
Q. Hoe voelt het om terug te keren naar live optredens?
TOT. Ik ben ontzettend blij. Ik vond het moeilijk om zonder de verbinding te zijn die je tijdens een live optreden tot stand kunt brengen. Live streaming is een interessant alternatief, maar de magie van een volgepakte zaal is onvergelijkbaar. Direct contact met het publiek blijft voor mij fundamenteel en is ook mijn manier om diegenen te bedanken die mij, over de hele wereld, consequent en liefdevol al vele jaren volgen.
Q. De titel van het nieuwe album, Believe, is een krachtig woord. Waar hoop je dat mensen in zullen geloven, vooral in deze moeilijke tijden waarmee de wereld wordt geconfronteerd?
TOT. Het album is een soort spirituele autobiografie. Het presenteert een pad bezaaid met liedjes die tot de ziel kunnen spreken en de luisteraar een stimulans bieden om de eigen spirituele dimensie te ontmoeten en de drijvende kracht ervan te begrijpen. Het project steunt op drie concepten, waarvan de eerste juist het geloof is. Samen met hoop en naastenliefde vormt het de theologische deugden: het fundament van het christelijk handelen. Ik zie het als een weddenschap, een uitdaging die het waard is om aan te gaan.
Q. Hoe belangrijk is geloof, een geloof in God, in jouw leven?
TOT. Geloof is mijn persoonlijke wegwijzer, mijn kracht. Het is een basiselement van mijn leven; een onbetaalbaar geschenk dat me dag na dag steunt. Degenen die geloof hebben, verbeteren hun leven en de wereld. Geloof hebben betekent in de eerste plaats geloven in de kracht van het goede en op elk kruispunt de richting inslaan die naar het goede leidt. Het geweten weet altijd correct te reageren, omdat God altijd tot ons geweten spreekt. Het hangt er allemaal van af of je de moed hebt om ernaar te luisteren.
Q. Hoe is het duet met Alison Krauss tot stand gekomen?
TOT. Ik volgde haar carrière al jaren. En het was een aangename verrassing om onze stemmen te kunnen combineren in een nieuwe versie van een van de meest meeslepende nummers aller tijden: het hymne van dankzegging.
Q. Je muziek wordt ook een familieaangelegenheid. Uw jonge dochter Virginia voerde een duet met u uit van 'Ich Liebe Dich' (ze is ook een zeer getalenteerde pianiste!) en uw zoon Matteo staat op het punt zijn eerste solo-album uit te brengen. Heeft u uw kinderen aangemoedigd om met muziek bezig te zijn? Heeft u uw dochter piano leren spelen?
TOT. Ik stimuleerde hen zeker niet om van muziek een beroep te maken, maar om het te studeren en frequent te doen. Al mijn kinderen hebben dat gedaan, zelfs mijn oudste, Amos, studeerde af aan het conservatorium waar hij piano studeerde, hoewel hij er later de voorkeur aan gaf een wetenschappelijke carrière na te streven en een graad in lucht- en ruimtevaarttechniek te behalen. De taal van muziek heeft het vermogen om mensen te verbeteren, ons geweten te beïnvloeden en bij te dragen aan spirituele evolutie. Muziek studeren biedt een schat aan ervaring die de ziel verrijkt; muziek is een vriend die je door het leven begeleidt. Virginia studeert piano niet bij mij, maar bij een goede leraar.
Q. Heb je je zoon Matteo advies gegeven over de muziekbusiness? Zo ja, wat was het?
TOT. Ik waarschuwde hem vanaf het begin heel duidelijk voor de moeilijkheden die ik goed ken, en vertelde hem hoe complex de showbusiness is. Maar het was zijn keuze, en wat meer is, hij heeft iets wat je niet kunt leren: talent. Een talent dat hij volgens mij recentelijk heeft laten zien, met zijn eerste single, Solo. Zoon van een kunstenaar zijn is een tweesnijdend zwaard; het hebben van een bekende achternaam geeft een aanvankelijk voordeel waar u later voor betaalt, wat een nadeel dreigt te worden. Ik ben erg blij om te zien dat Matteo onafhankelijk zijn eigen stijl zoekt, volgens zijn eigen persoonlijkheid en gevoeligheid.
Q. Je hebt onlangs je live Central Park-album opnieuw uitgebracht in een concert dat je oorspronkelijk aan je vader had opgedragen? Wat denk je dat je vader zou hebben gevonden van je muziek, je roem? Wat heeft hij je geleerd over het vaderschap?
TOT. Door de jaren heen had ik hem vaak bij me willen hebben, al was het maar om hem de uitingen van genegenheid en waardering te tonen die mensen voor mij hadden. Ik ben hem veel verschuldigd. Helaas heeft hij ons te vroeg verlaten, hoewel ik de eerste jaren van mijn carrière, mijn eerste successen met hem heb kunnen delen. Persoonlijk waren we anders, maar ik denk dat wat ons met elkaar verbond een zekere menselijkheid was, een gedeelde manier van voelen. Mijn vader leerde me de hiërarchie van waarden die ik toen zelf heb geprobeerd bij te brengen bij mijn eigen kinderen. Ik leerde toewijding om te werken, eerlijkheid, consistentie en liefde voor mijn thuisland. Ik leerde ook van mijn vader de ontzagwekkende verantwoordelijkheid van het vaderschap en de kracht van het voorbeeld als educatief hulpmiddel.
Q. Hoe was het om met Tony Bennett op te treden? (Naast de hieronder genoemde uitvoeringen hebben de twee in 2011 Stranger In Paradise opgenomen op Bennett's Duets II: The Great Performances.)
TOT. Het was een grote eer. Ik herinner me met hernieuwde emoties het concert in Central Park en het genoegen om met hem het podium te hebben gedeeld in de Radio City Music Hall in New York, ter gelegenheid van de show ter ere van zijn 90ste verjaardag. Tony Bennett is een immense artiest, een levende legende, de laatste van de grote crooners en een dierbare vriend. Ik maak van de gelegenheid gebruik, via dit interview, om hem de grootste knuffel te sturen.
Хуваах: