'Hawkeye' nog een scherpe pijl in de Marvel-koker
In de nieuwe Disney+-serie zit Jeremy Renner precies op schema door de persoonlijkheid van zijn 'Avengers'-boogschutter uit te breiden, met sterke assistentie van co-ster Hailee Steinfeld.
Als je de Avengers als een NFL-team beschouwt, is Hawkeye het equivalent van de velddoelkicker. Hij is de kleine man met een bepaalde en waardevolle reeks vaardigheden die op cruciale momenten kunnen worden geïmplementeerd - maar laten we echt zijn, hij is geen Thor of Hulk of Cap als het gaat om in de loopgraven te komen en neer te gooien met mega-schurken van ver -geslingerde sterrenstelsels.
Een serie van zes afleveringen die wordt gelanceerd met twee afleveringen op woensdag op Disney+, die elke volgende woensdag een aflevering zal uitbrengen.
De Wrekende mensen die menselijk blijven, bijvoorbeeld Tony Stark en Spidey zonder hun pakken, Black Widow, et al., zijn natuurlijk de meest kwetsbare superhelden. (Rust aan de macht, Tony Stark en Natasha Romanoff.) Zo is het ook met Clint Barton/Hawkeye van Jeremy Renner, de onwillige antiheld die niets liever wil dan zijn pijl en boog terugtrekken en zijn dagen als echtgenoot en vader van zijn liefhebbende familie - maar we weten allemaal dat dat niet gebeurt.
Dit is de verfrissend lage inzet, aardgebonden (althans in de afleveringen die ik heb gezien) opstelling voor de nieuwe Disney+ avonturenserie Hawkeye, die de voorkeur geeft aan een relatief lichte en zelfs komische aanraking tussen de occasionele uitbarsting van geweld, waarbij Renner een uitstekende taak om kleuren toe te voegen aan het persoonlijkheidspalet van het titulaire personage. Vooral in de scènes met zijn toevallige protégé Kate Bishop (een geweldige Hailee Steinfeld), blijkt Clint/Hawkeye een klassieke vaderfiguur-mentor te zijn: heel nors en Leave me alone, kid on the outside, maar instinctief beschermend en zorgzaam. Het is een geweldige formule, en dankzij het scherpe schrijven en de gemakkelijke chemie tussen Renner en Steinfeld, zou Hawkeye lange tijd de vleugels kunnen hebben om te vliegen.
Hawkeye trapt af met een proloog die zich afspeelt in het Manhattan van 2012, waar de jonge Kate Bishop met haar ouders in een ruim penthouse woont als buiten de hel losbreekt. Laten we de Marvel-tijdlijn bekijken en, ja, dat is de Battle of New York, waarbij de Avengers het opnemen tegen Loki en het Chitauri-leger. Kate krijgt een glimp te zien van de heldhaftige Hawkeye die zijn ding doet te midden van de chaos, en vanaf dat cruciale moment wil ze de volgende Hawkeye zijn. (Ik heb een pijl en boog nodig, kondigt ze op de begrafenis aan voor haar knallen.)
Terug naar het heden, en de tiener Kate (Hailee Steinfeld) is een boogschutterster met een zwarte band en een neiging om in de problemen te komen, ook al is haar goedbedoelende maar gepreoccupeerde moeder, Eleanor (Vera Farmiga), van plan om te trouwen met de duidelijk schetsmatige Jack Duquesne (Tony Dalton), die zeker niet is wie hij pretendeert te zijn. Kom op, Eleonora! Word wakker en ruik de opportunist!
Ondertussen is het Kerstmis in New York (cue It's the Most Wonderful Time of the Year), en Clint Barton heeft zijn kinderen Lila (Ava Russo), Cooper (Ben Sakamoto) en Nathaniel (Cade Woodward) naar Manhattan gebracht terwijl Laura (Linda Cardellini ) blijft thuis op het platteland en bereidt het kerstfeest voor. Clint en de jongen nemen zelfs deel aan een bepaalde Broadway-show over een unieke Amerikaanse held, en laten we zeggen dat er een volwaardig productienummer is en het is hilarisch aanstekelijk terwijl ze ook knipogen naar de notoir onrustige, echte Broadway-musical getiteld Spider-Man: Schakel het donker uit.
Het is niet zo dat Clint het verleden sowieso kan vergeten; hij wordt constant herkend, en hij kan niet betalen voor een maaltijd in deze stad. (Zelfs als hij het herentoilet bezoekt, zit er een sticker op een urinoir waarin staat dat Thanos gelijk had.) Toch heeft Clint tegenwoordig duidelijk vrede en laat hij de koker in de kleedkamer graag achter - en dan ziet hij nieuwsbeelden van iemand verkleed als de huursoldaat die bekend staat als Ronin, en dit slaat nergens op omdat CLINT Ronin was tijdens een bijzonder donkere periode. Wat gebeurt er in de naam van plotpunten?
Het volstaat te zeggen dat dit de poort is naar Clint die Kate ontmoet en verstrikt raakt in haar problemen, die al snel zijn problemen worden, en er is een geweldig, zij het klein moment waarop Clint een pauze neemt, uitademt en lichtjes met zijn hoofd tegen een deur tikt, omdat hij weet dat hij, door gewoon door die deur te gaan, weer in het spel zal zijn. Steinfeld is grappig en innemend als de bekwame maar onervaren Kate, die fangirls is over tijd doorbrengen met Clint (wil je mijn pijl en boog tekenen?) dons staan bekend als The Tracksuit Mafia, antwoordt ze: Dat is een beetje op de neus, vind je niet?
Het Marvel Cinematic/Streaming Universum zal nooit stoppen met groeien, en dit laatste hoofdstuk belooft een solide en vermakelijke toevoeging aan de canon te worden.
Хуваах: