Ron Gleason nadert zijn pensioen na het leiden van The Score, WBBM Newsradio

Hij gaat op 3 februari met pensioen, waarmee hij een radiocarrière afsluit die begon in 1978 en onder meer stopte bij WJOL in Joliet en WMAQ in Chicago. Maar niets kon helpen bij het creëren van Chicago's eerste sportpraatstation.

Mits

In de begindagen van The Score waren de vaak onstuimige en rauwe gastheren het niet altijd eens. Maar ze vonden raakvlakken met één bepaald onderwerp: hun baas aanvallen.

Ron Gleason, programmadirecteur van het station gedurende de eerste 9½ jaar, werd onvermoeibaar nagebootst en bespot door toptalent. Ze verscheurden hem en ze klaagden over hem. Maar hun bedoelingen hadden misschien niet het gewenste effect omdat Gleason graag de folie speelde.

Luisteraars konden hun oren echter niet geloven.

'Ik zou willen dat mensen die hun eigen bedrijf runden me bellen en zeggen: 'Hoe kun je toestaan ​​dat je mensen zo over je praten?'', zei Gleason. “‘Als mijn mensen dat hier zouden doen, zou ik een groot probleem hebben.’

'Mijn antwoord zou zijn: 'Iedereen wil zijn baas kunnen rippen, en iedereen kan plaatsvervangend leven via onze mensen in de ether.' En het is een show. Er zit altijd een kern van waarheid in iets waarover ze zouden klagen. Maar ze moeten verfraaien, ze moeten plezier hebben. Willen ze me uitlachen? Dat is prima. Het was een spektakel.”

Gleason werkte voor het laatst voor het station in 2001, maar hoewel hij al 22 jaar op Bears-radio-uitzendingen is en 17 jaar lang WBBM Newsradio's nieuws- en programmeringsdirecteur was, zei hij dat mensen hem nog steeds in verband brengen met The Score.

'Het toonde de kracht van dat radiostation en hoe mensen zich tot dat station verhouden en tot op de dag van vandaag verhouden zich tot The Score', zei hij. 'Er zijn mensen die nog steeds denken dat ik bij The Score werk.'

Gleason, 66, zal niet lang meer werken. Hij gaat op 3 februari met pensioen, waarmee hij een radiocarrière afsluit die begon in 1978 in Cheboygan, Michigan, en onder meer stopte bij WJOL in Joliet en WMAQ in Chicago. Hij was ook de back-upstem van de White Sox en de hoofdstem voor DePaul-basketbal.

Maar niets kon helpen bij het creëren van Chicago's eerste sportpraatstation. Wat in 1992 begon als een station dat alleen overdag toegankelijk was en weinig kans kreeg om te overleven, heeft een onuitwisbare stempel gedrukt op het medialandschap van de stad. Gleason, aanbevolen aan de oorspronkelijke eigenaren voor de klus, heeft zich nooit afgevraagd of het station succesvol zou zijn, en hij hield toezicht op de opkomst ervan op een manier die maar weinigen waarschijnlijk zouden kunnen.

'Hij was eigenlijk de perfecte man om een ​​bende moordenaars te leiden,' zei Mike North, een originele presentator van The Score, 'een stel jongens die wilden winnen en die innerlijke ruzies hadden vanwege hun creativiteit. Deze show wilde beter zijn dan die show. Er waren tijden dat onze beste concurrentie tegen onszelf was, en Ron stond boven alles.

North was op zijn bombastische beste middagen met Dan Jiggetts, gevolgd door Dan McNeil en voormalig Sun-Timesman Terry Boers. Dergelijke Type A-persoonlijkheden zouden waarschijnlijk niet met een Type A-baas hebben gediend, wat Gleason niet was.

'We hadden hier en daar een paar omstandigheden om mee om te gaan, er is geen twijfel over mogelijk', zei Gleason. “Je probeert iedereen met respect te behandelen. Je kunt ook niet iedereen gelijk behandelen, omdat iedereen anders reageert.”

Gleason en North hadden een geweldige relatie, maar ze hadden ook veel schreeuwpartijen over inhoud.

'Omdat hij je zo zou horen, omdat ik hem zo zou horen,' zei Gleason. “Maar aan het einde zouden we elkaar de hand schudden, alles is in orde. Ik herinner me dat verkopers naar me toe kwamen omdat ze het geschreeuw achter gesloten deuren zouden horen: 'Gaat het?' 'Natuurlijk ben ik in orde.' ”

De expertise van Gleason strekt zich uit tot de technische aspecten van radio. Voordat hij toezicht hield op de inhoud, leverde hij deze in de jaren tachtig als sportanker en verslaggever voor WBBM en WMAQ. Hij keerde in 2004 terug naar de ankerbalie bij WBBM, dit keer in het nieuws, voordat hij de operatie leidde. Gaandeweg ontwikkelde hij een oor waar collega's ontzag voor hebben.

“Hij heeft een sterke mening en wil dat de dingen op een specifieke manier gebeuren. Daar is hij vervelend mee, 'zei Jeff Joniak, de stem van de Bears op WBBM en de directeur sportprogrammering van het station. “Als ze de verschillende voeringen, jingles, doorsnijden, heeft hij daar een oor voor. Hij luistert aandachtig naar de minste trilling. Hij zal in de studio zijn met een productieploeg die een uur lang naar een nummer luistert en precies doorneemt hoe het past.

Ondanks zijn sportachtergrond heeft Gleason de positie van WBBM behouden als het dominante lokale nieuwsmerk op de markt.

'Ik ben uiteindelijk verantwoordelijk voor de kwaliteit van het product, en dit is een nieuwsproduct', zei hij. “We moeten ongerept, nauwkeurig, gezaghebbend en geloofwaardig zijn. We kiezen geen partij. Daar ben ik een groot voorstander van en daarom heeft BBM een zeer sterke aanwezigheid op de markt behouden. Het komt niet door mij. Het is omdat ik dat product heb helpen beschermen, niet omdat ik het product heb gemaakt.

Hij hielp bij het maken van het product bij The Score, en North zei dat hij nog meer deed.

'Bij BBM denk ik dat wat hij heeft gedaan geweldig is,' zei hij, 'maar de pluim op zijn pet voor mij is dat hij vanaf het begin de programmadirecteur is en jongens als Mike Greenberg, Jesse Rogers, Jonathan Hood inhuurt, de ene man na de andere. is er nog steeds. Ik denk dat dat zijn nalatenschap is.'

Gleason zei dat hij graag betrokken zou blijven bij de radio, maar niet elke dag. Dat is het soort baan dat hij verlaat. Met WBBM zou hij op vakantie gaan en nog steeds bellen, e-mails checken en luisteren naar een stream van het station terwijl hij bij het zwembad lag. Hij geeft toe een workaholic te zijn, maar hij zou er graag een zijn op zijn voorwaarden.

'Ik wil die vrijheid', zei hij. “Mensen begrijpen management op de radio niet. Als je een 24/7 radiostation bent, ben je in gesprek en word je gebeld. Je gaat soms in het weekend naar binnen, je praat 's nachts met mensen, je wordt om 3 uur' s ochtends gebeld. Het is echt een heel zwaar beroep. Ik vind het geweldig, begrijp me niet verkeerd, maar het is erg druk.”

Over twee maanden is Gleason er niet meer.

Хуваах: