Controversiële radiopresentator Don Imus sterft op 79-jarige leeftijd
Imus werd belasterd en uiteindelijk ontslagen in 2007 nadat hij racistische taal had gebruikt om een basketbalteam voor vrouwen te beschrijven.
COLLEGE STATION, Texas - Discjockey Don Imus, wiens carrière werd gemaakt en vervolgens ongedaan werd gemaakt door zijn zure tong tijdens een decennialange opkomst tot radiosterrendom en een abrupte publieke duik na een nationaal uitgezonden racistische uitlating, is overleden. Hij was 79.
Imus stierf vrijdagochtend in het Baylor Scott and White Medical Center in College Station, Texas, nadat hij sinds kerstavond in het ziekenhuis was opgenomen, volgens een verklaring van zijn familie. Deirdre, zijn vrouw van 25 jaar, en zijn zoon Wyatt, 21, waren aan zijn zijde, en zijn zoon luitenant Zachary Don Cates keerde terug van militaire dienst in het buitenland.
Imus overleefde drugs- en alcoholproblemen, een ordinair optreden voor president Clinton en verschillende ontslagen tijdens zijn lange carrière achter de microfoon. Maar hij werd belasterd en uiteindelijk ontslagen nadat hij een vrouwenbasketbalteam had beschreven als een hos met een luier.
Zijn racistische en vrouwenhatende opmerking van april 2007 over het voornamelijk zwarte Rutgers-team, een vaak herhaald fragment van 10 seconden, overschreed een grens die Imus al lang had overschreden toen zijn tirades hem naar bekendheid katapulteerden. De opmerking was van kust tot kust te horen op 60 radiostations en het MSNBC-kabelnetwerk.
Ondanks herhaalde verontschuldigingen werd Imus - slechts 10 jaar eerder uitgeroepen tot een van de 25 meest invloedrijke Amerikanen van Time Magazine - een paria voor een opmerking waarvan hij erkende dat deze volkomen ongepast was ... onnadenkend en dom.
Zijn radioshow, ooit de thuisbasis van presidentskandidaten, politieke experts en platina-verkopende muzikanten, werd acht dagen later door CBS Radio teruggetrokken. Maar de shockjock genoot van de laatste financiële lach toen hij een gerapporteerde schikking van miljoenen dollars van zijn vijfjarige contract met het bedrijf ontving.
De meedogenloze on-air persona van Imus werd getemperd door zijn off-air filantropie, waarmee hij meer dan $ 40 miljoen ophaalde voor groepen, waaronder de CJ Foundation for Sudden Infant Death Syndrome. Hij runde een ranch in New Mexico voor stervende kinderen en gebruikte zijn radioprogramma vaak om gasten om donaties te vragen.
Een pediatrisch medisch centrum met de naam Imus werd geopend in het Hackensack University Medical Center in New Jersey.
Imus, geboren op een veeboerderij in Riverside, Californië, was de oudste van twee jongens - zijn broer Fred werd later een vaste Imus In the Morning-show. Het gezin verhuisde naar Flagstaff, Arizona, waar Imus bij de mariniers ging werken voordat hij ging werken als remmer van een goederentrein en uraniummijnwerker.
Pas op 28-jarige leeftijd verscheen hij in de ether. Zijn bijtende persoonlijkheid, hoewel het hem later goed van pas zou komen, was aanvankelijk een probleem: Imus werd ingeblikt door een klein station in Stockton, Californië, terwijl hij het woord hel uitsprak.
De controverse heeft zijn carrière alleen maar verbeterd, een patroon dat zich door de decennia voortzette.
Imus, die naar grotere stations in Californië verhuisde, verdiende de Billboard's Disc Jockey of the Year-prijs voor middelgrote markten na een stunt waarbij hij 1.200 hamburgers bestelde bij een lokale McDonald's.
Zijn volgende stop was Cleveland, waar hij DJ van het jaar won voor grote markten. In 1971 deed hij de ochtendshow op WNBC-AM in New York, de grootste en meest competitieve radiomarkt van het land. Imus bracht een destructieve smaak voor wodka met zich mee, samen met een groeiende reputatie van opvliegendheid.
In 1977 werd Imus smadelijk ontslagen door WNBC en naar de relatieve anonimiteit van Cleveland gestuurd. Maar binnen twee jaar veranderde hij rampspoed in triomf, keerde hij terug naar New York en voegde er een nieuwe ondeugd aan toe: cocaïne. Terwijl zijn carrière omdraaide, viel zijn eerste huwelijk (waaruit vier dochters voortkwamen) uit elkaar.
Imus worstelde met verslaving tot een verblijf in 1987 in een alcoholrehabilitatiecentrum in Florida, net toen WNBC het jonge all-sportstation WFAN werd - dat de niet-sportshow van Imus als ochtendanker behield.
De carrière van Imus schoot opnieuw omhoog. Time Magazine noemde Imus een van de 25 meest invloedrijke mensen in Amerika en hij werd opgenomen in de Radio Hall of Fame. Zijn show begon in september 1996 met simulcasting op de kabel MSNBC.
In het decennium voor zijn luierdebacle, herdefinieerde Imus zijn show door zijn komische segmenten te mixen met A-lijst gasten: politici (Sen. John Kerry en Sen. John McCain(, journalisten (NBC-TV's Tim Russert en The New York Times ' Frank Rich, muzikanten (Harry Connick Jr. en John Mellencamp).
Een boekplug op de show van Imus gegarandeerde verkoop, en auteurs stonden al snel in de rij voor een slot op de show.
Maar hij miste zelden een kans om in de problemen te komen, zelfs in de goede tijden. Hij was verwikkeld in een langlopende vete met de shock-jock Howard Stern, die zich de positie van Imus als de nummer 1 ochtendgastheer in New York City toe-eigende.
En hij maakte de gasten woedend tijdens het jaarlijkse Radio and Television Correspondents Association Dinner in 1996, waarbij hij razend knap was over de buitenechtelijke activiteiten van president Clinton toen de first lady met een stenen gezicht in de buurt zat. We weten allemaal dat je een wietrokende wezel bent, zei Imus op een ander punt over Clinton.
Een woordvoerder van het Witte Huis noemde Imus 'beetje smakeloos'.
Een jaar later werd hij aangeklaagd door een rechter in Manhattan nadat hij de jurist als een engerd en een seniele oude zak de lucht in had geschoten. Critici maakten zich zorgen over de inhoud van de show, met de bewering van Imus dat hij een allesomvattende dader was die de meeste klachten afweerde - hoewel één showregulator in 2005 werd ontslagen na een bijzonder verachtelijke crack over de door kanker getroffen zangeres Kylie Minogue.
Een profiel van februari 2006 in Vanity Fair bevatte het citaat dat het beste als grafschrift van Imus zou kunnen dienen.
Ik praat elke dag met miljoenen mensen, zei hij terwijl hij na één show in een limousine naar huis reed. Ik vind het gewoon leuk als ze niet terug kunnen praten.
Imus hertrouwde in december 1994 met de voormalige Deirdre Coleman. Ze kregen een zoon, Wyatt.
Хуваах: