Het duurde minder dan twee weken voordat het team van relevant naar irrelevant was.
Bestaat er een wereldrecord voor de snelste tijd om van niet-belangrijk naar niet-belangrijk te gaan? De Cubs hebben het in een oogwenk gedaan.
En hoewel de Guinness-mensen misschien iets nauwkeurigers willen, iets met fracties van een seconde, wat kan ik zeggen? Tegen de tijd dat we één keer met onze ogen hadden geknipperd, was een voorheen competitief, interessant honkbalteam verhuisd naar een stad genaamd Nobody Cares.
De Cubs maakten onlangs een reeks van 11 wedstrijden door. Dat is niet slechts één witte vlag die wordt gezwaaid; dat is het equivalent van alle vlaggen buiten het hoofdkwartier van de Verenigde Naties die wit worden en wapperen in de wind. Toen wonnen de Cubs een wedstrijd - yay! Dat werd gevolgd door nog een verlies - oh, jij weer - en al het gepraat over het verkrijgen van wat 'momentum' op weg naar de All-Star-break veranderde weer in mompelen.
Hadden we het niet net over hoe cool het was om twee goede honkbalteams in de stad te hebben?
Ging het openbare gesprek niet helemaal over hoe het eigendom van Cubs de selectie zou moeten versterken vóór de handelsdeadline?
Om ''Jonge Frankenstein'' te parafraseren (en om contact te maken met al mijn jonge lezers die er zijn), zat die bult vroeger niet aan de andere kant?
Verwant
En hier zijn we, op zoek naar andere afleidingen. Oh, zeker, mensen zullen nog steeds naar Wrigley Field gaan omdat het mooi is, omdat het zomer is en omdat het beter is dan werken. De fans van welpen lopen instinctief naar Wrigley, net zoals niemand hen hoeft te vertellen dat ze zich 's ochtends moeten aankleden.
Maar om te zeggen dat dit seizoen geen betekenis meer heeft, nou nee. Hetzelfde, mogelijk, voor volgend seizoen. Dat is wat de afgelopen twee weken hebben gedaan. Verbazingwekkend, als je erover nadenkt. En ik weet dat je probeert er niet aan te denken.
Het is niet moeilijk te geloven dat het, zelfs met Kris Bryant, Anthony Rizzo en Javy Baez nog steeds in de buurt, op dit punt is gekomen. De World Series-titel kwam in 2016 en vijf jaar is een leven in de sport. Het vreemde van wat er nu gebeurt, is de abruptheid ervan. Twee weken, en poef!
We hadden het huis van de Cubs gezien voor wat het was: een structuur die veel slijtage vertoonde. Het had nog steeds een aantal leuke functies, maar het was duidelijk dat er echt werk moest worden verzet. Toen kwam er een EF-5 tornado door, en er was geen slijtage meer en er was geen werk meer te doen. Ook geen huis.
Zo zag de verliezende reeks eruit.
En nu? Als je me zou vragen wat de Cubs zouden moeten doen met Rizzo, Bryant en Baez, zou ik antwoorden met: '' Zijn er goede films in de bioscoop?'' Houd ze. Handel ze. Het kan me niet schelen.
Misschien wint voorzitter Tom Ricketts uiteindelijk zo. Als je vasthoudt aan de ''Major League'' kijk op de dingen, dan is de Cubs die niet winnen en niet belangrijk, precies wat eigendom op dit moment wil. De familie kan een aantal dure spelers kwijtraken en kosten besparen. Je moet echt cynisch zijn om dat te geloven. Niet ik. Helemaal niet cynisch. Nee meneer.
Teampresident Jed Hoyer weet hoeveel duisternis en wanhoop het woord 'rebuild' in deze delen met zich meebrengt, en daarom deed hij onlangs de moeite om te zeggen dat wat de Cubs in de toekomst ook zullen doen, het zeker geen herbouwen. Hij weet dat de franchise niet twee keer op die knop kan drukken. Het kan niet iedereen uitladen en de fanbase door enorme verliezende en torenhoge ticketprijzen leiden. De Cubs deden het minstens drie jaar voordat een optreden in de National League Championship Series 2015 eindelijk de terugkeer van de zon zag. En dan de titel van 2016.
''We bevinden ons nu in een andere situatie dan in 2012'', zei Hoyer. ‘‘En dus zijn de beslissingen die we nemen, het proces dat we doormaken, totaal anders. Dus ik denk dat dat label [rebuild] zeker iets is dat je moet vermijden.’’
Hij suggereerde wel dat de verliezende reeks de manier heeft veranderd waarop het team zaken zal doen op weg naar de handelsdeadline van 30 juli.
'Je moet de toekomst in de gaten houden en nadenken over welke bewegingen je mogelijk zou kunnen maken die kunnen helpen om volgend jaar het volgende geweldige Cubs-team op te bouwen', zei hij.
Twee weken geleden wilde hij trouwen. Nu heeft hij het over echtscheiding. Eén keer knipperen en het is allemaal voorbij.
Neem me niet kwalijk dat ik er niets om geef. De Cubs tapdansen al een tijdje rond de mogelijkheid van duisternis. Nu zijn ze all-in gegaan, regelrecht de afgrond in.
Voor degenen onder jullie die er nog steeds echt om geven, hier is een zaklamp. Voor de rest van ons zijn er nog genoeg leuke dingen te doen in het zonlicht.
Хуваах: