Paul Obis, oprichter van de Vegetarian Times die later 'van een goede steak hield', stierf op 66
Paul Obis, die het tijdschrift Vegetarian Times oprichtte, een culturele toetssteen die de praktijk van vleesloos eten hielp demystificeren en populair te maken, is volgens zijn vrouw Janeen Obis op 66-jarige leeftijd overleden.
De inwoner van Melrose Park raakte bevriend met een andere beroemde vegetariër, Fred Mister Rogers, die op een gegeven moment een grote investeerder was in het tijdschrift, dat jarenlang in Oak Park was gevestigd.
Hij wilde een verschil maken in de wereld, zei zijn vrouw.
Ze zei dat meneer Obis op 25 juni stierf aan Lewy body dementie in hun huis in Los Angeles, waar hij de afgelopen jaren had gewoond.
Hij startte in 1974 Vegetarische Times en zag het uitgroeien van een nieuwsbrief die hij met de fiets bezorgde tot een invloedrijke glossy met naar schatting 1,7 miljoen lezers.
In tijden vóór vleesloze maandagen en tofu-hotdogs, werd vegetarisme als raar beschouwd, schreef meneer Obis ooit.
Hij zei dat hij werd geïnspireerd om vlees op te geven in 1970 tijdens het eten in een Burger King op Broadway in Chicago. In een interview met de Chicago Reader zei hij dat hij zich afvroeg: Hoeveel koeien zal ik in mijn leven eten? Ik hoef hier niet aan bij te dragen - en ik ging weg zonder die burger af te maken.
Zijn tijdschrift bevatte covers van beroemde beoefenaars van het vegetarisme, waaronder de heer Rogers, Michael Jackson, Annie Lennox, Madonna, Linda McCartney, horror gastvrouw Cassandra Elvira Peterson, River Phoenix, Richard Simmons en Dr. Henry Heimlich, uitvinder van de Heimlich-manoeuvre.
Het Michael Jackson-nummer was in één dag uitverkocht, zei zijn vrouw.
In 1979 stuurden Yoko en John Lennon een cheque voor een abonnement van drie jaar, volgens de Vegetarische Times, die schreef: In de begindagen van VT bestond er geen twijfel over of de cheque voor het nageslacht bewaard moest worden - rekeningen moesten betaald. De cheque werd geïnd.
Naast recepten begon de publicatie met datingadvertenties en nam de oorzaken van biologische landbouw en dieronderzoek op zich.
Aan het eind van de jaren tachtig deden meneer Obis en zijn eerste vrouw Mariclaire Barrett, die de voedselredacteur en boekrecensent van het tijdschrift was, een beroep op columnist Mike Royko om hen hun seitanribben te laten invoeren in zijn Ribfest-competitie. Royko was het daarmee eens - en zei toen dat ze smaakten naar een met saus bedekte gum.
Volgens zijn vrouw verkocht de heer Obis het blad rond 1992.
En, na ongeveer 20 jaar vegetarisme, zei ze dat hij van gedachten veranderde tijdens het bijwonen van Taste of Chicago.
Hij nam zijn kinderen mee naar de Taste of Chicago, en een van hen was vol en zette zijn Franse rundvlees SAP sandwich in de prullenbak, zei Janeen Obis.
Meneer Obis vertelde zijn kinderen dat het niet goed was om voedsel te verspillen.
Hij haalde het uit de prullenbak en nam een hap, en dat was het, zei ze. Hij zei: 'Man, na 20 jaar tofu is dit goed.'
Meneer Obis ging niet verder met het eten van veel vlees, zijn vrouw zei: Hij hield gewoon af en toe van een goede steak.
De zoon van een apotheker, de jonge Paul, ging naar de Proviso East High School in Maywood. Zijn moeder Betty was een serveerster.
De heer Obis studeerde aan de Universiteit van Illinois in Chicago toen volgens zijn zoon een blik bonen op zijn hoofd viel in een commissaris. Toen hij wakker werd in een ziekenhuis, werd hij verzorgd door een verpleegster die hem vertelde dat hij van zijn werk hield. Meneer Obis besloot zelf verpleegster te worden.
Terwijl hij eerste hulp deed op Montrose Beach, begon hij te schrijven wat Vegetarische Times zou worden. Vandaag is het een digitale site beheerd door AIM Media.
Nick Obis zei dat zijn vader dol was op de hoeken en gaten van Chicago en zijn kinderen kennis liet maken met etnische supermarkten, charmante kapperszaken en buiten de gebaande paden.
En hoewel de zes Obis-jongens thuis vegetarische hotdogs aten, gingen we naar mijn grootouders en serveerden ze ons Cocoa Puffs en Count Chocula en chocoladesoda of Faygo, zei Nick Obis.
In 2012 ontmoette meneer Obis zijn toekomstige vrouw Janeen, een Californiër, via een datingwebsite. Twee jaar later trouwden ze in de Arts Club of Chicago en woonden ze aanvankelijk in Oak Park.
Ze zei dat ze werd aangetrokken door zijn vriendelijkheid, empathie en spontaniteit.
Er was een vrouw in de supermarkt die om geld vroeg omdat ze thuis kinderen had, zei ze. Paul nam haar op en kocht voor $ 400 aan eten voor haar.
Plotseling zou hij een picknicklunch voor ons inpakken, en we zouden vogels kijken, zei ze, of Bobby Darin aanzetten en midden op de dag dansen.
De heer Obis laat ook zonen Quentin, Paul W., Kevin, Timothy en Gregory en één kleinkind na. Begrafenisregelingen zijn in behandeling.
Хуваах: