'All I See Is You': belachelijk gedrag door Blake Lively, Jason Clarke
Vraag me alsjeblieft niet om mijn favoriete off-the-rails-moment in All I See Is You te kiezen. Ik heb evenveel liefde voor ze allemaal!
Hier is een voorbeeldschotel, die zeker niet allesomvattend is:
• Tijdens een periode van kinky seks vraagt Gina van Blake Lively haar man James (Jason Clarke) waar hij aan denkt als hij, eh, alleen is. Jij en alleen jij, reageert hij. En jij dan?
Laten we zeggen dat haar reactie het antwoord is dat geen enkele man ooit wil horen. Het zou een hilarisch komisch moment zijn, behalve dat het niet grappig zou moeten zijn.
• Gina's zus Carol (Ahna O'Reilly) woont in Spanje met haar man Ramon (Miguel Fernandez), die blijkbaar een soort artiest is. Ze zouden zich allemaal klaarmaken om de stad in te gaan, maar eerst kleedt Ramon zich uit, bedekt zichzelf met rode verf, trekt dan een glanzende jurk aan en vertelt het zijn vrouw en zijn schoonzus, in een high- hoge stem, hij is een kleine zeemeermin.
Dit alles heeft niets te maken met de rest van de film. Het gebeurt gewoon.
• Het gaat behoorlijk mis voor Gina en James, maar ze gaan niettemin door met verhuizen naar een nieuw huis. Na de verhuizing keert James terug naar hun appartement om een paar laatste spullen op te scheppen. Dit is wanneer hij gemakkelijk het enige vindt - HET ENIGE DING - dat Gina op dit punt in het verhaal voor James verborgen moet houden.
Kom op Gina! Je probeert het niet eens.
• Gina geeft gitaarles aan Lucy (Kaitlin Orem), een klein meisje dat hiernaast woont. Op de avond van de grote schoolwedstrijd beginnen Gina en Lucy met het uitvoeren van een duet - maar dan zoomt de camera in op een close-up van Gina, die de zang in zijn eentje zingt en een LANGE passage zingt die echt over haar gaat en Jacobus. Helaas trekken we ons nooit terug om Lucy te zien, die zeker naar Gina moet kijken en denken: Hé, wie is hier de middelbare scholier?
Als je denkt dat ik te veel heb weggegeven, geloof me dan - er is zoveel meer (minder?) aan All I See Is You dan deze willekeurige weetjes. Geregisseerd en mede geschreven door de vaak geweldige Marc Forster (Monster's Ball, Stranger Than Fiction, World War Z), is dit een visueel boeiende film met twee aantrekkelijke en charismatische hoofdrolspelers, maar het is gedoemd door de melodramatische wendingen, en het belachelijke gedrag van bijna elk hoofdpersonage.
Behalve de honden en de vissen. De honden en de vissen zijn in orde.
Blake's Gina is blind sinds ze een klein meisje was. Ze is getrouwd met Clarke's James, een grote verzekeringsdirecteur. Ze wonen in Bangkok omdat daar het kantoor van James is gevestigd, en ook omdat het een enorme, bruisende en kleurrijke metropool is, en dus een geweldige setting voor een film over een blinde vrouw die haar gezichtsvermogen terugkrijgt.
Ja. Dat is de deal. Gina krijgt een hoornvliestransplantatie die haar gezichtsvermogen herstelt. (Er wordt geen verklaring gegeven waarom Gina meer dan 20 jaar op de operatie moest wachten. Of hoe Gina en James elkaar ontmoetten. Of waarom ze verliefd werd op deze humorloze, controlerende, veeleisende boer, die vele nachten stinkend dronken thuiskomt.)
Nadat Gina zich verwondert over de kleuren van bloemen en de lucht en James' gezicht in zich opneemt (hij ziet er anders uit dan ze zich had voorgesteld), lijkt ze het meest geïnteresseerd in visuele stimuli van de seksuele variëteit. Ze gooit haar sjofele kleren weg, verft haar haar blond, smeert de make-up in, flirt met een knappe vent van het plaatselijke zwembad en geniet ervan andere koppels te zien vrijen - eerst op een willekeurig moment, en dan wanneer ze gretig een liveshow bijwoont seksshow terwijl manlief James stooft in het steegje buiten.
James geeft niet veel om de nieuwe Gina. Hij gelooft dat ze veel gelukkiger waren toen Gina blind was. Hmmm, misschien is er een manier om terug te keren naar die heerlijke dagen.
Wat een kerel.
All I See Is You valt de zintuigen aan met visuele trucs die zijn ontworpen om ons Gina's gezichtspunt te geven, of ze nu blind is of kan zien, of haar zicht zit ergens tussenin. De partituur hamert op haar gemoedstoestand, van verward naar bang naar vrolijk naar weer verward.
Maar zelfs als Gina's visie zo duidelijk is als het ooit zal zijn, kan ze blijkbaar niet zien dat ze vastzit in een absoluut belachelijk universum.
1⁄2
Open Road Films presenteert een film geregisseerd door Marc Foster en geschreven door Foster, Craig Baumgarten, Michael Selby en Jillian Kugler. Rated R (voor sterke seksuele inhoud/naaktheid en taalgebruik). Speelduur: 110 minuten. Opent vrijdag in lokale theaters.
Хуваах: