Na de dood van echtgenoot Robert wil Teresa Jones de pijn van andere families verzachten.
Als Teresa Jones terugdenkt aan het leven dat ze deelde met haar overleden echtgenoot, Robert Lee Jones Jr., zegt ze dat haar meest blijvende gevoel de dankbaarheid is dat ze 26 gelukkige jaren van het huwelijk deelden, samen een bevredigend leven leidden en hoopvol bleven tot aan zijn dood van een hersenkanker genaamd glioblastoom. De ziekte staat ver van het brandpunt, zegt ze.
Hij leefde de rest van zijn leven gelukkig, toonde liefde en toonde vriendelijkheid, zei Teresa Jones over haar man, die predikant was, in het onderhoud werkte en gospelliedjes zong in de muziekgroep van zijn familie sinds hij een kind was.
Robert, die 65 was, stierf op 2 juli, 11 maanden na zijn eerste diagnose. Zelfs in zijn laatste weken, zei Teresa, vergat hij nooit een bijbelvers of een van de liedjes. We hebben nog steeds gelachen en grappen gemaakt en gepraat. Zelfs het meest trieste deel maakte deel uit van ons liefdesverhaal.
Pak kanker aan met de American Cancer Society
Tijdens de pandemie is de American Cancer Society er 24/7 voor kankerpatiënten en zorgverleners, luisterend naar zorgen en nauwkeurige, wetenschappelijke informatie over kanker verstrekken. Elke dollar die we inzamelen, heeft een impact - dus doe mee!
De strijd tegen kanker van het paar begon in juni 2020, toen Robert langere, ernstigere aanvallen kreeg dan de epileptische aanvallen die hij eerder had gehad. Uit een MRI-onderzoek bleek dat hij een tumor had in de linker hersenkwab. De tumor was kwaadaardig en de dokter vertelde hen dat het glioblastoom was.
Ik dacht: ‘O, mijn God,’ zei Teresa. Het eerste wat ik vroeg: 'Wat is dit?' Ik had er nog nooit van gehoord. De dokter zei: 'Het is kwaadaardig en ongeneeslijk.'
De meeste mensen, waaronder Robert, komen er zelden achter dat ze de zich snel verspreidende ziekte hebben vóór fase 4. Toch besloten de Joneses om elke beschikbare behandeling te proberen.
Robert kreeg bestraling, twee chemokuren die in totaal ongeveer zes maanden duurden en Novocure, waarbij elektroden bij de tumor worden geplaatst in de hoop dat wisselende elektrische velden de kankerceldeling kunnen verstoren. Hij droeg een draagbare batterij tijdens de Novocure-behandeling, zodat hij huishoudelijke klusjes kon blijven doen, naar de kerk kon gaan en zijn altpartij kon zingen in de familie-evangeliegroep, The Fantastic Jones Family Quartet, die in juni zijn 50e verjaardag viert.
Geen van de behandelingen kon zijn kanker verslaan, maar Jones verdroeg geen pijn en bleef actief tot een paar weken voor zijn dood.
Nu zetten Teresa en haar schoonzus, Jackie Newman, CEO van de Springfield (Illinois) Housing Authority, een schenking op in Roberts naam om geld in te zamelen voor onderzoek naar Glioblastoma in de hoop een remedie te vinden.
Teresa praat ook met de vrouwen van andere glioblastoompatiënten.
Ik pas op dat ik niet zeg: 'Ik weet hoe je je voelt', zei ze. Maar ik kan zeggen: 'We hebben misschien overeenkomsten.' Ik kan zeggen: 'Je bent boos. Je voelt je misschien hopeloos en bang.'
Ik had de hele tijd hoop, zei Teresa.
Teresa waardeerde het ook dat haar werkgever, AARP, haar betaald verlof gaf om voor haar man te zorgen. De non-profit belangenorganisatie lobbyt ook voor betaald verlof voor verlof voor anderen in haar functie.
We hebben een geweldig voordelenpakket met ziektedagen, zorgdagen en vakantiedagen, zei Teresa, die werkt als de directeur van belangenbehartiging en outreach van de organisatie in Illinois.
Mijn managers en mijn collega's stonden de hele tijd aan mijn zijde, zei ze. Nooit heb ik me zorgen hoeven maken over de vraag of vrij nemen om bij mijn man te zijn, mijn baan in gevaar zou brengen. Mijn staatsdirecteur zei: 'Het belangrijkste is je man.'
Хуваах: