Immigratiewetten veranderen, maar Crystal Lake-man glipte door de kieren
President Joe Biden en gouverneur J.B. Pritzker hebben onlangs het immigratiebeleid gewijzigd om gezinnen zonder papieren beter te beschermen. Maar dat komt te laat voor deze vader van vijf.
Zomervakantie voor de familie Elizarraraz: het is een zonnige middag en de broers en zussen Evelyn, 4, Alex, 6 en Jocelyn, 11, spetteren met elkaar in hun kinderzwembad in de achtertuin in Crystal Lake. Oudere broers Aidan, 16, en Isaiah, 19, sloegen de hitte van binnen. Hun moeder, Kristin Glauner, en oom, Arturo Elizarraraz, ontspannen in de woonkamer.
Van de familiefoto's op de koelkast tot de krijttekeningen op de oprit, het familietafereel is precies wat je zou verwachten op een zomerse dag.
Alleen wordt er één persoon vermist: papa.
Als de telefoon van Elizarraraz overgaat, slaat zijn hart een slag over. Het is een telefoontje van de gevangenis van McHenry County. Zijn broer – Kristins verloofde en de vader van haar vijf kinderen – hangt aan de lijn. En hij kan elk moment het land uitgezet worden.
Cesar Mauricio Elizarraraz, een in Mexico geboren inwoner van Crystal Lake, zat sinds december 2019 in hechtenis van de immigratiedienst en de douane en vastgehouden in de gevangenis van McHenry County.
Eind mei werd de 40-jarige een nooduitstel van verwijdering geweigerd. De rechter gaf geen reden voor de weigering, waardoor de familie zich afvroeg of het was vanwege een strafrechtelijke veroordeling voor een vechtpartij nadat Elizarraraz racistische opmerkingen had gemaakt.
Tieners maken fouten, zei Glauner. Ik heb fouten gemaakt. Iedereen heeft fouten gemaakt. Omdat ik een burger ben, komen mijn fouten niet terug om me te achtervolgen. Hem? Niet. Zijn fouten zijn teruggekomen om hem te achtervolgen. Maar hij moet niet worden gedefinieerd voor de fouten die hij meer dan 20 jaar geleden maakte.
De zaak van Elizarraraz komt op een moment dat wetgevers nationale en staatswijde wijzigingen hebben aangebracht in het immigratiehandhavingsbeleid in de maanden sinds president Donald Trump zijn ambt verliet.
President Joe Biden beloofde op de dag dat hij aantrad het immigratiebeleid voor de Verenigde Staten opnieuw in te stellen. In een 4 februari e-mail aan ICE-functionarissen , zei toenmalig ICE-directeur Tae Johnson dat mensen met strafrechtelijke veroordelingen van meer dan tien jaar over het algemeen geen prioriteit zouden krijgen voor deportatie.
De stad Chicago een bijgewerkte verordening van de heiligdomstad aangenomen in februari verbood de lokale politie en andere instanties om met ICE samen te werken.
Op het niveau van de staat, een wetsvoorstel dat effectief zou sluit alle detentiecentra in Illinois en beperk de manier waarop wetshandhavers met ICE omgaan zal naar verwachting worden ondertekend door gouverneur J.B. Pritzker.
Voor immigranten uit Illinois zoals Elizarraraz komen deze veranderingen misschien te laat.
tiener fouten
Cesar Mauricio Elizarraraz kwam in 1993 vanuit Mexico naar de Verenigde Staten als 13-jarige met zijn twee jongere broers, Arturo, toen 9, en Ernesto, 11. Elizarraraz's vader, die in Crystal Lake woonde, had de weg vrijgemaakt voor het verblijf van zijn familie in de VS door een legale permanente status aan te vragen op grond van de 1986 Immigration Reform and Control Act van president Ronald Reagan. Het wachten op een groene kaart was tot 10 jaar. Omdat hij wilde dat zijn zonen voor die tijd een Amerikaanse opleiding zouden krijgen, regelde de vader van Elizarraraz dat een vriend van de familie de jonge jongens naar het land zou brengen naar Crystal Lake, en liet hij hun moeder en drie jongere broers en zussen achter in het huis van de familie in Morelia.
Arturo Elizarraraz herinnert zich de verhuizing als traumatisch voor hen alle drie, maar vooral voor Cesar.
Ook al hadden we mijn vader, en tantes en ooms hier, het was gewoon niet hetzelfde, zei hij. Cesar was in zekere zin al rebels in Mexico. . . Toen we hier aankwamen, had hij mijn moeder niet. Hij viel meteen bij het verkeerde publiek.
Elizarraraz raakte betrokken bij bendes om te proberen veiligheid te vinden tegen pesten. In februari 1996 werd het ouderlijk huis van Elizarraraz in een overwegend Latijns-Amerikaanse wijk die bekend staat als The Manor, het doelwit van een drive-by shooting met een bende.
Elizarraraz en zijn gezin waren die avond thuis toen schoten het huis raakten. Een kogel schampte het hoofd van zijn oom en miste hem op slechts 5 centimeter terwijl hij in de woonkamer zat.
Het kantoor van de sheriff van McHenry County onderzocht, maar niemand werd aangeklaagd.
In 1998 raakte Elizarraraz betrokken bij een gevecht dat begon met racistische uitlatingen die tegen hem schreeuwden en eindigde met het feit dat hij werd beschuldigd van een verergerde batterij.
Toen hij als schilder werkte en bij vrienden woonde, leverde Elizarraraz tijdens het gevecht een verfkrabber op die in de rechtbank als een wapen werd bevonden. Na een assistent-professor toegewezen krijgen , pleitte hij schuldig aan een zwaar misdrijf. Elizarraraz was 18.
Ze gaven hem een proeftijd en het ging goed met hem, en toen was ik zwanger geraakt en onze baby was halverwege de zwangerschap overleden, zei Glauner. Ik vond het slecht. Hij vatte het slecht op - echt slecht. En zijn proeftijd werd ingetrokken omdat hij wiet rookte om ermee om te gaan.
In 1999 - het jaar waarin de rest van de familie Elizarraraz amnestie kreeg onder IRCA - werd Elizarraraz veroordeeld tot het uitzitten van zijn resterende proeftijd in de gevangenis wegens het schenden van zijn proeftijd. Daarna zei Elizarraraz dat hij, in plaats van te worden vrijgelaten, naar een detentiecentrum in DuPage County werd gebracht en door een ICE-officier werd verteld dat een immigratierechter nooit de kant van hem zou kiezen vanwege zijn verergerde veroordeling voor batterijen. Hij deporteerde vrijwillig zichzelf naar Mexico op 15 maart 2000 - het jaar waarin de rest van zijn directe familie naar de Verenigde Staten kwam
Hij had niemand [in Mexico], zei Arturo Elizarraraz. Het moment dat we verondersteld werden een grote gelukkige familie te zijn, was het moment dat hij er niet meer was.
Na enige tijd gescheiden te zijn geweest van zijn dierbaren, voegde Elizarraraz zich in 2001 weer bij Glauner en zijn familie in de Verenigde Staten.
Maar nadat hij in 2000 was gedeporteerd, veranderde hij, zei Glauner. Hij realiseerde zich wat een paar jaar dat hij het verknoeide hem had doen verliezen.
Een jaar na zijn terugkeer kregen Elizarraraz en Glauner hun eerste kind en het gezin bleef door de jaren heen groeien. Glauner kocht met de hulp van haar zwager een bakstenen huis met twee verdiepingen aan de overkant van haar ouderlijk huis. Elizarraraz kreeg een baan in de scheepvaart en ontvangst bij een distributiebedrijf op vijf minuten van het huis en kwam vaak langs om de lunchpauzes thuis door te brengen met het gezin.
tweede arrestatie
In september 2019 werd Elizarraraz, toen 40, gearresteerd door de politie van Crystal Lake op beschuldiging van het bezit van een frauduleus identiteitsbewijs, diefstal door bedrog en het runnen van een autodealer zonder vergunning. Terwijl hij probeerde extra geld te verdienen met het kopen, repareren en doorverkopen van gebruikte auto's, werd Elizarraraz beschuldigd van het verkeerd weergeven van de staat van een voertuig in een online lijst en het terugdraaien van de kilometerstand op de kilometerteller, volgens de politiegegevens. Elizarraraz ontkent deze beschuldigingen.
Nadat hij het geld voor het verkochte voertuig had terugbetaald, werd Elizarraraz beschuldigd van het bezit van een frauduleuze I.D. en diefstal door bedrog werden geschrapt. Hij pleitte schuldig aan de aanklacht tegen een autodealer zonder vergunning en werd veroordeeld tot toezicht van een jaar en 30 uur taakstraf. Ondanks dat hij geen gevangenisstraf kreeg, werd Elizarraraz na zijn veroordeling niet vrijgelaten aan zijn familie. In plaats daarvan werd hij op 27 december 2019 overgebracht naar vreemdelingenbewaring.
We hebben twee uur buiten de gevangenis van McHenry County gewacht, en hij is nooit naar buiten gekomen, zei Glauner. De advocaat zei: 'Oké, hij zou eruit moeten, jullie zijn klaar om te gaan', en ICE had hem opgepikt. Hij werd direct aan hen overgegeven.
Elizarraraz zei dat nadat hij was verwerkt om te worden vrijgelaten, hem werd verteld te wachten en werd benaderd door een ICE-officier en in hechtenis genomen door de immigratiedienst.
Volgens een ICE-woordvoerder ontmoetten immigratieautoriteiten Elizarraraz een dag nadat hij in september werd gearresteerd door de politie van Crystal Lake. Ze herstelden zijn eerdere verwijderingsbevel van twee decennia eerder.
Het is onduidelijk hoe Elizarraraz in ICE-bewaring is gebracht. Volgens chef James Black vraagt of controleert de politie van Crystal Lake niet naar de immigratiestatus van mensen waarmee agenten contact hebben.
Er is niets in het rapport dat erop wijst dat we ICE hebben gebeld, op de datum van arrestatie contact hebben gehad met ICE, een ICE-detentie hebben gestart of zelfs de heer Elizarraraz hebben gevraagd wat zijn immigratiestatus was op het moment van de arrestatie, zei Black.
Maar de gevangenis van McHenry County - die een contract heeft om als detentiecentrum voor ICE te dienen - heeft niet dezelfde waarborgen tussen wetshandhaving en de federale instantie.
De plaatsvervangend Kevin Byrnes van de sheriff van McHenry County bevestigde dat ICE bijna onmiddellijk nadat Elizarraraz was gearresteerd en gevangengezet in september 2019 door de provincie op de hoogte was gebracht. Een dergelijke procedure zou waarschijnlijk onwettig zijn onder de hangende Illinois Way Forward-wet.
Het grootste deel van de arrestatie van Elizarraraz vond plaats toen ICE probeerde zijn bevolking te verminderen als reactie op de pandemie van het coronavirus vanwege uitbraken in detentiecentra. Op 22 juli had het detentiecentrum van McHenry County sinds begin maart 2020 23 gevallen van COVID-19, volgens gegevens gerapporteerd door ICE.
Nieuwe hoop met nieuw bestuur
Op 20 januari, iets meer dan een jaar nadat Elizarraraz door ICE was vastgehouden, werd Biden beëdigd. Hij riep het Department of Homeland Security op om het immigratiebeleid opnieuw te onderzoeken en nieuw beleid te implementeren dat de waardigheid en het welzijn van alle families en gemeenschappen beschermt.
We hoopten dat ze misschien individuele gevallen zoals de mijne zouden kunnen nemen en ze gewoon wat dieper zouden bekijken en zeggen: 'Man, deze man heeft een kans nodig om bij zijn familie te zijn. . . terwijl we wachten op de uitspraak van zijn zaak.' Dat is niet alleen ik, maar ook andere gevallen, zei Elizarraraz.
Toenmalig waarnemend DHS-secretaris David Pekoske ook uitgegeven een memorandum met nieuwe tussentijdse richtlijnen voor de afdeling op 20 januari. Naast de invoering van een onmiddellijke pauze van 100 dagen voor bepaalde deportaties, beperkte het de handhaving tot prioritaire zaken die worden gedefinieerd als immigranten die een bedreiging vormen voor de nationale veiligheid, grensbeveiliging en openbare veiligheid - dat wil zeggen zaken met mensen die verdacht worden van terrorisme, mensen die aan de grens zijn aangehouden en mensen die zijn veroordeeld voor een ernstig misdrijf.
Ondanks deze beleidswijzigingen, zeiden immigratiejuristen zoals Lena Graber, een senior stafadvocaat bij het Immigrant Law Resource Center, dat de recente richtlijnen in feite niet-staatsburgers criminaliseren.
Hoewel het een aanzienlijke opluchting en een grote verbetering is ten opzichte van de vorige regering, heeft de regering van Biden zich echt al verdiept in het idee dat immigranten een soort bedreiging kunnen vormen voor de nationale veiligheid of openbare veiligheid, zei Graber.
Een memo van 18 februari van Tae Johnson, toenmalig ICE-directeur, zei dat mensen als een bedreiging voor de openbare veiligheid zouden worden beschouwd - en daarom een prioriteit voor wetshandhaving - als ze werden veroordeeld voor een ernstig misdrijf of betrokken waren bij bendeactiviteiten. De richtlijnen van Johnson voor februari zijn van kracht totdat nieuwe richtlijnen zijn uitgegeven door waarnemend ICE-directeur Alejandro Mayorkas.
Hoe recent een veroordeling heeft plaatsgevonden, is volgens de memo een factor voor immigratie-autoriteiten om te overwegen bij het prioriteren van zaken. Maar sommigen vragen zich af hoelang die aanklachten nog van toepassing moeten zijn op deportatiezaken zoals die van Elizarraraz.
Er zijn veel, veel mensen in dezelfde situatie als Cesar, die heel vaak worden uitgezet wegens fouten … in het verleden, zei Fred Tsao, senior beleidsadviseur van de Illinois Coalition for Immigrant and Refugee Rights. En dus moeten we ons afvragen in hoeverre het zelfs eerlijk is om deze extra straf op te leggen aan individuen die hun tijd hebben uitgemaakt, die levens hebben opgebouwd sinds hun vrijlating en die proberen hun leven in de Verenigde Staten te leven.
Ondanks zijn eerste acties is de houding van de Biden-regering ten opzichte van immigratie niet drastisch veranderd ten opzichte van die van Trump. Tijdens haar eerste buitenlandse reis als vice-president maakte Kamala Harris duidelijk dat de huidige regering migranten zonder papieren niet met open armen zal verwelkomen.
Kom niet, zei Harris.
Op 25 juni, tijdens een reis naar El Paso, Texas, zei ze dat de regering zich in plaats daarvan wil concentreren op het verbeteren van de omstandigheden in landen met veel immigratieverkeer, zoals Guatemala, om het aantal mensen zonder papieren dat naar de Verenigde Staten wil reizen te verminderen.
Hoewel het aantal detenties aanvankelijk daalde onder Biden, met 15.104 mensen die in januari in het hele land werden vastgehouden, hebben ze toegenomen tot 27.067 per 16 juli.
En het Congres overweegt een immigratiehervormingsbeleid dat bekend staat als de New Way Forward Act en dat de pijplijn van gevangenis tot deportatie zou verstoren, hoewel het onwaarschijnlijk is dat de wetgeving tot wet wordt ondertekend.
Chicago en Illinois hebben onlangs maatregelen aangenomen die de manier waarop lokale agentschappen met ICE omgaan, beperken.
In februari bracht de stad een update uit van haar Welcoming City-verordening die de wetshandhavingsinstanties van Chicago verbiedt deel te nemen aan immigratiehandhavingsoperaties en samen te werken met ICE. Als dit beleid in de buitenwijken was geïmplementeerd, was ICE misschien nooit op de hoogte gebracht van de recente veroordeling van Elizarraraz in Crystal Lake.
Een wetsvoorstel dat bekend staat als de Illinois Way Forward Act wacht op goedkeuring van gouverneur J.B. Pritzker, op grond waarvan steden en provincies geen contracten mogen sluiten met ICE om immigranten in gevangenissen te huisvesten. De wet zou ook het vermogen van wetshandhavers om samen te werken met de immigratiedienst beperken.
Volgens ICE heeft Elizarraraz beroep aangetekend bij de Board of Immigration Appeals, dat op 19 april werd afgewezen.
Elizarraraz zette ook andere stappen, waaronder het zoeken naar een zogenaamd U-visum - een soort visum dat immigrantenslachtoffers van misdrijven die samenwerken met wetshandhavers beschermt. Hij kwam mogelijk in aanmerking voor het visum vanwege de drive-by shooting die in zijn jeugd plaatsvond, maar hij kon er uiteindelijk geen aanvragen omdat het kantoor van de sheriff van McHenry County weigerde de certificering te ondertekenen.
Gemeenschapsbijeenkomsten ter ondersteuning
Op 18 mei kwam de McHenry County Board bijeen om te stemmen over het annuleren van het contract van de provincie met ICE, dat de provinciegevangenis betaalde om mensen zoals Elizarraraz in ICE-bewaring vast te houden. Hoewel het annuleren van het contract zou kunnen betekenen dat haar man naar een andere faciliteit zou worden overgeplaatst, spraken Glauner en haar oudste zoon Isaiah nog steeds voor sluiting van het detentiecentrum.
De afgelopen 20 maanden leef ik in een nachtmerrie die ik niemand toewens, zei Glauner tijdens de bijeenkomst. Onze provincie mag deze praktijken niet steunen en profiteren van de ellende van degenen die worden vastgehouden of de familie van degenen die worden vastgehouden. Deze gedetineerden zijn meer dan slechts $ 95 per dag. Ze zijn iemands echtgenoot, moeder, vader, zoon, dochter, tante, oom, buurman of vriend.
Voorafgaand aan de bijeenkomst werd buiten de gevangenis een bijeenkomst gehouden, georganiseerd door de coalitie om het ICE-contract te annuleren in McHenry County en andere actiegroepen.
Het is gemakkelijk om de hoop te verliezen op zo'n plek, maar als je dan dingen begint te zien zoals... de rally buiten de organisaties... voel je gewoon de hoop dat: 'Ik ga niet opgeven'. die om ons geven, zei Elizarraraz.
De provincie stemde uiteindelijk om het contract met ICE te handhaven, dat van kracht blijft totdat de Illinois Way Forward-wet is ondertekend en op 1 januari van kracht wordt.
Drie weken na de McHenry County Board-vergadering verzamelden zich ongeveer 25 mensen buiten het kantoor van de US Citizenship and Immigration Services in het centrum van Chicago om aan te dringen op de vrijlating van Elizarraraz.
We hebben een immigratiesysteem nodig dat criminalisering van onze mensen niet gebruikt om hun acties te verontschuldigen, dat strafrechtelijke veroordelingen niet leiden tot automatische deportaties, zei Xanat Sobrevilla, die hielp bij het organiseren van de bijeenkomst en een persconferentie, later. Cesar en zijn familie laten de nadelige gevolgen daarvan zien.
Op de persconferentie hield de 11-jarige Jocelyn een groot bord voor camera's met de woorden I MISS MY DAD.
Sta hem toe om zijn zaak thuis met zijn familie voort te zetten, zei Glauner tijdens de bijeenkomst. Cesar moet worden gezien als de liefhebbende volwassene die hij nu is versus de tiener die hij eens twintig jaar geleden was.
deportatie dag
Op 16 juni belde Arturo, de broer van Elizarraraz, het Mexicaanse consulaat om te vragen of zijn broer zou worden uitgezet. Het consulaat bevestigde dat Elizarraraz op de lijst stond om op 18 juni te worden uitgezet.
Een dag later werd Elizarraraz de discretionaire bevoegdheid ontzegd. Zijn advocaat, Maria Baldini-Potermin, vroeg het Chicago ICE-kantoor om 7 juni te gebruiken.
Toen het nieuws over zijn geplande deportatie zich begon te verspreiden, circuleerden berichten op sociale media waarin om zijn vrijlating werd gevraagd en haastten de organisatoren zich om geld in te zamelen voor het gezin.
Elizarraraz en zijn familie begonnen hun afscheid voor te bereiden. Op 17 juni zou zijn uitgebreide familie negen videogesprekken met hem voeren voordat ze werden uitgezet.
Maar vóór zijn eerste telefoontje hoorde Elizarraraz van Glauner dat immigratieautoriteiten hem een tijdelijk uitstel van verwijdering hadden verleend.
Op 18 juni, de dag van zijn geplande deportatie, werd Elizarraraz vrijgelaten aan zijn familie en onder elektronisch toezicht geplaatst. Ze werden eindelijk herenigd op een dag minder dan 21 maanden scheiding.
De familie weet nog steeds niet waarom het verblijf is verleend of wie het heeft verleend. Maar Baldini-Potermin zei dat de openbare campagnes namens hem lijken te hebben geholpen.
Er is geen maatstaf om de hoeveelheid geluk te beschrijven, de hoeveelheid vreugde die we hebben, zei Elizarraraz. Gewoon hier zijn met de kinderen, met Kristen - ik ben nog steeds in shock. Ik geloof het nog steeds niet. Het is het beste cadeau dat ik ooit had kunnen krijgen - om thuis te zijn bij mijn familie voor Vaderdag, voor [Kristin's] verjaardag.
Thuis draagt Elizarraraz een elektronische enkelmonitor terwijl hij aan de eettafel zit en Glauners hand vasthoudt. De kinderen spelen in de achtertuin en steken zo nu en dan hun gezicht tegen het raam om hun vader te vragen wanneer hij weer naar buiten komt.
In de korte tijd dat hij terug is, is Elizarraraz teruggegaan naar gezinsfietstochten, late filmavonden en ijsrennen naar het nabijgelegen CVS.
Voor alle hulp die elke laatste persoon voor mij heeft gedaan, voor de handtekeningen, voor de telefoontjes en voor degene die uiteindelijk de beslissing heeft genomen om mij hier bij mijn familie te laten zijn, wil ik hen uit de grond van mijn hart bedanken. hart, zei hij.
De organisatoren zeggen dat ze zullen blijven vechten voor het recht van Elizarraraz en anderen zoals hij om te blijven.
Het is onduidelijk of Elizarraraz in de Verenigde Staten mag blijven.
Meestal breng ik gewoon tijd door met familie, een dag per keer, zei hij. De strijd is nog niet voorbij.
Adriana Rezal rapporteert voor Randloos tijdschrift, een non-profit nieuwsuitzending over immigratie. Ga naar www.borderlessmag.org/newsletter om je aan te melden voor hun wekelijkse nieuwsbrief en een gratis stripboek te downloaden over een strijd voor milieurechtvaardigheid geleid door Latinx-jongeren in Chicago.
Хуваах: