Het hof van beroep verwerpt deze rechter meer dan enige andere in strafrechtbanken die retentie vragen
Kenneth J. Wadas is 25 keer teruggedraaid in 6 jaar - meer dan enige andere rechter in Cook County bij de stemming in november om in functie te blijven.
In 2004, toen Kenneth J. Wadas, rechter in het Cook County Circuit, Benard McKinley tot 100 jaar gevangenisstraf veroordeelde voor een moord gepleegd op 16-jarige leeftijd, wist McKinley wat het betekende.
Ik had het gevoel alsof Wadas me had veroordeeld om in de gevangenis te sterven, zegt McKinley, nu 35, vanuit het Stateville Correctional Center. Ik had het gevoel dat mijn leven voorbij was.
Een federaal hof van beroep maakte de straf van McKinley in 2016 ongedaan en vond dat Wadas geen rekening had gehouden met de leeftijd van McKinley toen hij hem tot een gevangenisstraf van een eeuw zonder mogelijkheid tot vervroegde vrijlating had veroordeeld.
Hij zei niets om aan te geven dat hij de jeugd van de beklaagde überhaupt relevant vond voor het vonnis, rechter Richard Posner schreef voor de meerderheid in de 2-1 beslissing van het 7th U.S. Circuit Court of Appeals. Posner zei dat de straf van 100 jaar a de facto levenslange gevangenisstraf, die Wadas, volgens een eerdere uitspraak van het Amerikaanse Hooggerechtshof, verplichtte om te overwegen dat kinderen anders zijn.
Het komt zelden voor dat een federale rechtbank een door een rechter van de staatsrechtbank opgelegde straf ongedaan maakt.
Maar in de afgelopen zes jaar is Wadas 25 keer teruggedraaid door het Illinois Appellate Court, bijna twee keer zo vaak als het gecombineerde totaal van de andere vijf strafrechters die dit jaar voor retentie lopen, zo blijkt uit een onderzoek van Injustice Watch.
Verwant
4 rechters, 6 jaar, 98 omkeringen - en ze willen dat je stemt om ze in functie te houden
Strafzaken slepen jaren aan omdat sommige Cook County rechters OK herhaalde vertragingen
Push to ontzet rechter Michael Toomin is niets anders dan een niet-ondersteunde hit onder leiding van Toni Preckwinkle's Cook County Dems
De hoven van beroep stelden vast dat Wadas vaak een wet negeerde die buitensporige veroordelingen verhindert, en de beweringen van gevangenen over fouten tijdens hun proces ten onrechte verwierp.
Wadas weigerde commentaar te geven.
Dat is gewoon een verbazingwekkend aantal, zegt Susan Provenzano, professor in de rechten van de Northwestern University, een expert op het gebied van belangenbehartiging. Er zijn systemische problemen met zijn juridische analyse of zijn vermogen om feiten te beoordelen of beslissingen te nemen.
Als assistent-procureur van de staat in de jaren tachtig werd Wadas berispt door het hof van beroep van Illinois, dat ontdekte dat hij zich bezighield met tactieken die genaamd een belediging voor de rechtbank en voor de waardigheid van de balie.
Hij was betrokken bij meerdere zaken waarin wangedrag van de aanklager leidde tot het terugdraaien van hoger beroep, blijkt uit gegevens. En het hof van beroep suggereerde specifiek dat hij voor de raad moest worden gebracht die gevallen van wangedrag van advocaten hoort. Maar Wadas kreeg nooit disciplinaire maatregelen voor zijn daden, werd gepromoot door de toenmalige staatsadvocaat Richard M. Daley en, toen hij later voor de rechter rende, werd hij door de ordes van advocaten gevonden die gerechtelijke kandidaten beoordelen als gekwalificeerd voor de bank.
Sinds Wadas in 2014 voor het laatst retentie won, heeft het hof van beroep hem ongedaan gemaakt wegens het uitvaardigen van buitensporige straffen, waarbij vaak sprake was van een schending van de one act, one crime doctrine van Illinois. Dat regel verbiedt meerdere veroordelingen die gebaseerd zijn op precies dezelfde enkele fysieke handeling en vereist dat mindere veroordelingen voor dezelfde handeling worden weggegooid.
Wadas is teruggedraaid op basis van een overtreding van de one act, one crime rule 10 keer in de afgelopen zes jaar, ontdekte Injustice Watch.
Gregory Reed werd schuldig bevonden aan 14 afzonderlijke aanklachten voor het afvuren van verschillende schoten op een groep buiten een nachtclub in Chicago in 2011, waarbij één persoon gewond raakte. Wadas veroordeelde hem tot 15 tot 50 jaar voor elke aanklacht.
Riet ging in beroep. Een beroepspanel vond dat Wadas de regel van één daad, één misdaad had geschonden. besteld op vier na alle veroordelingen van Reed kwamen te vervallen en riepen op tot een hoorzitting over de effectiviteit van zijn advocaat.
Strafrechtadvocaat en burgerrechtenadvocaat Jennifer Bonjean zegt dat de regel die Wadas heeft genegeerd, niet moeilijk te begrijpen is.
Als je daar constant op achteruit gaat, ben je ofwel een dummy, of het kan je gewoon niet schelen, zegt Bonjean.
Het weggooien van een lagere veroordeling voor dezelfde misdaad zal de situatie van een gevangene misschien niet drastisch veranderen. Reed zit bijvoorbeeld nog steeds een gevangenisstraf van 50 jaar uit op de resterende aanklacht. Zinnen voor afzonderlijke kosten lopen vaak gelijktijdig. Maar als de fout niet wordt gecorrigeerd, blijven er meerdere misdrijven achter op het strafblad van een veroordeelde, terwijl er maar één zou moeten zijn, en dat kan jaren duren om in hoger beroep te corrigeren, zegt Bonjean.
In 2014 probeerde Jerome Weathers zijn veroordeling voor moord aan te vechten, met het argument dat twee rechercheurs, James O'Brien en John Halloran, zijn bekentenis met geweld hadden afgedwongen. Wadas verwierp het verzoek van Weathers en oordeelde dat het niet door een juridische test kwam om te bepalen of zijn zaak door moest gaan.
Het jaar daarop herriep een beroepscommissie de beslissing van Wadas in die zaak. Het was een van de vier keer sinds 2014 dat een hogere rechtbank heeft vastgesteld dat Wadas een verzoek tot veroordeling ten onrechte heeft afgewezen.
Het hof van beroep oordeelde dat nieuw bewijsmateriaal uit een rapport van de Torture Inquiry and Relief Commission uit 2012 waarin 76 beschuldigingen worden beschreven tegen de rechercheurs, die onder de in ongenade gevallen voormalige Cmdr hadden gewerkt. Jon Burge, verdiende het om Weathers een nieuwe hoorzitting te geven.
De petitie van Weathers beweerde duidelijk dat zijn bekentenis fysiek werd afgedwongen door rechercheurs O'Brien en Halloran en dat nieuw ontdekt bewijs zijn beweringen bevestigde, schreef rechter in hoger beroep Margaret McBride.
In 2013 pleitte Martell Boswell schuldig aan ernstige voertuigkapingen en stemde hij in met een straf van 22 jaar, wat volgens Wadas de minimale verplichte straf was. De rechter had het mis: het minimum was 21 jaar.
Toen Boswell resentencing zocht, ontkende Wadas dat. Een beroepscommissie teruggedraaid hem, de vaststelling dat Boswell had voldaan aan de zeer lage standaard die nodig is om de eerste fase ontslag te overleven.
In 1989 pleitte Anthony Mitros schuldig aan moord en inbraak en werd hij veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf. Toen hij in een petitie na de veroordeling uit 2011 erop wees dat zo'n zware straf niet was toegestaan volgens de richtlijnen voor veroordelingen, verwierp Wadas zijn motie.
Het hof van beroep was het daar niet mee eens en beval Wadas om een nieuwe straf uit te vaardigen - binnen de toepasselijke richtlijnen van 20 tot 60 jaar.
Een rechtbank heeft niet de bevoegdheid om een straf op te leggen die niet in overeenstemming is met de wettelijke richtlijnen, Justitie Nathaniel Howse zei naar het oordeel van de rechtbank.
Toen de zaak van Benard McKinley in 2019 voor Wadas terugkwam wegens ressentimentatie, zei McKinley dat hij dacht dat Wadas niet blij was dat hij werd teruggedraaid.
Hij zorgde ervoor dat we allemaal wisten dat het een 2-1 beslissing was die me terug voor hem stuurde, zegt McKinley.
Tegen die tijd had een nieuwe beslissing van het Hooggerechtshof van Illinois de norm bepaald dat meer dan 40 jaar voor een minderjarige het equivalent was van een levenslange gevangenisstraf.
Ook al was McKinley een minderjarige op het moment van de moord, Wadas zei tijdens het veroordelen: ,,Het pistool maakte hem ouder.
En hij veroordeelde McKinley tot 39 jaar gevangenisstraf - minder dan de 40 jaar en een dag die volgens het Hooggerechtshof zou neerkomen op een levenslange gevangenisstraf.
Bijdragende: Olivia Louthen, Annabelle Rice
John Seasly rapporteert voor onrecht kijken, een onpartijdige, non-profit journalistieke organisatie.
Хуваах: