'Fantastic Beasts: The Crimes of Grindelwald': een overvolle kamer met subplots
Vergeef me dat ik aan de top vaag ben, maar ik hoop je de waanzinnig ingewikkelde aard van Fantastic Beasts: The Crimes of Grindelwald over te brengen zonder al te veel te verklappen.
Diep in dit duistere, sombere en rommelige vervolg/prequel/spin-off van de Harry Potter-franchise, bevinden een aantal sleutelfiguren die op parallelle missies zijn geweest zich in dezelfde omgeving.
Bijna iedereen vraagt zich af: wat is hier in vredesnaam aan de hand? Wat is de echte waarheid?
Een personage begint in een duizelingwekkend verhaal met flashbacks en schandalige romances en verraad en sterfgevallen - maar net wanneer we denken dat we misschien een greep hebben op wie wie is en wat wat is, onderbreekt EEN ANDER personage en zegt: nee-nee-nee-nee, dat is helemaal niet wat er is gebeurd, dit is wat er echt is gebeurd!
Maak je een grapje? KOM OP.
De Fantastic Beasts-verhalen, die zich zo'n 70 jaar voor het begin van Harry Potters avonturen afspelen, komen voort uit de verbazingwekkend creatieve en schijnbaar bodemloze verbeeldingskracht van de grote J.K. Rowling.
In 2016 Fabeldieren en waar ze te vinden, we ontmoetten de sociaal onhandige en stuntelige maar briljante en goedhartige onwillige held Newt Scamander (Eddie Redmayne), een magizoöloog die meer op zijn gemak is met allerlei magische wezens dan interactie met Dreuzels of Volbloeden of Halfbloeden of wat er ook maar met mensen aan de hand is -uitziende individuen.
Als je die eerste aflevering nog niet hebt gezien, laten we zeggen dat toen Newt in New York City aankwam met zijn magische koffer gevuld met verbazingwekkende wezens, het een behoorlijk chaotische reeks gebeurtenissen deed ontbranden. (Hoewel het niet veel zin heeft om Grindelwald te zien als je Where to Find Them NIET hebt gezien. Dit zijn geen op zichzelf staande films; het zijn speelfilms in een geprojecteerde reeks van vijf films.)
Met een scenario van Rowling, met Harry Potter-veteraan David Yates aan het regisseren en met een cast die diep en rijk is aan talent, komt The Crimes of Grindelwald aan tafel vol met referenties en potentieel.
Helaas, hoewel de uitvoeringen solide zijn en we een paar ontroerende momenten krijgen, zakt de film weg onder het gewicht van te veel elkaar kruisende verhaallijnen en te veel luide en vurige en verrassend middelmatige actiescènes.
Grindelwald gaat verder met het verhaal met de beruchte en krachtige duistere tovenaar Gellert Grindelwald (Johnny Depp, rockend piekend, witblond haar waardoor hij eruitziet als een Billy Idol-imitator) die in de gevangenis zit nadat hij is gevangengenomen door het Amerikaanse Ministerie van Toverkunst.
Ongeveer twee minuten na de geplande overdracht van Grindelwald van de Verenigde Staten naar Engeland om terecht te staan voor zijn misdaden, weet Grindelwald te ontsnappen met zo'n indrukwekkende (en behoorlijk akelige) reeks magie, dat we ons afvragen waarom hij in de gevangenis zat te broeden voor zes maanden toen hij duidelijk de bevoegdheden had om op elk moment te ontsnappen.
Ongeacht. Grindelwald is ergens in Europa op vrije voeten en verzamelt zijn troepen voor de komende storm.
Zie je, de afgelopen honderd jaar hebben mensen en tovenaars op relatief vreedzame wijze naast elkaar bestaan. Maar Grindelwald gelooft dat het nu tijd is voor Pure Bloods om hun rechtmatige plaats in te nemen als de superieure wezens, de uitverkoren heersers. (Parallels met het fascisme in de echte wereld, naar behoren opgemerkt.)
Terwijl Grindelwald ronddwaalt in zijn leren laarzen en zijn modieuze gelaagde look, terwijl hij zijn publiek commandeert met zijn oogverblindende magie alsof hij Criss Angel tot de 10e macht is, laten we eens kijken naar enkele van de vele, vele, VELE lopende subplots.
Jude Law, gekleed in stropdas en vest en vest waardoor het lijkt alsof hij van de set van Sherlock Holmes is gestapt, speelt de jonge Albus Perkamentus, misschien de enige met de kracht om Grindelwald neer te halen. Het probleem is dat Perkamentus niet tegen Grindelwald kan vechten vanwege de zeer speciale band die ze als jonge mannen deelden.
Jullie waren zo close als broers, zegt een wetshandhaver.
Dichterbij, antwoordt Perkamentus.
OK, DAT is een verhaallijn die verdere verkenning waard is, maar de film heeft het te druk om alle kanten op te stuiteren en subplot na subplot in de mix te proppen.
MEER VAN RICHARD ROEPER
'The Grinch' zoals je nog nooit hebt gezien / met een Grinch die niet erg gemeen is
'The Girl in the Spider's Web' houdt vast aan veilige actiefilmclichés
De mysterieuze Credence Barebone (Ezra Miller, die de angstroutine overspeelt als een knock-off combinatie van James Dean en Marlon Brando), waarvan men denkt dat hij dood is, is vastbesloten om zijn ware identiteit te achterhalen, ongeacht de kosten.
Newt maakt opnieuw contact met Tina Goldstein (Katherine Waterston), een voormalige liefdesbelang, die Schouwer is - ook bekend als een zeer bekwame tovenaar die gespecialiseerd is in het neerhalen van terroristen zoals Grindelwald - maar Tina wil niets met Newt te maken hebben omdat ze gelooft dat Newt verloofd is met zijn voormalige klasgenoot Leta Lestrange (Zoe Kravitz), maar in feite is Leta verloofd met Newt's broer, Theseus (Callum Turner).
Oh, en Tina's gekke maar lieve zus Queenie (Alison Sudol) en Queenie's vriend, de Dreuzel Jacob (Dan Fogler), gaan ook mee op dit avontuur, meestal voor komische noot.
En dan hebben we het nog niet eens gehad over de gedaanteverwisselaar Nagini (Claudia Kim), die soms in een enorme slang verandert, of de 600 jaar oude alchemist (Brontis Jodorowsky), die blijkbaar nooit een manier heeft gevonden om een oude man te worden. make-up in geloofwaardige ouderwetse make-up. Om nog maar te zwijgen van de fantastische en niet-zo-fantastische wezens van verschillende groottes en temperamenten, van schattige kleine harige boefjes tot enorme, grommende en nogal saaie vliegende monsters die er vaak zo plat en eendimensionaal uitzien dat ze in de CGI-gevangenis zouden moeten worden gegooid.
Zelfs de magisch uitgestrekte koffer van Newt Scamander kon niet zoveel verhalen bevatten.
'Fantastische beesten: de misdaden van Grindelwald'
★ ★ 1⁄2
Warner Bros. presenteert een film geregisseerd door David Yates en geschreven door J.K. Rowling. Beoordeeld PG-13 (voor sommige sequenties van fantasie-actie). Speelduur: 134 minuten. Opent 16 november in lokale theaters.
Хуваах: