De oude albums van The Carpenters krijgen een nieuwe draai met symfonisch orkestaccenten

Melek Ozcelik

Op deze bestandsfoto van 17 maart 1971 poseren Richard en Karen Carpenters van The Carpenters met hun Grammy tijdens de 13e jaarlijkse Grammy Awards in 1970 in Los Angeles. Het broer-zus-duo werd uitgeroepen tot beste nieuwe artiest van het jaar, 1970, en won ook als beste hedendaagse duo of groepsvocalisten voor 'Close to You'. | AP Foto, Bestand



WESTLAKE VILLAGE, Californië - Karen Carpenter is nu langer weg dan ze leefde.



Toch is haar beste werk misschien net uitgebracht, althans volgens haar broer, arrangeur en uitvoerende partner, Richard, die het tot zijn missie heeft gemaakt om haar zangstem resonerend en relevant te houden sinds haar dood 35 jaar geleden.

In de nieuwe collectie, Carpenters met het Royal Philharmonic Orchestra, gaf Richard Carpenter nieuwe strijkersarrangementen aan veel van de klassieke opnames van het duo van eind jaren zestig tot begin jaren tachtig, waaronder Close to You en Superstar, en duwde hij de onmiskenbare stem van zijn zus nog meer naar op de voorgrond dan het al was.

Ik denk dat dit het beste album is dat we ooit hebben gemaakt, vertelde Carpenter, 72, deze week aan The Associated Press in een interview in zijn huis in Zuid-Californië.



Oude fans zijn enthousiast over de collectie, die het kerstgevoel van Merry Christmas Darling bevat, het hoofdbestanddeel van december dat volgens Carpenter een van onze beste platen was, ongeacht het seizoen. Het album kwam binnen op nummer 52 in de Billboard-hitlijsten in de VS na de release op 7 december door A&M/UMe en schoot rechtstreeks naar de Top 10 in het Verenigd Koninkrijk en Japan, beide bolwerken van Carpenters vanaf het begin. Een vinyl release volgt in februari.

Carpenter was niet meteen enthousiast toen Universal Music hem vroeg of hij een album wilde maken voor de Royal Philharmonic-serie, waarvan de vorige edities Elvis Presley en Aretha Franklin telden.

Op 19 december 2018, een afbeelding uit een video, toont Richard Carpenter tijdens een interview in zijn huis in Westlake Village, Californië. | AP Foto/Rick Taber

Op 19 december 2018, een afbeelding uit een video, toont Richard Carpenter tijdens een interview in zijn huis in Westlake Village, Californië. | AP Foto/Rick Taber



Maar terwijl hij erover nadacht, realiseerde hij zich dat hij kleine veranderingen kon aanbrengen in de toch al grotendeels orkestrale opnames van het duo die een groot verschil zouden maken.

Het gaf me de kans om een ​​aantal arrangementen op een bepaalde manier te veranderen die ik eigenlijk al vele jaren wilde doen, zei hij. Het zijn gewoon aanvullingen op reeds bestaande onderdelen - alleen meer spelers die de onderdelen spelen - of verschillende kleine dingen die ik hoorde bij een bestaand arrangement.

Carpenter dirigeerde de 80-koppige in Londen gevestigde symfonie zelf in de Abbey Road Studios, en hij hield toezicht op het mixen, waardoor hij nog een kans kreeg om zijn natuurlijke achtergrondrol te spelen ter ondersteuning van de onvergetelijke altstem van zijn zus, die stierf aan complicaties van anorexia in 1983 op 32-jarige leeftijd.



Ik heb het gevoel dat Karen en ik zijn geboren met talenten om de ander aan te vullen, zei Carpenter.

In sommige gevallen - zoals een engelachtige nieuwe piccolotrompet-solo op Goodbye To Love - springen zijn veranderingen de luisteraar over. Maar de meeste zouden zelfs onopgemerkt blijven, en dat was een bewuste keuze.

Het laatste wat ik wilde doen was overdrijven, zei Carpenter.

Hij moest ook oude eigenaardigheden oplossen, het resultaat van het snel uitbrengen van albums op het hoogtepunt van de populariteit van de groep.

Sommige dingen waren met meer haast gedaan dan ik had gewild. Er zijn bepaalde kleine vreemde dingen die hun weg hebben gevonden. Het is klein, maar als je het oor hebt om het te horen, hoor je het. Zoals het gerommel van de airconditioning in de openingszinnen van 'Yesterday Once More', zei Carpenter. Dat is nu allemaal weg.

Hij nam ook een deel van het geluid en de galm rond de stem van zijn zus weg en maakte haar luider en duidelijker.

Ik duwde haar nog meer omhoog in de mix dan in het origineel, zei hij. En in het origineel stond het daar al aardig. Ze klinkt natuurlijk beter dan ooit.

Het algehele resultaat is veel meer dan alleen een verzameling singles, het is een legitiem studioalbum, met nieuw gecomponeerde ouverture, intermezzo's en introducties, een zorgvuldig gekozen volgorde en nummers die in elkaar overvloeien.

Zo is het bedoeld om naar te luisteren, zei Carpenter. Als iemand 66 minuten opzij kan zetten.

De nieuwe versies zijn bedoeld om op zichzelf te werken, niet om de oude te vervangen.

Ik realiseer me dat er mensen zijn die niets willen, puristen, en ik begrijp het, zei Carpenter, maar ik dacht erover na en ik dacht: 'Nou, als ze hier niets om geven, zijn de originelen nog steeds uit. daar.'

Andrew Dalton, Associated Press

Хуваах: