Christelijke zangeres Lauren Daigle wil 'de haringen verlengen' van haar fanbase
Drie jaar geleden won Lauren Daigle drie Dove Awards voor haar debuutplaat How Can It Be, en de singer-songwriter uit Louisiana kreeg voor het eerst te horen hoe zwaar de verwachtingen van het genre op haar schouders rustten. Het album uit 2015, een van de weinige christelijke muziekalbums die de afgelopen jaren platina zijn gecertificeerd, stuwde haar naar de top van de christelijke hitlijsten.
Je zit daar met deze onderscheidingen en het is een mooi moment, zei Daigle. Maar alles wat er in mijn oren gebeurde, was van: 'Oh mijn god, hoe behoud ik deze verantwoordelijkheid, hoe houd ik dit verwachtingsniveau hoog?'
Sindsdien is de 27-jarige de uitdaging meer dan aangegaan om een ambassadeur te zijn voor hedendaagse christelijke muziek. Ze zong een duet met Reba McEntire op de Academy of Country Music Awards, nam een nummer op voor de soundtrack van Blade Runner 2049, verdiende twee Grammy-nominaties en toerde meedogenloos.
Haar opvolger, Look Up Child, debuteerde deze maand op nummer 3 in de albumlijst voor alle genres van Billboard en had volgens Billboard de beste verkoop in de eerste week van alle christelijke albums in bijna negen jaar. Daigle, die dit jaar optreedt tijdens de Dove Awards op 16 oktober en is genomineerd voor een American Music Award, sprak met The Associated Press over waarom ze van Chance the Rapper houdt en de muren afbreekt voor christelijke muziek.
LAUREN DAIGLE
Wanneer: 19.30 uur 5 oktober
Waar: Rosemont Theatre, 5400 N. River Rd., Rosemont
Kaartjes: $29-$101
Informatie: ticketmaster.com
Q. Deze nieuwe plaat heeft veel strijkers en orkestratie op de nummers. Hoe was dat in de studio?
TOT. We moeten de studio in en luisteren naar alle geluiden die uit een orkest kunnen worden gemaakt, uit de strijkers. Ik herinner me dit moment, ze waren in een halve cirkel en ik zat in het midden en ik had een paar vrienden die binnenkwamen en daar bij mij zaten. En de tranen begonnen gewoon over hun gezichten te stromen. Het was zo puur. Alleen dat soort geluid was zo puur en rijk. Ik hield van de aanvulling op de tekst die strijkers brengen.
Q. Je hebt een lied genaamd Losing My Religion, vertel me over de betekenis van dat lied.
TOT. Ik had me gerealiseerd dat er zoveel momenten zijn waarop ik die verwachting mijn prestatievermogen, mijn perfectionisme, laat dicteren. En hoe graag we ook een witte houten schutting willen maken, het is niet echt. Het is een façade. En ik denk dat hoe eerder we ons realiseren dat mensen rommelig kunnen zijn en mensen kwetsbaar, hoe meer we daadwerkelijk door de ogen van God gaan zien, of de God die ik ken. We ervaren vriendelijkheid voor de mensheid. We ervaren vreugde voor de mensheid. En we rennen naar hen toe in plaats van al deze barrières op te werpen. En dat is dus wat Losing My Religion is. Het haalt alle dozen neer, haalt alle hekken neer, en het leeft zo puur en zo heel mogelijk.
Q. Is het altijd je doel geweest om mensen buiten het christelijke muziekgenre te bereiken?
TOT. We hebben dit gezegde in mijn team dat de tentharingen uitbreidt. En het is niet om iemand achter te laten die tot nu toe naar deze muziek heeft geluisterd en die deze reis met mij mee heeft gemaakt, want ik ben 100 procent dankbaar. Ik wil dus niemand achterlaten, maar hoe maak ik ook muziek waar mensen die misschien niet naar christelijke muziek luisteren zich ook mee kunnen verbinden? Ze kunnen ook betrekking hebben op? Dat is superbelangrijk voor mij om muziek te maken die alle muren doordringt en gewoon alle muren afbreekt. Mensen hebben liefde nodig, mensen hebben hoop nodig. Mensen hebben overal in het leven vreugde nodig.
Q. Wil je het begrip van mensen over wat christelijke muziek kan zijn, veranderen?
TOT. Chance the Rapper mocht dingen doen met al deze gospelartiesten. Zo diepgaand. Daar hou ik van, toch? En dat was iets wat ik ook wilde inbrengen. Zoals elementen waar mensen die niet per se kerkmensen waren, of christenen, of wat de titel ook is, die niet echt in dat soort muziek duiken, iets kunnen horen en het meeslepend genoeg is en het sterk genoeg is naar waar ze worden getrokken binnen en voel je welkom en uitgenodigd.
Хуваах: