Vaststellen wat er mis ging in een verloren White Sox-seizoen
Organisatorisch wilden ze het spel veranderen, maar zij zijn degenen die veranderden. Ze kregen betaald. Ze werden slordig. Ze werden lui.
In die cruciale wedstrijd van 9 mei openden de White Sox een 4-1 voorsprong op de Guardians na de drie-run homer van Gavin Sheets in de eerste inning.
Charles Rex Arbogast/AP
Toen ze dit seizoen binnenkwamen, keken zoveel mensen naar het verzamelde talent van de White Sox en dachten dat hun weg naar de play-offs gemakkelijk zou zijn. Helaas maakte de Sox-organisatie deel uit van die groep.
Natuurlijk, Carlos Correa sloot zich aan bij de Twins, maar dat zou niet genoeg zijn voor hen om over de regerende American League Central-kampioenen te springen. De Tigers gaven veel geld uit, maar hadden lang niet genoeg pitching. De Royals begonnen aan een complete revisie. Dat liet de Guardians achter, een pittig jong team vol met pitching. Dit team had zijn eigen ''Hall of Famer-honkbalpersoon'' aan het roer in Terry Francona.
Maar dit was een team dat nog niet helemaal klaar was om te pieken.
Of dat dachten we.
Laten we teruggaan naar 9 mei. Die maandag veranderde dingen voor de Guardians. Het was een nacht die had moeten dienen als waarschuwing voor de Sox, een nacht die een voorbode was van wat komen ging.
De Sox kruisten mee met een 8-2 voorsprong die de negende inning inging. Hun winkans was meer dan 99%. Toen vielen de dingen uit elkaar. De Sox maakten vier fouten in het duel, waarvan twee in de negende. Dat zorgde voor een aantal punten en zorgde voor volle honken voor Josh Naylor. Manager Tony La Russa deed de slimme zet en vroeg Liam Hendriks de deur te sluiten, maar het werd alleen maar erger. Naylor zat op een fastball van Hendriks en sloeg een grand slam om de stand in evenwicht te brengen. Naylor zou een homerun van drie punten toevoegen in de 11e om een 12-9 overwinning te bezegelen.
Verwant
Naylor werd de eerste speler in de geregistreerde honkbalgeschiedenis die acht RBI's produceerde in de achtste inning of later. Dit is de nacht dat hij een legende werd. En het lijkt de nacht te zijn dat de Wachters gelovigen werden.
Het is nog niet zo lang geleden dat de Sox dat team waren. Vroeger waren ze een hongerig, getalenteerd stel met een hoop swag. Mensen missen die tijden zoals ze de oude Kanye missen. Organisatorisch wilden ze het spel veranderen, maar zij zijn degenen die veranderden. Ze kregen betaald. Ze werden slordig. Ze werden lui.
Gedurende het seizoen creëerden de Guardians een blauwdruk om de Sox te verslaan. Andere teams namen nota en kopieerden de formule. Man-voor-man, de Guardians waren misschien niet zo getalenteerd. Maar als ze hard genoeg speelden, zou dat het verschil kunnen maken. In elke wedstrijd tussen de teams zag je de Guardians een extra basis nemen en de verrotte verdediging van de Sox onder druk zetten. De Guardians verwelken niet. Ze knielden ook niet in het bijzijn van de Sox.
Toen de All-Star break eenmaal aanbrak, stonden ze voor op de Sox in het klassement en geloofden ze dat ze de divisie konden winnen.
Spring terug in de tijdmachine en maak een snelle stop tot 20 september. Tegen die tijd was alle waargenomen angst voor de Sox verdwenen. De Guardians liepen ''The Rate'' binnen en stampten de Sox in een serie van drie wedstrijden.
Het zou de laatste tribune zijn voor de ''South Side Nine'', maar ze keerden terug naar het team dat we het grootste deel van het seizoen hebben gezien. De Guardians kondigden zichzelf aan als een verdienstelijke kampioen en de Sox zagen eruit als een stelletje opgevers.
Op zondag voltooiden de Guardians een opmerkelijke run, waarbij hun magische getal in zes dagen van 12 naar nul werd teruggebracht. Dat kwam grotendeels doordat de Sox kregen wat ze verdienden: een 0-6 homestand met de nieuwe Sox-schurk Javy Baez van de Tigers die de laatste nagel aan de doodskist sloeg voor het seizoen 2022.
De viering van de Guardians voor het winnen van de Central was gevuld met champagne en sigaren. Het omvatte ook dat ze openlijk de White Sox bespotten.
In één video is iemand te horen schreeuwen, ''Brand Tony'' en iedereen lacht. In een andere video schreeuwt iemand: ''[Bleep] the White Sox!'' Iedereen juicht. Vreemd genoeg kunnen Sox-fans zich waarschijnlijk in beide sentimenten vinden.
Het juiste team won de divisie. De kleine spot voelde als gerechtigheid. Het is precies wat de '22 White Sox verdienden.
Хуваах: