Technologie, sociale rechtvaardigheid inspireren een paar mode-ondernemers uit Illinois
De schoenenfabrikant van Annie Mohaupt Mohop maakt gebruik van geavanceerde digitale technologie, maar de oorspronkelijke inspiratie voor haar bedrijf was volledig analoog.
Als kind dat opgroeide in Pecatonica, een stadje in Illinois, ongeveer 160 kilometer ten noordwesten van Chicago, keek ze toe hoe haar moeder schapen scheerde op hun familieboerderij en de wol tot garen spinde om kleding voor haar kinderen te maken.
Toen ik haar deze natuurlijke producten zag transformeren in iets moois en functioneels, inspireerde dat me om schoenen van bomen te maken, zei de 43-jarige ondernemer, die in december 2017 haar 13-jarige bedrijf van Chicago naar een 10.000 -fabriek van vierkante meter in Rockford.
Die schoenen verschijnen natuurlijk niet op magische wijze uit bomen. Het proces wordt ondersteund door robots. Het bedrijf van Mohaupt is het eerste bedrijf in de VS dat massaal aanpasbare schoenen en accessoires fabriceert met behulp van digitale scan- en 3D-productietechnieken.
GEMAAKT IN ILLINOIS: De producten en mensen die onze staat doen kloppen
Mohop schoenen en accessoires zijn ontworpen + gemaakt. . . door een kunstenaar, een architect en hun robots, zegt de website over het bedrijf dat ze samen met haar partner Justin Walker runt.
Hij is de kunstenaar. Zij is de architect.
Hun producten zijn helemaal opnieuw gemaakt, met behulp van veganistische, gerecyclede en fairtrade materialen zoals kunstleer en de schoenen zijn zorgvuldig uit hout gesneden. Ze zijn online en in geselecteerde boetieks verkrijgbaar.
De reis van Mohaupt - van veelbelovende jonge architect tot innovatieve schoenmaker - was niet gepland.
Ze bracht acht jaar door bij architectenbureaus voordat ze die carrière voor het maken van schoenen in 2005 verwierp, omdat ze met haar handen wilde werken.
Dat is een zeldzaamheid, aangezien de schoenenindustrie in de Verenigde Staten zo goed als onbestaande is.
Het is een enorme, enorme industrie, meer dan $ 82 miljoen, zei Mohaupt, die in 1998 haar architectuurdiploma behaalde aan de Universiteit van Illinois. Maar meer dan 98 procent van (schoeisel) wordt in andere landen gemaakt vanwege de arbeid die ermee gemoeid is. De gemiddelde schoen bevat meer dan 70 verschillende componenten, en met de manier waarop schoenen traditioneel worden gemaakt, is er echt geen goede manier om het te automatiseren.
Mohaupt was vastbesloten om technologie te gebruiken om een oplossing te vinden voor het probleem van uitgebuite arbeidskrachten in het buitenland. Ze begon machines te gebruiken die ze tijdens haar architectuurcarrière leerde kennen om de houten voetbedden van schoenen driedimensionaal te snijden.
Ik begon deze opkomende technologieën te gebruiken en op te nemen, wat veel minder arbeid met zich meebracht, en wat we uiteindelijk deden, was de manier waarop schoenen worden gemaakt opnieuw ontwerpen, zei ze.
Danser-gedraaid-ontwerper Peter Gaona, eigenaar van de vijf jaar oude online retailer Gereformeerde School gaat ook over het maken van handgemaakte kleding met duurzame materialen. Maar hij heeft een ander soort missie in gedachten.
De vlinderdassen, mode en draagbare kunst die hij maakt van hergebruikte vintage stoffen, leer en gerecyclede plastic flessen zijn ontworpen om zowel sociale rechtvaardigheid als de geschiedenis van de Afrikaanse diaspora in de schijnwerpers te zetten.
Ik ben begonnen met vlinderdassen. Als reactie op de schietpartijen van zwarte mannen in het hele land, maakte ik een replica van de 'I Am a Man'-poster van de staking van de sanitaire arbeiders in Memphis waar Dr. Martin Luther King voor pleitte toen hij in 1968 in Memphis werd vermoord.
Ik maakte dat van een vilt gemaakt van gerecyclede plastic flessen, en naaide dat op de achterkant van een oud spijkerjack, als een applique. Ik begon dat te dragen op verschillende markten waar ik de strikjes verkocht, en mensen zeiden: 'Ik wil er een. Dit moet je aan je lijn toevoegen', zei de 41-jarige Afro-Latino-ondernemer, die in Bronzeville woont.
Reformed School werd op een dag geboren terwijl hij op zoek was naar een denim vlinderdas om naar een evenement te dragen.
Ik kon er geen vinden en kon degene die ik online vond niet betalen. Ik had zoiets van: 'Ik denk dat ik dit kan maken.' Ik sneed oude spijkerbroeken uit en begon te experimenteren. Toen volgde ik een cursus ondernemerschap en daar kwam ik op het idee om een vlinderdaszaak te beginnen.
Gaona kreeg hulp en feedback door zijn strikjes te verkopen in Shop Columbia, de winkel voor studentenproducten aan Columbia College in Chicago, waar hij was ingeschreven. Twee jaar na zijn afstuderen ging hij weer aan het werk op de Chicago High School for the Arts.
Dit was gewoon iets wat ik ernaast deed. Maar nadat ik verschillende stukken aan mijn lijn begon toe te voegen, werd het nogal wat. Ik stopte met werken en concentreerde me op het opbouwen van mijn bedrijf, zei Gaona, wiens werk is uitgevoerd in opdracht van organisaties als het Schomburg Center for Black Research en de Ailey School, beide in New York.
Zijn appartement met twee slaapkamers is nu echter zo overspoeld met stoffen, apparatuur en displays dat hij zijn keuken niet meer kan gebruiken.
Het doel voor dit jaar: een aparte werkruimte krijgen, zei hij. Ik heb het gevoel dat het bedrijf gestaag vooruitgaat. Maar ik wil de branding of de missie niet veranderen van wat ik wil dat Reform School is: ecomode gebruiken om mensen te informeren over het milieu, geschiedenis en sociale rechtvaardigheid.
Хуваах: