De overheid kan de moderatie van sociale media niet oplossen - en zou het ook niet moeten proberen

Door te proberen een diversiteit aan meningen te verplichten, zou de overheid het tegenovergestelde resultaat kunnen bereiken.

Chris Delmas/AFP via Getty Images

Ondanks hun steeds bitterder wordende verschillen, zijn Democraten en Republikeinen het er over het algemeen over eens dat contentmoderatie door socialemediabedrijven op zijn best lukraak is. Maar terwijl democraten geneigd zijn te denken dat het grootste probleem te veel van de verkeerde soort spraak is, klagen Republikeinen dat platforms als Facebook, Twitter en YouTube vooringenomen zijn tegen hen.

De regering kan dit geschil niet oplossen en moet het ook niet proberen. De kant kiezen van de critici die klagen over online 'desinformatie' vormt een duidelijke bedreiging voor vrij onderzoek en open debat. En hoewel een poging om onpartijdigheid op te leggen misschien meer in overeenstemming lijkt met die waarden, ondermijnt het de vrijheden die worden gegarandeerd door het Eerste Amendement op een subtielere maar even verontrustende manier.

Volgens een wet van Texas die het Amerikaanse Hof van Beroep voor het 5e Circuit vorige week weigerde te blokkeren, is het de toonaangevende sociale-mediaplatforms verboden om gebruikers of berichten te discrimineren op basis van 'standpunt'. De 'censuur' die Texas heeft verboden, omvat niet alleen de regelrechte verwijdering van inhoud en annulering van accounts, maar ook alle stappen die berichten minder zichtbaar, toegankelijk of lucratief maken.

Dat betekent dat platforms verplicht zijn om alle berichten gelijk te behandelen, hoe aanstootgevend hun inhoud ook is. Met kleine uitzonderingen voor spraak die niet grondwettelijk beschermd is, Facebook et al. mogen niet de voorkeur geven aan tolerantie boven onverdraagzaamheid, vrede boven geweld of aantoonbaar ware historische of wetenschappelijke beweringen boven aantoonbaar valse.

Columnisten bug

Columnisten

Diepgaande politieke berichtgeving, sportanalyses, entertainmentrecensies en cultureel commentaar.

Hoewel een dergelijke neutraliteit grondwettelijk verplicht is voor de regering, schendt het opleggen ervan aan particuliere actoren het recht van het Eerste Amendement om redactionele discretie uit te oefenen. De bedrijven die de wet aanvechten, citeerden een reeks uitspraken van het Hooggerechtshof waarin dat recht in een breed scala van contexten werd erkend, waaronder de selectie van artikelen van een krant, de controle van een nutsbedrijf over de inhoud van zijn nieuwsbrief en het doorlichten door een particuliere organisatie van deelnemers aan een St. Patrick's Day-parade.

Zelfs in de veronderstelling dat die gevallen een algemeen recht op redactionele discretie hebben vastgesteld, zei het 5th Circuit, is dat geen nauwkeurige beschrijving van wat sociale-mediaplatforms doen wanneer ze besluiten dat bepaalde berichten buiten het bereik liggen. Omdat ze sterk afhankelijk zijn van algoritmen, de inhoud niet beoordelen vóór publicatie en actie ondernemen tegen slechts een klein percentage van de berichten, verklaarde rechter Andrew Oldham in de meerderheidsopinie, Facebook et al. “zijn niets zoals” een krant.

Rechter Leslie Southwick schreef in tegenspraak en maakte bezwaar tegen die karakterisering. Hoewel 'geen van de precedenten naadloos aansluit', zei Southwick, is het recht van een socialmediaplatform om inhoud te beheren analoog aan 'het recht van kranten om te bepalen wat ze wel en niet afdrukken'.

Dat recht is nooit afhankelijk geweest van de vraag of redacteuren hun werk zorgvuldig, consequent of eerlijk doen. Zoals het Amerikaanse Hof van Beroep voor het 11e Circuit opmerkte toen het in mei de handhaving van de socialemediawet van Florida blokkeerde: 'particuliere actoren hebben het recht op het eerste amendement om 'oneerlijk' te zijn - dat wil zeggen, het recht om hun eigen gezichtspunten.'

Opinie nieuwsbrief

Opinie deze week

Een wekelijks overzicht van meningen , analyse en commentaar op kwesties die Chicago, Illinois en ons land aangaan door externe bijdragers, lezers van Sun-Times en de redactieraad van CST.

Oldham verwierp het argument dat socialemediabedrijven een standpunt uiten wanneer ze moderatiebeslissingen nemen op basis van 'amorfe doelen' zoals het handhaven van 'een gastvrije gemeenschap' (YouTube), en het bevorderen van 'authenticiteit, veiligheid, privacy en waardigheid' (Facebook) of ervoor te zorgen dat 'alle mensen vrij en veilig kunnen deelnemen aan het openbare gesprek' (Twitter).

Toch nemen de conservatieven die willen dat de regering matigingsbeslissingen aan banden legt, het als vanzelfsprekend aan dat socialemediabedrijven een ideologische agenda hebben – een agenda die vijandig staat tegenover mensen aan de rechterkant.

Als sociale-mediaplatforms die agenda explicieter en systematischer zouden nastreven, impliceert het argument van Oldham, dat de overheid mogelijk verplicht zou zijn om hun beslissingen te respecteren. Hoe proactiever en hardhandig ze waren, hoe sterker hun claim op het eerste amendement zou zijn.

Mocht het Hooggerechtshof de splitsing tussen het 5e en 11e circuit oplossen door de redenering van Oldham te onderschrijven, dan kunnen platforms die willen ontsnappen aan de regelgeving in Texas-stijl besluiten dat bredere en strengere inhoudsbeperkingen de juiste keuze zijn. Door te proberen een diversiteit aan meningen te verplichten, zou de overheid het tegenovergestelde resultaat kunnen bereiken.

Jacob Sullum is senior redacteur bij het tijdschrift Reason.

The Sun-Times verwelkomt brieven aan de redacteur en opiniestukken. Zie onze richtlijnen .

Хуваах: