Beren hopen dat Justin Fields van de baan is tegen Dolfijnen
Voor het eerst sinds hij Buckeye-stickers op zijn grijze helm droeg, kan Fields zijn snelheid laten zien op een voetbalveld wanneer tegenstanders hem met slechte bedoelingen achtervolgen.
Andy Dalton was film aan het kijken in de quarterbacks-kamer van de Bears tijdens georganiseerde teamactiviteiten in juni toen hij zich omdraaide om Justin Fields een vraag te stellen.
Ik vroeg hem: 'Hoe is het om 4.4 te rennen?' zei Dalton.
Fields, de rookie quarterback van de Bears, liep een sprint van 4,45 seconden van 40 meter op de pro-dag van Ohio State. Omdat er geen NFL Scouting Combine was vanwege het coronavirus, werd de tijd van Fields - samen met die van elke andere prospect die niet naar Indianapolis kon reizen - opgenomen in de recordboeken van de maaidorser. Fields liep eenvoudigweg de op één na snelste sprinttijd van 40 meter van alle quarterback-vooruitzichten deze eeuw. Hij volgt alleen Robert Griffin III, de voormalige quarterback van Washington die hindernissen nam in de Amerikaanse Olympische proeven. Griffin liep in 2012 een 4,33.
Niet veel mensen kunnen dat op de quarterback-positie, zei Bears-coach Matt Nagy. Maar als je runs hebt ontworpen en je plays hebt die kapot gaan, en [Fields] kan ervoor zorgen dat iedereen op het veld hem niet inhaalt, dan is dat een behoorlijk goede kracht die hij heeft die veel jongens niet hebben.
Wanneer de Bears op zaterdag Soldier Field op rennen om het op te nemen tegen de dolfijnen, spelen ze misschien wel de meest verwachte preseason-game in de geschiedenis van de franchise. Dat komt deels omdat fans voor het eerst sinds het einde van het seizoen 2019 terugkeren naar het meer. Maar het komt vooral door Fields, die de Bears eind april hebben ingeruild.
Hongerig naar elk teken van vooruitgang, zullen fans elke worp opeten - ach, sommigen juichten een overdracht toe die hij op Family Fest maakte - maar ze moeten op elke run letten. Voor het eerst sinds hij Buckeye-stickers op zijn grijze helm droeg, kan Fields zijn snelheid laten zien op een voetbalveld, wanneer tegenstanders hem met slechte bedoelingen achtervolgen.
Zijn teamgenoten zullen ook toekijken.
Ik kijk uit naar de eerste wedstrijd van het voorseizoen zodat we hem echt een kans kunnen zien krijgen om uit de zak te komen en een spel met zijn benen te maken, zei ontvanger Allen Robinson. We zien zijn werpvermogen elke dag. Het is opwindend om hem te zien, wanneer hij de bal naar beneden trekt, zijn atletisch vermogen te zien en hoe hij beweegt en hoe hij kan rennen.
Ik ben absoluut opgewonden om hem die kans te zien krijgen tegen een andere tegenstander, terwijl hij mogelijk een lange kan breken. Omdat ik denk dat hij dat vermogen in zich heeft.
In 34 college-wedstrijden liep Fields 260 keer voor 1.133 yards. Een reden voor het niet-indrukwekkende gemiddelde van 4,4 yards per carry: in universiteitsvoetbal tellen zakken mee tegen de haastige werven van de quarterback.
Het meest opvallende spel van Fields kwam toen hij de bal helemaal niet had. Op 5 december gaf hij over aan de staat Ohio en rende Trey Preek terug en joeg hem achterna, op zoek naar een blokkade. Zevenenvijftig yards later, nadat hij Preek was gepasseerd, blokkeerde Fields een verdediger van de staat Michigan bij de 7-yard-lijn. Preek gescoord.
[Snelheid] is een enorm wapen dat hij meebrengt en dat maakt deel uit van zijn spel, zei Nagy. Ik denk niet dat je hem te veel ziet gebruiken; hij gebruikt het alleen wanneer het nodig is, op de universiteit. En het heeft voor hem gewerkt.
Nagy noemt het barsten - zowel de ritssluiting die de met geweer bewapende Fields op zijn passen zet, maar de versnelling waarin hij schakelt, zoals een sportwagen, wanneer hij wegrent. Nagy ziet het op tape, maar hij voelt het op het oefenveld. Vreemd genoeg is het ook niet eens wanneer Fields met de bal rent. Het is wanneer hij van de ene oefensessie naar de andere jogt.
Let op zijn uitbarsting wanneer hij routes in de lucht naar de wideouts gooit, zei Nagy. Kijk naar die uitbarsting wanneer die oefening is gedaan en hij barst naar het andere uiteinde van het veld. Je kan het zien. Dat is waar je het voelt.
Nagy heeft het eerder gevoeld - hij coachte Michael Vick in Philadelphia van 2009-12. Vick, de leider in de carrière van de NFL voor quarterbacks, voerde de competitie aan met 6,8 yards per carry in 20210.
Michael Vick was iemand die tijdens de training zijn ding deed en alles deed wat hem werd gevraagd, maar op zondag - en ik stond aan de zijlijn toen hij speelde - was het elektrisch hoe hij speelde, zei Nagy. Het was een ander niveau. Dat was gek. Iedereen die Michael heeft gecoacht, kan dat zeggen.
Maar Justin, nogmaals, je voelt die barst.
Nagy heeft eerder een snelle quarterback gecoacht, maar de dreiging duurde niet lang. Mitch Trubisky had een gemiddelde van 6,2 yards per carry - en in totaal 421 rushing yards - in 2018.
Naarmate de blessuregeschiedenis van Trubisky groeide - hij kneuste zijn schouder in november 2018 en scheurde het labrum in zijn schouder in september 2019 - liep Trubisky minder hard. In oktober 2019 predikte Nagy dat hij wilde dat hij een werper werd.
Je moet een quarterback zijn die kan rennen, zei Nagy toen.
Trubisky bereikte tijdens zijn laatste twee seizoenen geen 400 meeslepende werven - gecombineerd -.
De toon bij Fields is anders. De technische staf moet de agressiviteit van Fields nog in twijfel trekken zoals ze Trubisky deden. Nagy zei altijd dat hij wilde dat Trubisky een touchdown-to-checkdown-mentaliteit had bij het werpen - kijk eerst diep, dan kort. Tijdens de draftweek maakte Nagy grapjes over Fields met een touchdown-to-touchdown-mentaliteit, een zin die hij herhaalde in het verplichte minikamp en opnieuw in het trainingskamp.
De Bears vonden het leuk dat teams zich moesten voorbereiden op Trubisky's benen. Ze wisten dat er dekkingen waren die sommige teams niet op de derde plaats zouden spelen - de man was een van hen - uit angst dat hun verdedigers de rug toegekeerd zouden worden als Trubisky door elkaar klauterde.
Dat blijft zo bij Fields. Toen Nagy in januari negen defensieve coördinatoren interviewde, kwamen ze allemaal voor de uitdaging om een atletische quarterback te verdedigen.
Het voegt een hele andere dynamiek toe die ze moeten verdedigen, zei algemeen directeur Ryan Pace. Veel jongens hebben het. Veel jongens niet. En [Fields] heeft het.
In de tweede week van het trainingskamp daagde quarterbacks-coach John DeFilippo Fields uit om de verdediging nog meer aan te vallen. De boodschap: niet veel mensen die over de aarde lopen, kunnen gooien en rennen zoals Fields.
Toen je ontsnapt, zei DeFilippo dat hij tegen Fields zei, ik wil die volle snelheid zien. En als er een worp te maken is, dan maak je die. En als die er niet is, gebruik je je door God gegeven vermogen om te scheppen. ...
Justin heeft dat extra geschenk zeker. En dat kun je nooit van een man afpakken.
Het komt echter met zijn risico's.
Ongeveer halverwege het tweede kwartaal van de nationale halve finale overwinning van Ohio State tegen Clemson, klauterde Fields door het midden. Elf meter later, bij de Tigers' 19, zag Fields linebacker James Skalski recht op hem af rennen en keerde hij zijn rug om de bal te beschermen.
Skalski pakte hem eerst met de helm aan - hij werd uitgeworpen voor het richten - maar de schade was aangericht.
Een van de meest gemene shots die ik in lange tijd heb gezien, zei de Ohio State-coach Ryan Day.
De ribben van Fields deden wekenlang pijn - en hinderden hem bij het verlies van de nationale titel tegen Alabama.
Ik heb nog steeds littekens van die Clemson-hit, zei Fields. Letterlijk elke keer dat ik de bal naar beneden stop en ren, denk ik erover om buiten de grenzen te gaan of naar beneden te gaan. Er zullen natuurlijk momenten zijn dat je moet proberen te vechten voor extra afstand. Ik ben zeker slimmer en probeer mezelf meer te beschermen. …
De klap deed zo'n pijn, elke keer als ik nu ren, denk ik gewoon aan die klap en ik probeer niet nog een keer zo'n klap te krijgen. Dus ik ga zeker buiten de grenzen of ga naar beneden.
Hij had moeten glijden.
We willen dat hij het loslaat - maar neem die extra klap niet, zei Nagy. We zullen leven om nog een naar beneden te zien. We hebben niet nodig dat jullie gespietst worden.
Fields, een voormalige honkbalshortstop, weet hoe hij moet sliden. Vick, een van de grootste atleten ooit, deed dat niet.
We moesten de Slip 'n' Slide in de praktijk met Michael krijgen ... zei Nagy. Leren glijden en geen slag slaan, die extra slag, en er is ook dat timingelement. Omdat sommige jongens als je te laat glijdt en ze je raken - weet je, zelfs als het een penalty is, word je nog steeds geraakt.
Vraag het maar aan Trubisky. Thuis tegen de Vikingen in 2018 krabbelde Trubisky naar links en probeerde te glijden. In plaats van met de voeten naar voren te gaan zoals een honkbalspeler, ging hij naar voren - wat hem volgens de NFL-regels nog steeds bescherming biedt tegen tegemoetkomende verdedigers.
Dat weerhield Vikings veiligheid Harrison Smith niet, die Trubisky raakte. Hij kreeg een vlag en een boete, maar Trubisky's rechterschouder zat vast in de grond. Trubisky miste twee wedstrijden. De beren verloren er een. Ze misten een bye in de eerste ronde met één overwinning - en verloren in de wildcardronde.
We waren hem een paar weken kwijt, zei Nagy. Je moet slim zijn. Dat is waar we [Fields] moeten onderwijzen. Dingen gebeuren een beetje sneller. Wees niet dom. Weet je, ga naar beneden als je de kans krijgt.
Tijdens de training eerder deze maand krabbelde Fields en, tot grote vreugde van zijn coaches, gleed hij uit.
Ik zat eigenlijk net aan honkbal te denken, zei Fields.
Fields kijkt er naar uit om zaterdag zijn eerste hit in acht maanden te nemen, maar niet op die manier.
Een beetje bewegen, een beetje rondrennen, pompt me zeker een beetje meer op in plaats van kalm te blijven in het achterveld, zei hij. Rondrennen en geraakt worden - het wordt natuurlijk de eerste keer sinds januari, maar ik ben absoluut opgewonden.
Hij is niet de enige.
Hij is speciaal, zei Dalton. Als hij die kamer voor zich heeft, is dat een deel van zijn spel dat hij zeker kan gebruiken, met zijn snelheid die hij heeft.
Хуваах: