Punkicoon en legendarische producer Steve Albini overweegt succes, pensioen.
Voel je je succesvol? Ik vroeg Steve Albini, bij een taco-tent in de buurt van zijn Belmont Avenue-opnamestudio, welke lezers? maandag bezocht.
albino's is succesvol, hoe dan ook. Een legendarische geluidstechnicus - bekend van het produceren van Nirvana's laatste album. Beruchte lead man van Big Black, volgens Rolling Stone enkele van de smerigste noisemakers in de rock, en, meer recentelijk, Shellac van Noord-Amerika. Ze touren de wereld rond.
Maar degenen die hard zijn voor anderen, zoals Albini zeker is, zijn vaak het hardst voor zichzelf. Dus ik was nieuwsgierig. Vindt hij zichzelf een succes?
Voor zover ik dat kon schelen, zou ik ja zeggen, antwoordde hij. Ik heb mijn hele leven geleefd zonder doelen te hebben, en ik denk dat dat heel waardevol is, want dan ben ik nooit in een staat van angst of ontevredenheid. Ik heb nooit het gevoel dat ik iets niet heb bereikt. Ik heb nooit het gevoel dat er nog iets moet worden bereikt. Ik heb het gevoel dat doelen behoorlijk contraproductief zijn. Ze geven je een doel, en tot het moment dat je dat doel bereikt, ben je gestrest en ontevreden, en op het moment dat je dat specifieke doel bereikt, ben je doelloos en heb je de lodestar van je bestaan verloren. Ik heb altijd geprobeerd alles als een proces te zien. Ik wil dingen doen op een bepaalde manier waarop ik trots kan zijn, die duurzaam is en eerlijk en billijk is voor iedereen met wie ik omga. Als ik dat kan, dan is dat een succes, en succes betekent dat ik het morgen weer mag doen.
COVID-19 heeft veel vriendschappen veranderd in terrils koude as. Het leek pervers om Albini op te zoeken, die ik in decennia niet had gezien, die niet voor dwazen lijdt en je tekortkomingen kan samenvatten met een precisie die je tot in je graf zal achtervolgen. Terwijl ik naar de lunch reed, vroeg ik me af of ik klaar was voor zijn beruchte kritische blik, waarbij hij een mogelijke kop opriep: Steve Albini legt uit waarom ik zuig.
Ik vertelde hem dat ik het moeilijk vind om zijn perspectief te delen.
Ik kan me niemand voorstellen die vier decennia lang elke dag heeft gedaan wat hij wilde doen, boeken heeft gepubliceerd en nog steeds een dagelijkse column schrijft en die persoon zichzelf als iets anders dan een succes laat zien, zei hij.
Dat was onverwachts.
Je bent milder dan toen we op school zaten, zei ik.
Ik dacht altijd dat ik alles wist, antwoordde hij. Een vrij veel voorkomende jeugdziekte. In de kern van mijn persoonlijkheid ben ik er zeker van dat er een soortgelijk verlangen is om rechtvaardig te zijn over dingen.
Verwant
Albini ging naar Medill en hij vroeg of de kranten in Chicago, zoals het lijkt, centimeters verwijderd zijn van een totale ineenstorting. Ik vertelde hem dat, terwijl de Tribune inderdaad in het riool ronddraait, gestript door zijn hedgefondsmeesters, de Sun-Times nog steeds vrolijk de toekomst in lijkt te rollen. Hoewel ik me voortdurend schrap om op de stoep te staan. Wat is er met hem? Enig idee van pensioen?
Ik heb een organisch gedwongen pensioen, zei hij. Mijn gehoor gaat kapot en op dat moment zou het onverantwoord van mij zijn om te blijven werken. Het gehoor van mijn vader begon op gang te komen voordat hij stierf. Ik merk al dat ik in omgevingen met veel omgevingslawaai een beetje moeite heb met het verstaan van spraak. Ik heb het gevoel dat mijn aandachtsspanne en mijn scherpte nog steeds erg goed zijn. Dit is een truc die volgens mij endemisch is in onze branche; je compenseert voor elk mechanisch verlies aan gehoorscherpte dat begint wanneer je in de dertig bent. Je concentreert je aandacht en gebruikt je krachten om het kleine fractionele verlies in je gehoor te compenseren. Ik ken veel ingenieurs die hun best deden in hun jaren '60, dus ik maak me op dit moment geen zorgen. Maar er komt een moment dat ik niet goed genoeg kan horen om mijn werk te doen. Dat is wanneer ik met pensioen ga.
Tot die tijd zal hij elke dag doen waar hij van houdt. Dat is de beste definitie van succes die ik me kan voorstellen.
Het is net als wanneer je gaat trouwen, zei Albini. Je kunt niet zomaar een van die echt geweldige 50-jarige huwelijken op maat bestellen. Wat er gebeurt, is dat je na 50 jaar terug kunt kijken en kunt zeggen: 'Hé, ik had een van die 50-jarige huwelijken.' Zo is het ook met je professionele leven. Je kunt niet zeggen: 'Ik wil een lange en belangrijke carrière.' Wat je kunt doen, is doorgaan met doen wat je waardevol vindt, op een manier waar jij je prettig bij voelt.
Хуваах: