'Schmigadoon!': Charme barst los in de grappige muziektheaterparodie van Apple TV+
De bij uitstek sympathieke Cecily Strong en Keegan-Michael Key schitteren als wandelaars die een vrolijk, melodieus stadje tegenkomen en er niet uit kunnen.
Hoe geliefd of geprezen de film ook was, de zelfverklaarde Usual Gang of Idiots van Mad Magazine had altijd een dwaze parodie in de aanslag, of het nu The Seven Itchy Years, The Sound of Money, The Oddfather, The Great Gasbag Harry Plodder was. en de Lamest of Sequels of The ScAvengers.
Als ze de musical Brigadoon van Lerner en Loewe hadden beschimpt, hadden ze het misschien Schmigadoon kunnen noemen! Dat is de oubollige/grappige titel van een muzikale komische parodie van zes afleveringen met in de hoofdrol het buitengewoon sympathieke duo Keegan-Michael Key en Cecily Strong als een modern stel dat vastzit in een ouderwetse stad uit het begin van de 20e eeuw waar alles ziet eruit als een Broadway-set, en de lokale bevolking zal in een mum van tijd zingen.
De eerste twee afleveringen zijn nu beschikbaar op Apple TV+ met een nieuwe aflevering die elke vrijdag in première gaat tot en met 13 augustus.
De makers van de serie Cinco Paul en Ken Daurio (Despicable Me, The Secret Life of Pets) hebben een sluw grappige, soms plakkerige, zoete en buitengewoon charmante onderneming bedacht die de draak steekt met old-school musicals zoals Oklahoma!, The Music Man, Carousel en Seven Brides for Seven Brothers en brengt tegelijkertijd hulde aan het genre. Het doet denken aan Christopher Guest-films zoals A Mighty Wind en Waiting for Guffman, waar er grote genegenheid is voor de conventies die worden gedolven voor komedie en sociaal commentaar.
Melissa van Strong en Josh van Key zijn wakkere, cultureel gevoelige, ervaren artsen die in New York City wonen en dat punt in hun relatie hebben bereikt waarop een van hen (Melissa) klaar is voor het volgende niveau van toewijding, terwijl de andere (Josh) zegt alles gaat prima, en waarom gaan we niet gewoon verder?
Geen kans. Melissa haalt Josh een stelletje over dat zich diep in het bos terugtrekt, waar de dingen van weinig belovend tot slecht tot erger gaan als ze kibbelen in de regen en gescheiden raken van de groep en totaal verdwaald raken - op dat moment stuiten ze op de stad Schmigadoon, een felgekleurde, kunstmatig ogende enclave waar je de verf praktisch kunt zien drogen aan de bomen en de lucht. Is dit voor echt? Nou ja, op een Pleasantville-achtige manier.
De lokale bevolking begroet Melissa en Josh met een spetterend, teen-tikkend muzikaal nummer, en Melissa spreekt haar goedkeuring uit over de kleurenblinde casting. (Op dit moment denken Melissa en Josh dat ze in een soort interactief theater-pretparkattractie zijn beland.)
De dingen worden nog vreemder wanneer Melissa en Josh de stedelingen leren kennen, die zeker niet denken dat ze professionele entertainers zijn, en ze beginnen zich af te vragen of ze door het portaal zijn gegaan naar een soort Finian's Rainbow-versie van The Twilight Zone - maar wanneer ze deze vrolijke maar verontrustend vreemde plek proberen te verlaten, leren ze dat je de brug alleen kunt oversteken met je enige ware liefde. Als Josh en Melissa het proberen, bevinden ze zich weer in het stadje Schmigadoon.
Is het mogelijk dat ze niet bij elkaar horen? Kunnen een of beide hun enige ware liefde vinden onder de inwoners van deze stad?
En hoe lang duurt het voordat iemand iets zegt dat als cue voor een ander muzikaal nummer fungeert?
Melissa komt helemaal in de stemming en doet zelfs zelf wat dans en zang, terwijl Josh zichzelf praktisch verwondt met zijn ogen rollen en die kijkers vertegenwoordigt die weinig interesse hebben in musicals.
Hoewel Schmigadoon inderdaad wordt bevolkt door een diverse groep, is er een niet-zo-subtiele onderstroom van seksisme, racisme en homofobie die de stad doordringt. Kristin Chenoweth is de machtige preutse stad, die aan het hoofd staat van een groep veroordelende, conservatieve vrouwen. (Chenoweth's Trials and Tribulations-nummer is een leuke start op Trouble in River City van The Music Man.) Alan Cumming is burgemeester Menlove, die getrouwd is maar duidelijk homo is. (Die naam is misschien een kleine verassing.)
Ariana DeBose is Emma Tate, een onderwijzeres met een geheim, terwijl Dove Cameron Betsy is, een echte boerendochter die naar Josh smacht terwijl haar vader rondsluipt terwijl hij zijn jachtgeweer hanteert.
Oh, en hier komt Jane Krakowski als de gravin, een personage geïnspireerd door The Sound of Music.
Elke aflevering begint met een flashback naar New York City, gefilmd in meer gedempte en realistische tinten om meer te weten te komen over de evolutie van de relatie tussen Josh en Melissa. Dan worden we opnieuw ondergedompeld in de wereld van Schmigadoon, waar Josh en Melissa elk mogelijke nieuwe romances nastreven terwijl ze zich afvragen of ze weer bij elkaar moeten komen en proberen een weg te vinden uit deze muzikale Groundhog Day.
Gedurende de zes afleveringen komen Josh en Melissa over als geaarde personages die geen andere keuze hebben dan te accepteren dat ze in deze wereld van anachronistische kunstgrepen zijn beland, en misschien is de enige manier om te ontsnappen, door er echt mee om te gaan en deel uit te maken van de musical .
Cue het volgende nummer!
Schrijf je in voor deNieuwsbrief voor entertainment
Bedankt voor het aanmelden!
Check je inbox voor een welkomstmail.
E-mail (verplicht) Door je aan te melden, ga je akkoord met onze Privacyverklaring en Europese gebruikers gaan akkoord met het gegevensoverdrachtbeleid. AbonnerenХуваах: