'Mockingjay — Part 2' brengt 'Hunger Games' tot een duister, bizar einde

Als ze een hersenschuddingprotocol hadden in The Hunger Games, zou Katniss Everdeen gedwongen worden met vervroegd pensioen te gaan.

Alleen al in deze aflevering, het vierde en laatste hoofdstuk in de enorm succesvolle filmreeks gebaseerd op de immens populaire romans van Suzanne Collins, wordt Katniss drie keer wakker in een verkoeverkamer. Het lijkt erop dat de goede burgers van Panem om de dag horen dat Katniss dood is, terwijl Katniss ergens in een geheime verkoeverkamer weer bij bewustzijn komt, vastgebonden aan een infuus terwijl een of andere begeleider haar zegt dat je achterover moet gaan liggen en ontspannen. Het komt goed met je.

Is ze? Is ze echt? Zelfs als Katniss het Capitool haalt, de glibberige en kwaadaardige president Snow (de onschatbare Donald Sutherland) vermoordt en de 13 districten helpt de vrijheid te herstellen, zal dit arme meisje dan ooit nog lachen of een goede nachtrust krijgen?

Mockingjay — Deel 2 is een grimmige, donkere, trippy, gewelddadige en soms gewoon bizarre reis, wat zorgt voor een passende, zij het ongelijke conclusie van een filmreeks die altijd raar is geweest. (Zo raar dat ik zou zeggen dat de Twilight-films, waarin vampiers en wolven en mensen in allerlei soapseries verwikkeld raken, misschien minder krankzinnig zijn dan de waanzin van The Hunger Games.

De vierde film in vier jaar gaat verder waar Mockingjay - Deel 1 was geëindigd, met regisseur Francis Lawrence (die zijn derde achtereenvolgende inzending hielp, nadat Gary Ross de eerste regisseerde) terecht aannemende dat als je nu niet op de hoogte bent, je waarschijnlijk bent niet zo laat in het spel een kaartje gaan kopen voor een op zichzelf staande film.

Katniss (Jennifer Lawrence) en de onstuimige maar saaie Gale (Liam Hemsworth), samen met een half dozijn andere overlevenden van eerdere Hongerspelen, hergroeperen zich en bereiden zich voor om de bevelen uit te voeren van president Alma Coin (Julianne Moore), de leider van de volksrevolutie, die fantastisch gestreept haar heeft en kleurgecoördineerde ensembles draagt ​​(graaf die blauwe leren laarzen met hoge hakken!) waardoor ze eruitziet alsof ze vóór deze hele post-apocalyptische dystopische ding haalde het continent in.

GERELATEERD: Jennifer Lawrence hield ervan om op te groeien op de set van 'Hunger Games'

Peeta (de flauwe Josh Hutcherson, die in de hele serie het zwakste deel van de casting is geweest) is gehersenspoeld om Katniss te vermoorden - maar hij begint een glimp van zijn verleden en zijn ware loyaliteit terug te krijgen. Oh geweldig. Hij zal ons weer vervelen.

We worden getrakteerd op optredens - sommige veel te kort - door een groot aantal A-lijsttalenten uit eerdere inzendingen in de franchise, waaronder Elizabeth Banks 'Effie Trinket, de District 12-escorte met de belachelijke mode maar een hart van goud; Jeffrey Wright's tech-goeroe, Beetee; Stanley Tucci's smoezelige televisiepresentator, Caesar Flickerman; Woody Harrelsons opstandige voormalige Hunger Games-winnaar, Haymitch Abernathy, en Plutarch Heavensbee van wijlen Philip Seymour Hoffman, de ultieme Gamemaker. (Hoffman stierf tijdens het filmen, maar had het grootste deel van zijn rol vervuld. Hem nog een laatste keer zien, is natuurlijk bitterzoet. Wat een enorm en uniek talent.)

Een groot deel van Mockingjay - deel 2 draait om Katniss en een klein peloton soldaten die oprukken naar het Capitool - eerst als onderdeel van een propagandamissie, maar uiteindelijk aan de frontlinies. De vermenging van CGI en praktische effecten is indrukwekkend, maar soms is het moeilijk om te onderscheiden wie er wordt neergeschoten, geslagen of anderszins uitgeschakeld, vooral tijdens een uitgebreide reeks in ondergrondse gangen.

Grotendeels verdwenen zijn de glorieuze kleuren en de soms komisch over-the-top praal van sommige van de vorige films. Dit is in de eerste plaats een oorlogsfilm, zonder garanties dat al je favoriete overgebleven personages de finish zullen halen.

Ik hou van Sutherlands showcasemomenten, vooral wanneer hij zijn kast rond een enorme ronde tafel heeft verzameld en een feestelijke toast uitbrengt die allesbehalve blijkt te zijn.

Van de jongere rebellen is Cressida van Natalie Dormer, met haar halfgeschoren hoofd en haar ingewikkelde tatoeages en haar moedige geest, de coolste van het stel. (Dormers co-ster uit Game of Thrones, de fantastische Gwendoline Christie, heeft een klein, onbevredigend deel. Ik bleef hopen dat ze zou terugkeren, maar helaas...)

Na een paar pauzes die niet veel meer doen dan de al te lange speelduur van twee uur en 17 minuten van de film, zit het derde bedrijf boordevol actie en zoveel wendingen dat het allemaal een beetje gehaast aanvoelt. Maar in die laatste scènes heeft Lawrence de kans om te schitteren en ons eraan te herinneren dat ze in deze laatste vier films van veelbelovende nieuwkomer naar bonafide filmster is gegaan, en Katniss bevindt zich opnieuw voor een menigte van tienduizenden, in de hoop dat ze' Ik zal de juiste beslissing op leven en dood nemen.

Ze is altijd de onwillige held, maar haar hart en haar doel blijven trouw.

[s3r ster=3/4]

Lionsgate presenteert een film geregisseerd door Francis Lawrence en geschreven door Peter Craig en Danny Strong, gebaseerd op de roman van Suzanne Collins. Speelduur: 137 minuten. Beoordeeld PG-13 (voor intense opeenvolgingen van geweld en actie, en voor wat thematisch materiaal). Opent vrijdag in lokale theaters.

Хуваах: