Loodgieter in Chicago is trots om 'de gezondheid van de natie te beschermen' - nu meer dan ooit
De 22-jarige carrière van Jason Reed omvat tal van bouwprojecten bij lokale ziekenhuizen.
Dit verhaal maakt deel uit van een groep verhalen genaamd 
Een serie van Sun-Times die de mensen en beroepen in de schijnwerpers zet die Chicago bloeiend houden.
Dit georganiseerde arbeidsprofiel werd onderschreven door de Chicago Journeymen Plumbers Local Union 130.
Social distancing op het werk is geen probleem voor Jason Reed.
Een groot deel van zijn diensten brengt hij door in de ingewanden van leegstaande gebouwen of ondergrondse tunnels om nieuwe water- en rioleringssystemen te installeren voor enkele van de grootste commerciële projecten van Chicago.
Hij is een loodgieter, ja, maar niet zoals het stereotype dat velen zich voorstellen: de klusjesman gewapend met een zuiger die huisbezoeken doet. In plaats daarvan werkt de veteraan van de Chicago Journeymen Plumbers Local Union 130 samen met Hill Mechanical, een in Chicago gevestigd aannemersbedrijf.
Ik ben zeker niet de typische loodgieter die een toilet stort. Dit is veel ingewikkelder dan dat en erg gevoelig, zegt Reed, 40, uit North Kenwood. Als ik mijn werk niet goed doe, kan ik andere mensen in gevaar brengen.
Reed zei dat hij zich sterk identificeert met de lang gekoesterde slogan van Amerikaanse loodgieters, The Plumber Protects the Health of the Nation, vooral omdat hij is toegewezen aan zoveel ziekenhuisprojecten. Zijn 22-jarige cv omvat bouwprojecten voor het University of Illinois Hospital, Cook County Hospital en het uitgestrekte 14 verdiepingen tellende Rush University Medical Center-paviljoen aan Ashland Avenue en de Eisenhower Expressway.
Als urinoirs, toiletten en gootstenen in ziekenhuizen niet verstoppingsvrij en operationeel blijven, kan de steriele omgeving van de faciliteiten in gevaar komen en kunnen patiënten en gezondheidswerkers gevaar lopen. Ziekenhuisafvoeren zijn bijvoorbeeld beruchte broedplaatsen voor antibioticaresistente superbacteriën. De dreiging van verspreiding van COVID-19 via sanitair heeft de zaken dit jaar nog ingewikkelder gemaakt.
De delicate aard van ziekenhuizen en de ouderdom van de stadsinfrastructuur vereisen veel studie en planning. Reed beschrijft het loodgieten van het Rush Hospital-gebouw als het in elkaar zetten van een legpuzzel met zowel nieuwe als oude stukjes, omdat hij moest worden aangepast aan een eeuwenoud systeem.
Het was een grote uitdaging om het bruikbaar, betrouwbaar en efficiënt te maken, zegt Reed.
Zelfs iets dat schijnbaar zo eenvoudig lijkt als het installeren van leidingen voor gootstenen, kan ontmoedigend zijn als je te maken hebt met constructies op grote schaal, zoals bijvoorbeeld het op zes na grootste hotel van Chicago. Reed was een algemeen voorman voor het sanitair van het Marriott Marquis, voltooid in 2017, wat betekende dat 1205 kamers van schoon water moesten worden voorzien.
Het kalibreren van de waterdruk voor alle 40 verdiepingen van het hotel was niet eenvoudig.
We hadden 220 PSI binnen, maar dat is veel te veel voor iemand om zijn handen mee te wassen, toch? Dus je verdeelt het met stations die drukreduceerstations worden genoemd. Er zit echt een mooie wetenschap achter dit werk, zegt Reed.
Reed geniet van het perfectioneren van de praktische wetenschap van sanitair en het feit dat hij een zeldzaam kijkje krijgt in Chicago's lef en ziet hoe de City That Works van binnenuit werkt.
Het leuke voor mij is dat je begint te graven en de geschiedenis van Chicago te zien door middel van oude structuren, oude bakstenen en ondergrondse systemen. Ik zie hoe alles werd gedaan lang voordat ik werd geboren en denk: 'Wauw, hoe hebben ze dit gedaan?'
Het lijkt alsof de passie voor het vak die Reed voor het eerst ontdekte als jonge tweedejaarsstudent op de Dunbar Vocational High School in Bronzeville nog steeds helder brandt. Hij crediteert een winkelleraar Ted Smith, voor het geven van praktische ervaring en zijn vader, een voormalige lijnwachter voor Illinois Bell, voor inspiratie.
Mijn vader had zoiets van: 'Je kunt naar de universiteit gaan en doen wat je wilt, maar als je met je handen werkt, kan niemand dat je ooit afnemen. En je zult altijd in staat zijn om je gezin te voeden en jezelf te voeden.'
Dus dat heb ik een beetje ter harte genomen.
Хуваах: