Kameraadschap van het plukken van paddenstoelen op verschillende jaarlijkse bijeenkomsten: ja puffballs, geen honing, ja vreemde
Een jaarlijkse bijeenkomst voor het plukken van paddenstoelen in de Rock River-vallei was dit jaar anders en dat gold ook voor de vondsten van paddenstoelen.
ROCK RIVER VALLEY, Ill.— Een oosterse aardeekhoorn haastte zich door een boomstam en door het bladafval terwijl Ron Wozny en ik afgelopen zaterdag op zoek gingen naar paddenstoelen.
Ik vatte het op als een goed teken.
Het gewone leven trok zich terug toen we omgevallen bomen, zijkanten van bomen en de bosbodem controleerden.
Onze eerste paddenstoelen zagen eruit als felbegeerde honing op een omgevallen eik. Maar mijn Seek-app identificeerde ze niet als schatjes en Wozny en ik wist het niet zeker. Ik dacht dat de steel te smal was. We hebben er een paar gesneden om te sparen voor een mening van het man-en-vrouw-team van Pat en Cathy O'Byrne.
Decennia lang organiseerden de O'Byrnes een paddenstoelenbijeenkomst tijdens het Columbus Day-weekend. Pat is een advocaat die bekend staat om zijn manen van wit haar, verhalen vertellen en betrokken zijn bij beruchte zaken (soort die opduiken in de Sun-Times). Cathy is een oude kleuterjuf aan de North Side.
Een paar jaar geleden kreeg ik een uitnodiging via Wozny. Dit jaar trok het evenement minder. De anderen waren Brian Healy, Zach Sitkiewicz, een laatstejaarsstudent rechten, en zijn vader, Bob.
Wozny en ik vonden een flink aantal stompkogeltjes, een kleinere bolletjesbol. We hoopten op honing en kippenvleugels, maar het mocht niet zo zijn. In plaats daarvan vonden we voor eetbare paddenstoelen puffballs. Wozny vond de grootste puffball van 2-3 pond.
We vonden meer verschillende paddenstoelen dan normaal. Ik vond een bloedende elfenhelm, niet een die ik wilde eten, op een kleine neergehaalde eik. Wozny heeft een blunder gevonden. In de middag vond ik een begrafenisklok. (Nee, ik heb het niet gekozen.)
Toen de anderen arriveerden, vroegen we de O'Byrnes naar de honing-look-alikes.
Het ziet eruit als honing, maar ik voel me niet op mijn gemak, zei Pat O'Byrne, met zijn originele stinkdierpet op.
Hij vergelijkt foto's van paddenstoelen met zijn paddenstoelenboeken en -gebruiken de Illinois Mycologische Vereniging. De IMA Facebook-pagina is geweldig. Hij gebruikt nu Picture This, een app voor het identificeren van planten. Ik was onder de indruk genoeg om het te uploaden ($ 29,99 per jaar).
In de middag ging de groep op zoek. Toen we meer kleine witte paddenstoelen tegenkwamen, geen stomp-puffballs, zei O'Byrne: zo komen beginners in de problemen. Ze kijken ernaar en denken dat het een puffball is die net naar boven komt.
Als je het niet zeker weet, pluk het dan niet of eet het niet op. In het voorjaar kun je morieljes waarschijnlijk niet verknoeien. Herfstpaddestoelen zijn een andere zaak.
Onthoud ook dat het verzamelen van paddenstoelen verboden is in de meeste parkdistricten en bosreservaten.
Verzamelen is niet toegestaan in rijksnatuurgebieden (wet natuurbehoud [525 ILCS 30]). Het is genuanceerd op andere locaties van het Illinois Department of Natural Resources. Jayette Bolinski, IDNR-directeur communicatie, gaf een juridische lezing via administratieve regel 110.70:
Het verzamelen van eetbare paddestoelen is toegestaan op terreinen die eigendom zijn van de afdeling, gehuurd of beheerd worden, waar het verzamelen niet onverenigbaar zou zijn met activiteiten op het gebied van hulpbronnenbeheer of recreatieve programma's op de locatie. . . . en vindt alleen plaats wanneer de verzameling alleen voor persoonlijk gebruik is en niet voor wederverkoop.
Laat in de middag, terug op de basis, controleerde O'Byrne de stomp puffballs die Wozny en ik plukten. Hij gooide degenen weg die een geel of groen centrum hadden. Echt oude geven een rookwolkje als je erin knijpt. Goede puffballs zijn door en door wit.
Terwijl Healy hamburgers van een half pond roosterde, maakte ik goedgekeurde stomp-puffballs schoon. O'Byrne bakte ze met knoflook en rozemarijn in een ijzeren koekenpan. Wozny gebakken uien en aardappelen.
We aten met smaak aan een picknicktafel en wisselden verhalen uit terwijl de zon onder de bomen zakte.
Het was tijd.
Toen ik in het donker wegreed, remde ik om te voorkomen dat ik twee uit een korenveld op hol geslagen dieren zou slaan.
Хуваах: