Jaeveon Hilton (21) van Hope Academy neemt het op tegen Marquette.
Kirsten Stickney/For the Sun-Times
Judah Mallette was een 12-jarige ballboy die meedeed aan de rit toen Phillips zijn - en de Public League's - tweede staatsvoetbaltitel won in 2017.
''Ik was er voor elke wedstrijd'', zei Mallette, nu een senior ontvanger met een Power Five-beurs die aanbiedt om voor Hope Academy te spelen. ''Het was, om eerlijk te zijn, tot nu toe in mijn 17 jaar leven, een van de beste ervaringen van mijn leven. Het zien van de reis van het begin van het seizoen naar het hoogtepunt van het seizoen en vooral door alle tegenslagen waarmee ze werden geconfronteerd, was zeker bijzonder. . . .
‘‘Ik dacht gewoon bij mezelf: ‘Dit is iets waar ik over een paar jaar deel van uit wil maken. En als ik het samen met mijn vader zou doen, zou het 10 keer specialer zijn.' ''
Mallette's vader, Chris, was een assistent van dat Phillips-team, onderdeel van een run door de Public League die ook stopt als assistent bij Simeon and Young. Toen Young in 2018 zijn programma opnieuw wilde opstarten nadat het het jaar ervoor het programma moest opschorten vanwege de lage aantallen, wendde de school zich tot Mallette.
Hij leidde de Dolphins naar een 8-0-record en vertrok na één seizoen om het over te nemen bij Hope. Vier seizoenen later hebben de Mallettes de kans om deel uit te maken van meer geschiedenis van de middelbare school in Illinois. Geen enkele school in de omgeving van Chicago heeft sinds Hampshire in 1979 een klasse 1A-titel gewonnen, en geen enkel West Side-programma - openbaar of privé - heeft ooit de staat gewonnen.
In hun vierde en laatste seizoen samen waren de Mallettes ongeslagen in zes wedstrijden, stonden ze bijna aan de top van Klasse 1A in de ranglijst van Associated Press en droomden ze groots.
''We beginnen het seizoen met praten over de staat'', zei Chris Mallette. ‘De droom is dromen. . . . Onze ambities zijn altijd geweest om staat te winnen. Ik geloof niet in het nemen van de droom en het verbergen in de Porta Potty aan de overkant van de straat. Je zet het op de schoorsteenmantel.’’
Chris Mallette had niet altijd verwacht dat hij die droom zou najagen op Hope Academy, een kleine privéschool (inschrijving: 246) net ten westen van het Illinois Medical District.
''Toen ik naar Young ging, dacht ik dat ik 30 jaar bij Whitney Young zou blijven'', zei hij. ''Ik dacht dat ik coaching en mijn professionele carrière bij Young zou beëindigen. Ik was bereid om over te stappen van het beoefenen van de wet en de dingen die ik deed met de stad Chicago [op het gebied van geweldpreventie] naar alleen maar lesgeven. . . . Dan paste het gewoon niet.’’
Mallette sprak met functionarissen van de Hope Academy en besloot dat de school beter zou passen bij haar op geloof gebaseerde benadering en minder restrictief beleid.
''Er waren veel dingen aan de hand in CPS om kinderen te beschermen'', zei Mallette. ‘‘Er zijn veel regels ingevoerd, maar veel regels . . . waren contra-intuïtief voor de rol van middelbare school voetbalcoach, vooral de rol van een middelbare school voetbalcoach in de binnenstad.’’
In CPS zei Mallette, als hij wist van een student-atleet met zelfmoordgedachten: 'Ik moet door 10 hoepels gaan. Nu rijd ik gewoon naar het huis, neem het kind mee uit voor een kop koffie. We zitten, we praten en we kopen tijd als we bij de volgende stap komen van hoe we hulp gaan krijgen.’’
Dat is allemaal een manier om te zeggen dat voetbal bij Hope Academy over veel meer gaat dan wat er op het veld gebeurt - voor Mallette en voor zijn spelers. Tot de slogans van het team behoren '' Oefening is alles '' en '' LEO [hou van elkaar].''
Hope Academy's Judah Mallette (1) neemt het op tegen Marquette.
Kirsten Stickney/For the Sun-Times
''Dit ding gaat over voetbal, maar als je het echt uitkleedt, gaat dit programma helemaal niet over voetbal'', zei Mallette. ‘Het gaat over broederschap – en zusterschap. We hebben twee meisjes in het team.''
Mallette's blauwdruk bij Hope omvat knipogen naar enkele van zijn Public League-coachingsmentoren: Simeon's Jesse Chick en Dante Culbreath, Phillips' Troy McAllister en Dunbar's Glenn Johnson.
Eddie Jenkins Jr., de senior quarterback van Hope, getuigt van de invloed van Mallette.
'Ik was de quarterback van de vierde reeks toen ik hier aankwam', zei Jenkins, die in zes wedstrijden 1.317 yards en 21 touchdowns had. ''En toen begon ik echt naar coach Mallette te luisteren en me in te leven in wat hij zei. De laatste drie jaar heeft hij mijn leven echt veranderd. Hij heeft me echt ontwikkeld tot de jonge man en voetballer die ik nu ben.’’
Judah Mallette, die 734 werven voor alle doeleinden en acht touchdowns had gedurende zes wedstrijden, heeft duidelijk een veel langere geschiedenis met zijn vader, die dateert uit jeugdvoetbal.
''Het was absoluut een andere ervaring om voor hem te spelen op de middelbare school'', zei Judah. ''Maar ik heb het gevoel dat onze relatie in de loop van de tijd beter is geworden, de chemie is beter geworden. Het maakt me een beetje emotioneel als ik denk dat dit mijn laatste jaar is.’’
Als het eindigt op Thanksgiving-weekend in Memorial Stadium in Champaign, zal de droom van die ballenjongen zijn uitgekomen.
Хуваах: