Voor de aanvallende coördinator van de Notre Dame Tommy Rees weet oma het het beste

Melek Ozcelik

‘‘Ze staat op elke website; ze ziet alle artikelen,’’ zei Rees. 'Ze zal me sms'en of contact opnemen met mijn vader: 'Hé, de voeten van [de quarterback] waren een beetje blij. Wat is er aan de hand?’ Ze heeft er veel zin in.’’



Notre Dame offensief coördinator Tommy Rees en zijn 93-jarige grootmoeder, Margaret.



Mits

SOUTH BEND, Ind. - Toen de jonge aanvallende coördinator Tommy Rees minder dan twee weken voor de seizoensopener van de Notre Dame in de staat Florida een nood-appendectomie onderging, was er gedurende het hele programma oprechte bezorgdheid.

''Ik was bang'', zei de Ierse running back Kyren Wililams. ‘Ik liet net mijn enkels afplakken en ze zeiden dat coach Rees geopereerd was. Wat zei ik?' ''

Toen hij vertelde dat de operatie aan de blindedarm van Rees was, vreesde Williams meteen het ergste.



''Mijn eerste vraag was of het gescheurd was of niet'', zei Williams. ''Omdat ik weet dat als het gescheurd was, dat een serieus probleem is en dat het tot een infectie kan leiden.''

Notre Dame-coach Brian Kelly probeerde de ernst van de aflevering niet te verbergen.

‘Hij heeft geluk,’ zei Kelly. ‘We hebben geluk dat alles goed is verlopen. Het was niet jouw standaard: 'Hé, we hebben hier alle tijd.' Als dit wat langer onbeheerd was gebleven, hadden we een veel ernstiger situatie kunnen hebben.'



Slechts twee dagen later terug op het oefenveld, toonde Rees - die op Lake Forest High School speelde - opnieuw de taaiheid die hem in 2010-13 de beginnende quarterback van de Ieren maakte voor 31 wedstrijden (23-8 record).

''Gelukkig scheurde het niet, en hij was in orde'', zei Williams. ‘Hij miste de ene dag en hij kwam de volgende dag terug. Het deed pijn, maar hij liep nog steeds mank en coachend. We kennen coach Rees. We zullen altijd voor hem spelen - wanneer dan ook. Dat weet hij.’’

Niemand in het programma – Rees’ vader, Bill, inbegrepen – had zich meer om hem kunnen bekommeren dan Margaret Rees, zijn 93-jarige grootmoeder in Evanston. De toewijding van zijn geliefde Lalla aan haar 29-jarige kleinzoon zit diep.



‘‘Ze staat op elke website; ze ziet alle artikelen'', zei Rees onlangs. 'Ze zal me sms'en of contact opnemen met mijn vader: 'Hé, de voeten van [de quarterback] waren een beetje blij. Wat is er aan de hand?’ Ze heeft er veel zin in.’’

Rees verslikte zich een beetje toen hij probeerde het effect van zijn grootmoeder op hem in perspectief te plaatsen.

''Ze is een enorme invloed in mijn leven geweest'', zei hij. ’ ‘Ze is ongelooflijk. Het was cool omdat ik denk dat ze, naarmate ze ouder werd, haar iets gaf dat ertoe deed en haar iets gaf om naar uit te kijken en haar iets gaf om trots op te zijn. Dat heeft veel voor me betekend.’’

De wekelijkse inbreng van zijn grootmoeder, die op 5 oktober 94 wordt, is minder vergevingsgezind geworden dan tijdens Rees’ speeldagen.

Hij roept nu de toneelstukken op en ze vraagt ​​zich af waarom die jonge mannen met de gouden helmen de dingen niet kunnen doen zoals haar geliefde Tommy ze heeft bedacht.

‘Ze was toen een beetje makkelijker,’ zei Rees. ‘Ik denk dat ze nu kritischer is dan toen ik aan het spelen was. Het was haar kleinzoon daar, dus het is allemaal liefde daar. Nu is het wat kritischer.’’

Bill Rees, sinds 2017 directeur scouting van de Notre Dame, fungeert doorgaans als tussenpersoon. Er zijn geen sms-berichten naar de jongere Rees zoals hij in het spelplan plaatst.

‘Ze heeft geen mobieltje,’ zei Rees. ‘Het is een vaste lijn aan de muur. We checken in waarschijnlijk om de paar weken. Mijn vader praat natuurlijk veel met haar.’’

Een van de hoogtepunten van het seizoen 2020, Rees 'eerste in de rol van coördinator, was dat zijn grootmoeder de 52-0 overwinning van de Ieren tegen Zuid-Florida afgelopen september bijwoonde in het Notre Dame Stadium.

''Het was geweldig om haar naar een wedstrijd te krijgen'', zei Rees. ‘Je weet nooit naar hoeveel wedstrijden ze kunnen komen. Om haar hier te krijgen en haar het opnieuw te laten ervaren - het is waarschijnlijk drie of vier jaar geleden dat ze naar een wedstrijd is gekomen - wilden we gewoon iets speciaals voor haar doen in een moeilijk jaar.''

Toen de NBC-camera's haar wat tv-tijd gaven, maakte dat de ervaring alleen maar gedenkwaardiger.

''Ze was best blij om op tv te komen'', zei Rees. ’ ‘Dat nam ze niet licht op. Toen dat werd opgezet, waardeerde ze de schijnwerpers. Ze praat er elke keer over als ik met haar praat.’’

De verhelderende berichten worden hervat met de wedstrijd zondag in Tallahassee. Wat de uitkomst ook is, Rees weet dat hij op zijn grootmoeder kan rekenen voor onwankelbare feedback.

‘Lalla is erg belangrijk voor ons als gezin’, zei Rees. ‘Ze is er bij elke stap geweest. Ze is een bijzondere dame.’’

Хуваах: