Hoe minder Kris Bryant van Cubs een blanco geeft wat we denken, hoe beter we allemaal af zijn
De buurjongen heeft een klein voordeel met dat .400-plus on-base percentage, 1.000-plus OPS en onovertroffen veelzijdigheid in het veld. Een klein randje is een heel goede zaak.
Kris Bryant kan er nog steeds niets om geven. Het is misschien wel de grootste deal in honkbal dit seizoen.
Laten we dat helemaal bovenaan zetten, hoewel we de gedenkwaardige krachtterm van de buurjongen - uitgesproken in september 2020 - weglaten omwille van je maagdelijke oren.
Maar terug naar dat in een blanking minuut.
Toen de honkbalteams van Chicago vorig jaar het einde van het reguliere seizoen van 60 wedstrijden naderden, vielen de zaken uit elkaar.
De White Sox maakten een spiraal - van het beste record in de American League tot het koudste team in het play-offveld - met een duizelingwekkende 2-8 finish. Als er een dieptepunt was, dan was dat in Game 55, tijdens een vier-game sweep in Cleveland, toen de Indians wonnen op een 10e-inning explosie van Jose Ramirez om een vier-run rally af te sluiten.
Cubs hitters, ondertussen, misten alles wat bewoog. Vooral de grote vleermuizen - spilfiguren Javy Baez, Anthony Rizzo en Bryant - en dat voorspelde onvermijdelijk onheil. Het einde van het seizoen voelde als het begin van een lang, moeilijk afscheid van drie sterren die nog één seizoen te gaan hadden voordat het free agency.
We zijn het er dus allemaal over eens dat 2021 aan beide kanten van de stad veel beter gaat, ook al zijn de records in bijna 60 games vergelijkbaar. De beginnende pitching van de Sox is de ruggengraat geworden van een dieper, completer team. Rookie-aangewezen hitter Yermin Mercedes is een openbaring geweest. Jose Abreu gooit nog een RBI op de stapel voordat hij zijn ochtendkoffie inschenkt. Voor de Cubs is een parade van weinig bekende spelers binnengekomen voor geblesseerde veteranen en komen door. De bullpen was verrassend goed. En Baez en Bryant lijken in ieder geval helemaal terug te zijn.
De Sox zien eruit als echte World Series-kandidaten, niet de pretendenten die ze een jaar geleden waren. En de welpen? Ze stapelen zich niet zo hoog op, maar - zoals elke groep die meer is dan de som der delen - zijn ze gemakkelijk achterop te raken.
En als je op 1 juni wakker wordt en beide teams niet alleen op de eerste plaats staan, maar ook uit de zinderende maanden mei komen - 19-10 voor de Sox, 19-8 voor de Cubs - wil je niet eens naar de snooze knop.
Oké, terug naar Bryant. Hebben we al gezegd dat hij nog steeds geen scheur geeft?
Om er een fijner punt op te zetten, alsof het niet duidelijk genoeg was: zijn dagen van piekeren over wat fans en media zeggen dat hij is of niet, zijn begraven in de achteruitkijkspiegel.
'Ik ben zo'n beetje op het punt dat wat er ook wordt gezegd, gewoon alles in het algemeen in het publiek, het is niet van belang voor mij', zei hij onlangs. ''Dat is belangrijk om op dat punt in je carrière te komen, want iedereen gaat er doorheen. Ik weet niet of iedereen door enorme successen en mislukkingen gaat, de top van de berg bereikt en dan een beetje naar beneden valt en je een weg terug naar boven werkt, maar het is gewoon een soort natuurlijke carrièreboog voor mij, dus ver.''
De buurjongen heeft een klein voordeel met dat gemiddelde van .300 plus, .400-plus on-base percentage, 1.000-plus OPS en onovertroffen veelzijdigheid in het veld. Een klein randje is een heel goede zaak.
Niet veerkrachtig genoeg? Koppel je niet genoeg? Niet gelukkig genoeg op het veld? Een uitbreiding op elite-niveau van de Cubs niet waard? Geef hem een pauze. Niet dat hij mensen als ons nodig heeft om hem te valideren.
''Ik heb het gevoel dat ik op een goede plek ben om me gewoon nergens zorgen over te maken'', zei hij.
Geen zorgen? Dat is nu een doorbraak. Twee maanden later is er geen beter spelersverhaal in de competitie.
Ik bedoel maar'
In het wildcard-tijdperk (vanaf 1995) hebben volgens het Elias Sports Bureau de teams die alleen op de eerste plaats stonden op 1 juni hun divisies ongeveer drievijfde van de tijd gewonnen. Toevallig zal ongeveer drie vijfde van deze voorspellingen uitkomen:
1. Naarmate de waardering voor zijn veelzijdigheid met handschoenen en reizen toeneemt, zal Bryant de rest van de weg de grootste klimmer worden in de National League MVP-race. Hij staat momenteel zevende in de kans om de prijs te winnen, volgens DraftKings. De zevende is dom.
2. Geef de Mets gewoon Jacob de Grom zijn derde NL Cy Young al, wil je?
3. Nog een AL RBI-titel voor Abreu? Het maakt niet uit. De Sox zullen hun divisie winnen als ze weggaan. Dat is wat telt.
4. Ik neem nog steeds de Cardinals in de NL Centraal. Kijk, wat wil je van me?
5. Welpen algemeen directeur Jed Hoyer zal volgend jaar slapen. Die handelsdeadline komt eraan als een goederentrein.
• Bryant heeft een geweldige boodschap voor kinderen die graag honkbal spelen:
''Wees trots op het feit dat je alle posities kunt spelen die je kunt'', zei hij. ''Echte honkbalspelers willen iemand zien die gewoon naar buiten kan gaan en honkbal kan spelen en in verschillende posities en andere handschoenen kan worden gegooid en eruit kan zien alsof ze het eerder hebben gedaan.''
Nog een keer voor de helikopterouders achterin.
• Geen belediging voor de tweede honkman van Padres Jake Cronenworth , maar Baez verwees waarschijnlijk naar Fernando Tatis Jr. , Manny Machado en Eric Hosmer toen hij zei: ‘Dat is een geweldig infield. Het is een duur infield.’’
Vertaling: We zullen hebben wat zij hebben.
Alle drie hebben ze in wezen carrière-overeenkomsten - voor een gecombineerde $ 788 miljoen. Het eigendom van de welpen had op zijn minst het fatsoen kunnen hebben om wat pluisjes in de zak mee te schoppen Yu Darvish .
Хуваах: