Gouden jaren, inderdaad, voor Bud Selig
Volgens Buster Olney van ESPN zal de vertrekkende Major League Baseball-commissaris Bud Selig $ 6 miljoen per jaar aan salaris ontvangen in zijn nieuwe rol van emeritus-commissaris. De '' baan '' betekent in feite beschikbaar zijn om af en toe telefoontjes aan te nemen van inkomende commissaris Rob Manfred.
Uncle Bud verdiende $ 22 miljoen per jaar aan het einde van een ambtstermijn van meer dan twee decennia en heeft volgens rapporten een nettowaarde van $ 375 miljoen. Selig is 80, dus je zet je actuariële pet op en probeert erachter te komen hoeveel meer hij kan verdienen met ''pensioen'', zolang MLB hem blijft betalen.
Hij is in goede gezondheid, zo lijkt het, dus laten we zeggen dat hij niet plotseling begint te roken, drinken en parachutespringen en hij leeft tot, mmm, 105. (Ik had een praatje met de oudste Cubs-fan Mary Melberg in haar bejaardentehuis in Plano, Texas , toen ze 106 was, ter info.)
Vijfentwintig jaar maal $ 6 miljoen is $ 150 miljoen. Dat is gewoon het loon onder uw steeds klonterig wordende matras plaatsen in de vorm van Krugerrands of $ 100-rekeningen.
Dit alles brengt mij tot de vraag: Is er niet iets mis met deze wereld? En twee: is het waar dat je het mee kunt nemen?
◆ In het spel Saints-Bears afgelopen maandag kregen de Bears de openingsschop.
Terugkeerder Marc Mariani, ook bekend als ''The White Dude'', ving de bal vijf meter diep in de eindzone en rende deze naar de 17e vlag. Senorise Perry van de Bears, een rookie die terugliep, werd opgeroepen om vast te houden, waardoor de bal terugging naar de Bears' 7.
Dus, met zes seconden te gaan in een belangrijke wedstrijd op maandagavond TV, begonnen de Bears 13 yards achter te spelen waar ze zouden zijn begonnen als ze gewoon niets hadden gedaan.
Dit is voor mij verbijsterend. Iedereen weet wat een hold is. Iedereen weet dat de bal op de 20 wordt geplaatst als een trap in de eindzone is en wordt neergehaald.
Dan is er nog de coördinator van speciale teams, Joe DeCamillis, die ook de assistent-hoofdcoach van de Bears is, en wat doet hij in vredesnaam voordat zulke dingen gebeuren?
De meeste spelers van speciale teams zijn back-ups die niet veel speeltijd zien. Kan DeCamillis het niet gewoon in de hersens van die spelers hameren over goed spelen op ''speciale'' toneelstukken? Kunnen die sukkels zich niets herinneren?
Ik zal niet eens de erbarmelijke nep-puntpoging van de Bears in het tweede kwart noemen, met de lange snapper gecentreerd met één hand op de bal (een dode weggeefactie), slechts 10 man op het veld en een straf voor illegale formatie, om bagageruimte.
Maar ik zou graag willen.
◆ Eén concept zwevend rond de gekke bijenkorf van mislukking die Halas Hall is, is dat Jim Harbaugh, voormalig Bears quarterback en huidige San Francisco 49ers-coach, voor elk bedrag moet worden ingehuurd, volledige controle moet krijgen en naar huis moet worden gebracht om alles te repareren.
Ik heb misschien zelfs Harbaugh gebruikt als een symbool van het soort verantwoordelijke man die de Bears misschien uit de dwaasheid zou kunnen leiden. Maar ik bedoelde niet Jim Harbaugh, de eigenlijke mens.
Voor degenen die zich hem niet herinneren of nog nooit met hem te maken hebben gehad, hij is een arrogante man die de leiding moet hebben. Hij is door Sports Illustrated genoemd ''een turnaround-specialist wiens versheidsdatum na een paar seizoenen verloopt.'' Dat klinkt misschien geweldig voor gefrustreerde Bears-fans, maar de keerzijde is behoorlijk groot.
Bedenk dat na de 49ers naar de laatste drie NFC-titelgames te hebben geleid, Harbaugh openlijk in botsing is gekomen met de algemeen directeur van de 49ers, Trent Baalke. En zijn ster quarterback-project, Colin Kaepernick, is teruggevallen tot onder het gemiddelde.
De 49ers verloren onlangs van de Oakland Raiders (die toen 1-11 waren), hebben twee keer zwaar verloren van de rivaliserende Seattle Seahawks (die in totaal 10 punten scoorden) en - oh, ja - verloren van de Bears in de grote opening van het weelderige Levi's Stadium in september. De gedachte aan Harbaugh die met zijn vurige humeur Jay Cutler probeert te koesteren, geeft me visioenen van haartrekken en UFC-achtige beatdowns.
Noch zouden de Bears zelfs maar overwegen om hem zoiets als de $ 8 miljoen per jaar te betalen die Michigan naar verluidt heeft aangeboden.
Harbaugh-achtig. Maar niet Harbaugh.
◆ Ten slotte, de American Kennel Club heeft nog vier hondenrassen aan zijn officiële lijst toegevoegd: dingen als de Bergamasco en de Cirneco dell'Etna.
Dat is geweldig - ga je, raszuivere dieren! Maar ik zou graag een hond willen opnemen zoals mijn voormalige hond, Leo. Hij was een beagle-basset-mix, met onderweg wat andere kruiden. Hij had een stem als een misthoorn en een grote zwarte snuit hield hij in de wind of op de grond, snuivend. Hij was bruin, zwart en wit, en hij had een geweldige persoonlijkheid.
Hij leek niet precies op een andere hond. Dat is het mooie van gemengde rassen - de Amerikaanse smeltkroes in bont, zo je wilt.
Maak een AKC-showcategorie met de naam American Mutt en laat honden in Leo-stijl binnenkomen.
De winnaar, jaar na jaar, zou de beste hond ter wereld zijn.
Хуваах: