De ondergang van Bill O'Reilly heeft geleid tot veel leedvermaak in de media, maar ik weet niet zeker of de juiste lessen zullen worden getrokken uit deze trieste aflevering.
Ten eerste moet ik vermelden dat ik tientallen keren in de show van O'Reilly verscheen in de 15 jaar dat ik bij Fox News Channel was, en hij was altijd respectvol en professioneel.
Het was duidelijk dat hij zich niet altijd zo goed gedroeg, zoals blijkt uit de vele klachten over seksuele intimidatie die hij en het netwerk de afgelopen jaren hebben afgehandeld. Maar één ding werd me duidelijk in de vele jaren dat ik op FNC zat: uiterlijk deed er toe. Heel veel. De nadruk op glamour en een bepaalde kijk op FNC groeide in de loop van de tijd obsessief. En de norm gold uitsluitend voor vrouwelijke on-air persoonlijkheden.
MENING
Ik begon in het begin van de jaren tachtig met televisie, verscheen regelmatig op de kabel en zond nieuws uit als gast, commentator en af en toe als gastheer op CNN's Crossfire en op FNC's oude Hannity & Colmes-show.
Vroeg genoeg naar de studio gaan voor make-up was altijd belangrijk, maar de dresscode was destijds strikt zakelijk - bij voorkeur een pak (zodat technici een microfoon aan de revers konden bevestigen) en effen kleuren die de camera's niet zouden laten gaan in de war. Sieraden waren altijd ingetogen - geen bungelende oorbellen die zouden bewegen terwijl je praat, niets te groot of onhandig dat de microfoon zou kunnen stoten. Haar moest gekapt worden, maar niet te lang. En er waren net zoveel brunettes als blondines in de uitzending.
Ik kan niet precies vaststellen wanneer de dingen begonnen te veranderen, maar dat deden ze - en nergens meer dan bij FNC.
Korte rokjes en mouwloze jurken werden de rigueur, net als hakken van 4 inch. De meeste vrouwelijke persoonlijkheden in de lucht begonnen eruit te zien alsof ze naar een bar gingen, niet naar een nieuwszender, velen met een hint (of meer) van decolleté en kostuumjuwelen.
Hoewel fysieke aantrekkelijkheid altijd een premium is geweest voor televisie, werd schoonheid een bijna vereiste om het als gastheer of zelfs een reguliere commentator te maken, vooral op FNC. En hoewel het nieuwspubliek trends in de richting van senioren laat zien, kunnen de vrouwen die zelden in de top 50 verschijnen, en degenen die dat wel doen, er beter jaren jonger uitzien.
FNC ging Hollywood, met sex-appeal net zo belangrijk als substantie voor de vrouwen die in de lucht zouden verschijnen. Dat wil niet zeggen dat de vrouwen niet slim zijn; zij zijn. Maar FNC geeft minder om hun rechtendiploma en vakkennis dan om hun uiterlijk.
Dus waarom zijn we verbaasd dat deze nadruk op schoonheid en seksualiteit in de lucht wordt overgedragen naar de cultuur van de werkplek?
We verwachten dat deze vrouwen er voor de camera uitzien als Barbiepoppen en dan schrikken als de mannen die hen inhuren en toezicht houden zich gedragen als geile tieners. De hele cultuur van de plaats ruikt naar seksuele uitbuiting.
Totdat we een verandering in de ether zien, weet ik niet zeker of het netwerk controle kan krijgen over wat er buiten de ether gebeurt. Erop aandringen dat vrouwen een eye-candy zijn voor kijkers, is een krachtige boodschap in de redactiekamer, zowel naar de mannen als de vrouwen die daar werken.
Het is geen toeval dat de twee machtigste mannen van het netwerk ten val zijn gebracht door schandalen over seksuele intimidatie. FNC verkoopt al jaren vrouwelijke sex-appeal en nieuws, met tientallen mooie vrouwen in cocktailjurken die de kijkcijfers helpen verhogen.
Misschien als het een beetje begint af te zwakken, zal nultolerantie voor seksuele intimidatie een kans van slagen hebben. Maar vrouwen moeten ook een deel van de oplossing zijn. Zeg gewoon nee tegen die strakke jurken. Misschien erop aandringen dat je meer geïnteresseerd bent in het blootleggen van je intellect dan in je dijen en kijk wat er gebeurt.
Het is misschien oneerlijk, maar vrouwen kunnen niet beide kanten op. We kunnen ons uiterlijk niet gebruiken om te slagen en dan verrast zijn als we als seksobjecten worden behandeld.
Linda Chavez is de auteur van Een onwaarschijnlijk conservatief: de transformatie van een ex-liberaal.
Brieven sturen naar: letters@suntimes.com
Хуваах: