Elena Delle Donne, de tweede algemene keuze van de Sky in 2013, die drie jaar geleden werd verhandeld aan de Mystics, eindigde uiteindelijk aan het winnende einde van een WNBA Finals-serie.
Elena Delle Donne is een WNBA-kampioen.
Laten we dat even laten bezinken.
Delle Donne, de tweede algemene keuze van de Sky in 2013, die drie jaar geleden werd verhandeld aan de Mystics, eindigde uiteindelijk aan het winnende einde van een WNBA Finals-serie.
Het moment was zoet. Met nog 11 seconden te gaan in de beslissende overwinning donderdag tegen de zon, liet Delle Donne de bal van haar weg stuiteren terwijl ze teamgenoot Natasha Cloud stevig omhelsde.
Maar het meest inspirerende aan het optreden van Delle Donne was haar doorzettingsvermogen.
Ze heeft wat lef, vertelde Mystics-coach Mike Thibault tijdens de serie aan verslaggevers.
En dat is wat haar onderscheidt van de rest van het peloton.
Delle Donne is een van de meest veerkrachtige WNBA-spelers ooit. Ondanks dat ze een dikke kniebrace en een plastic gezichtsmasker droeg en drie hernia's had, deed Delle Donne er alles aan om de Mystics te helpen bij hun zoektocht naar hun eerste titel in hun 21-jarige geschiedenis.
Haar 21 punten en negen rebounds in de 89-78 overwinning van de Mystics tegen de Sun vormden de kroon op wat al een historisch seizoen was geweest voor de 6-5 power forward.
Delle Donne schoot 51,5 procent vanaf het veld, 43 procent vanuit het driepuntsbereik en maar liefst 97,4 procent vanaf de vrije worplijn. De 50-40-90 splitsingen maakten haar de eerste vrouw die zich bij het elitegezelschap van acht NBA-spelers voegde, waaronder Larry Bird, Steve Nash en Stephen Curry.
Tot niemands verrassing werd Delle Donne uitgeroepen tot MVP en was de enige unanieme selectie voor het All-WNBA eerste team.
Delle Donne, 30, is bescheiden in haar prestaties en deelt de eer met haar teamgenoten die haar hebben opgebouwd.
Maar laten we één ding duidelijk maken: Delle Donne is van een ander niveau. Haar veelzijdigheid op het veld maakt haar een dodelijk offensief wapen.
In de loop van de tijd is Delle Donne alleen maar beter geworden. Maar blessures waren een terugkerende nachtmerrie voor de tweevoudig MVP.
Neem dit seizoen. Het debuut van Delle Donne in 2019 werd vertraagd door een wedstrijd vanwege een zwerverknie (vandaar de kniebrace). In juli brak ze haar neus. Hoewel het inmiddels is genezen, draagt ze het masker uit voorzorg nog steeds. En eerlijk gezegd, ze houdt van de stijl ervan.
Maar de hernia's waren bijna de laatste druppel. Na uren in de trainingsruimte te hebben doorgebracht, duwde ze zichzelf tot het uiterste.
Ik probeer er alles aan te doen om er gewoon te zijn, vertelde Delle Donne aan verslaggevers.
Helaas was dit een bekende situatie voor haar.
Noem het een vloek: blessures hebben de neiging om op te flakkeren tijdens het belangrijkste deel van haar seizoenen.
Ik denk dat ik ervaring heb met geblesseerd spelen in deze verdomde finales, zei Delle Donne.
In 2014 had Delle Donne een lage rugblessure die haar beperkte tot 16 wedstrijden tijdens het reguliere seizoen met de Sky. Maar toen het 'postseason' eenmaal kwam en de ante opvoerde, was de zesvoudige All-Star all-in.
Delle Donne speelde in alle negen playoff-wedstrijden. Ondanks haar blessure hielp ze de Sky naar de finale. En in de serie scoorde ze 47 punten. (De Mercury versloeg uiteindelijk de Sky met 3-0 in wat Chicago's enige reis naar de finale was.)
Delle Donne keerde vorig seizoen terug naar de Finals met de Mystics. Deze keer liep ze een botkneuzing op aan haar knie. Toch slaagde Delle Donne erin om door de pijn heen te spelen en manieren te vinden om bij te dragen, hoewel de Storm de titel won.
Maar deze keer waren de pijn en stijfheid anders. Delle Donne zei dat ze het gevoel had dat ze een paal op haar rug had. Het was soms ondragelijk en ondraaglijk.
Dit doet meer pijn, zei Delle Donne, een van de acht spelers die deelnemen aan het uitgebreide trainingsprogramma van USA Basketball, dat dit buiten het seizoen haar inkomen zal aanvullen, zodat ze in de VS kan blijven. Knieën, ik heb het gevoel dat ze pijn doen, ze doen pijn, maar je kunt er doorheen duwen. Terug, het is alsof je een verkeerde stap zet, en het voelt alsof je verlamd bent. Dit is erger.
Maar Delle Donne vindt altijd een manier om vooruit te komen.
Хуваах: