Ze worden beschreven als individuen met hoge drempels voor werk - misdadigers, herstellende drugsverslaafden, allerlei mensen die hun eerste voorzichtige stappen van de straat zetten.
Laten we aan het werk gaan, verklaart Tommy Wells, tegen niemand in het bijzonder, terwijl hij lege vuilnisbakken in een witte pick-up laadt. Maak er een geweldige dag van! Dames en heren. En het regent.
Het komt zeker, een paar minuten voor 6 uur, hard naar beneden. Zo'n 60 mannen en vrouwen met identieke baseballpetten en grijze vesten afgezet met neongroen verzamelen zich in een grote garage in South Ashland, wachtend, flarden van gesprekken die delen van de stad weerspiegelen die toeristen nooit bezoeken.
Ze verspilden die jongen - schoten hem drie keer in het gezicht.
Deze wereld wordt gewoon gek. Het maakt niet uit waar je heen gaat. In Chicago? Het maakt niet uit waar je heen gaat. Criminaliteit is overal.
Maar niet hier. Hier worden misdaad en dakloosheid, drugsverslaving en moedeloosheid op afstand gehouden, dankzij de organisatie wiens naam op die vesten en hoeden staat: Cleanslate - beheerd door Cara, een sociaal programma dat sinds de oprichting in 1991 meer dan 10.000 banen heeft gekoppeld aan wat het tactvol individuen noemt met hoge drempels voor werk - misdadigers, herstellende drugsverslaafden, allerlei mensen die hun eerste voorzichtige stappen van de straat zetten.
Het werk is niet elegant.
Voornamelijk het opruimen van trottoirs en stoepranden, wat landschapsarchitectuur, zegt Enise, 33. Ze heeft een jaar gewerkt voor Cleanslate, dat vraagt om de achternaam van de arbeiders niet te gebruiken, dus deze eerste sport houdt ze niet hoger op de ladder.
Door de week ontmoeten ze elkaar op werklocaties in de stad; klanten strekken zich uit van Uptown United tot Hyde Park Downtown, en omvatten Loyola University, Wrigley Field en The Habitat Company. Op vrijdag verzamelen ze voor salaris en TLC.
Office support manager Lisa Peters staat aan een tafel, deelt opdrachten uit maar fungeert ook als cruciale eerste verdedigingslinie voor de werkende wereld: deels modecoach, deels drilsergeant, deels bezorgde vriend.
Die kettingen moeten erin.
Gaat het goed vandaag?
Heb je genoeg geslapen vannacht?
Wat is er mis met je? Repareer het, repareer het!
Leg de ID rond. Laat zien wie je bent.
Een modieus uitgedoste vrouw die klaar lijkt voor - of vers van - een club presenteert zich.
Draag je dat naar je werk? zegt Pieters. Waarom lach je? Dat was grappig? Heb je die portemonnee, meid? Wat ga je doen? Je zult je spullen in je zakken moeten stoppen. Je weet dat je niet in een jas kunt werken. Heb je een capuchon?
De vrouw herschikt zich haastig.
Wat we hier doen, is niet alleen een baan vinden, zegt Tekorah Martin, manager werving en toelating, CTA-kaarten uitdelend. We richten ons op het krijgen van een baan en wat je gaat doen om deze te behouden. Daarom is ons programma zo intens. We willen ervoor zorgen dat studenten voorbereid zijn op de echte wereld.
De transitkaarten gaan alleen naar nieuwkomers die nog geen salaris hebben ontvangen. Daarna is woon-werkverkeer slechts een van hun vele nieuwe verantwoordelijkheden. Iemand probeert toch een kaart te bemachtigen en wordt resoluut afgewezen.
Dat gebeurt niet, zegt Martin. Je weet dat je niet op mijn lijst staat. Toch goed geprobeerd.
Het proberen waard... mompelt hij.
Ik weet het, zegt Martin, en ze lachen allebei. En ik heb hem geblokkeerd!
De man die de vrachtwagen laadt, Tommy Wells, werkt al twee jaar bij Cleanslate.
Mooie kans, zegt hij. Ze geven je veel tijd om op jezelf te mediteren om ervoor te zorgen dat alles beter gaat. Een mooie kans voor stagiaires hier om te leren werken en zichzelf te verbeteren. In welke situatie ze zich ook bevonden, ze kunnen er zelf beter uit komen. We proberen hen elke dag te motiveren.
Motivaties is niet alleen een concept, het is een evenement - een cirkel waarin dankbaarheid wordt uitgedrukt. Het thema van vandaag is Mensen die mij inspireren en omvat het bedanken van collega's en leiders. Er worden liederen gezongen en zegeningen vermeld, waaronder het verwerven van een vaste baan, gevierd door het luiden van een bel.
Daarna gaan ze naar Wicker Park, Roseland, Little Village. Ik loop mee met een team in Bronzeville en praat met Daniel, 37. Nadat de vader van vier kinderen zijn vaste baan bij de CTA is kwijtgeraakt, moet hij opnieuw beginnen.
Ik probeerde Uber, ik probeerde Lyft, zegt hij, terwijl hij afval uit de goot langs Oakwood Boulevard plukt. Ik had het gevoel dat mijn tijd beter besteed zou worden aan een echte baan.
Хуваах: