Schandalen in de overwinningen: een recensie van Netflix's 'Bad Sport'
De serie werpt licht op enkele minder bekende incidenten in de sportwereld.
'Slechte sport'
Drie en een halve ster
Een zesdelige serie die op 6 oktober in première gaat op Netflix.
Zolang we moderne sporten hebben gehad, hebben we beruchte schandalen gehad, van de Black Sox in 1919 tot de NFL die sterspelers Alex Karras en Paul Hornung schorste voor gokken in 1963, via Pete Rose en Tonya Harding en Lance Armstrong , om nog maar te zwijgen van doping op de atletiekbaan, SMU-voetbal dat de doodstraf kreeg voor het seizoen 1987, het honkbaltijdperk van steroïden en de verschrikkingen van de aanrandingsschandalen in Penn State en in de Amerikaanse gymnastiek.
En dat is nauwelijks een volledige lijst.
We zijn maar al te bekend met de talloze zwarte ogen bij onze favoriete sporten - en toch zijn er schandalen die we misschien zijn vergeten, schandalen waarvan we misschien nooit hebben geweten. Herinner je je het basketbal-schandaal in de staat Arizona in 1994, of de controverse over het kunstschaatsen van paren tijdens de Olympische Winterspelen van 2002? Heb je ooit gehoord van Lucky Luciano Moggi, de Italiaanse voetbaldirecteur die matchups manipuleerde om zijn Juventus-club te bevoordelen? Of wat dacht je van Hansie Cronje, de Zuid-Afrikaanse cricketkapitein die in zijn thuisland de tweede plaats was in populariteit na Nelson Mandela voordat bekend werd dat hij betrokken was bij het regelen van internationale wedstrijden?
De zesdelige Netflix-docuserie Bad Sport graaft diep in de donkere kant van de games, terwijl we de schoonheid en pure competitie van sporten zien bezoedeld door atleten, officials en schimmige buitenstaanders die worden gemotiveerd door politiek eigenbelang of blinde ambitie of hebzucht of een dodelijke vermenging van twee of drie van de bovengenoemde. De producenten die ons Don't F**k with Cats gaven, vertellen nu de verhalen van een aantal figuren die zich door het konijnenhol haastten in een wereld van corruptie en hoge prijzen betaalden voor hun misdaden en indiscreties.
Aflevering 1, getiteld Hoop Schemes, is misschien wel de meest boeiende inzending in de serie, aangezien we het basketbal-schandaal van de Arizona State University uit 1994 opnieuw bekijken, in een waargebeurd verhaal dat doet denken aan de James Caan-klassieker The Gambler met elementen van Goodfellas. Ik sta er altijd versteld van hoe de documentairemakers in Netflix-misdaadseries centrale figuren kunnen laten zitten voor diepte-interviews - vaak nadat ze tijd hebben gediend en/of hun leven hebben zien verwoesten door hun acties. Deze keer horen we van bewonderenswaardig eerlijke en diep berouwvolle voormalige ASU-spelers Steven Hedake Smith en Isaac Ice Burton, die samenspanden met bookmakers om punten te scheren in een reeks games. Joe Gagliano orkestreerde de oplossing van een afstandje, die zegt: In januari 1994 handelde ik [op 22-jarige leeftijd] in obligatiefutures bij de raad van bestuur van Chicago. . . op jonge leeftijd absurd veel geld verdienen.
Een campusboeker bij ASU die Gagliano had leren kennen, belde hem op en zei: Joe, ik heb een oplossing. Blijkt dat Smith, de belangrijkste bewaker voor ASU, een aanzienlijke gokschuld had opgebouwd - en hem werd verteld dat de schuld zou worden kwijtgescholden EN dat hij wat geld zou kunnen verdienen als hij een paar spellen zou tanken. Gagliano zette maar liefst $ 1,1 miljoen in op het eerste vaste spel en bleef het laten doorgaan, op een gegeven moment riskeerde hij meer dan $ 5 miljoen op het ASU-Washington-spel - terwijl hij de lijn in Vegas liet vallen van ASU -12 naar ASU -3. Die drastische zet en het feit dat Smith en zijn mede-samenzweerder Burton duizenden lieten vallen op diamanten, auto's, kleding en schoenen, trokken de aandacht van de FBI. Gagliano, Smith en Burton eindigden allemaal met de tijd.
Daaropvolgende afleveringen beschrijven de tegenslagen en wandaden van verschillende figuren uit verschillende sporten, waaronder:
• Randy Lanier, een professionele autocoureur die op het hoogste niveau meedeed aan evenementen zoals de 24 uur van Le Mans en als rookie 10e eindigde in de Indianapolis 500 in 1986 — en dat terwijl hij leiding gaf aan een enorme internationale wietsmokkeloperatie .
• Luciano Moggi, de hoofddirecteur van de prestigieuze Juventus Football Club in Italië, die halverwege de jaren 2000 werd betrapt op afluisterapparatuur en druk uitoefende op hogere functionarissen met de scheidsrechterscommissie om ervoor te zorgen dat goedwillende officials zouden werken aan wedstrijden waarbij Juventus betrokken was.
• Tommy Burns, een keiharde wijze man die een aantal waardevolle showpaarden doodde door middel van elektrocutie, zodat de eigenaren honderdduizenden dollars aan verzekeringsclaims konden indienen. Zegt Burns: Een vrouw liep naar me toe en zei: 'Hé, kun je mijn paard voor me doden', [zoals ze zei], 'Kun je mijn gras voor me maaien?' Goede God.
• Hansie Cronje, de zeer bewonderde aanvoerder van het Zuid-Afrikaanse nationale cricketteam in de jaren negentig, die zijn landgenoten schokte toen hij zijn betrokkenheid bij matchfixing toegaf met een Indiase weddenschap
Bad Sport gaat ook terug naar de controverse over kunstschaatsen op de Olympische Winterspelen van 2002, toen het Canadese duo Jamie Salé en David Pelletier duidelijk beter presteerde dan het Russische team van Elena Berezhnaya en Anton Sikharulidze - maar de Russen wonnen het goud, terwijl de Franse rechter de beslissende stem. De rechter gaf al snel toe dat ze onder druk was gezet om op het Russische paar te stemmen, draaide toen haar verhaal om, toen hoorden we over de vermeende betrokkenheid van een Russische gangster, en uiteindelijk werden TWEE gouden medailles uitgereikt, die iedereen en niemand tegelijk konden sussen tijd.
Je kunt je afvragen of er een sport is die op dit moment nog niet door een schandaal is geraakt. Misschien cornhole of augurk.
Хуваах: