Nationale ondertekeningsdag: Trent Howland is de eerste Power Five-rekruut van Joliet West in meer dan 20 jaar
Howland is de eerste Power Five-voetbalrekruut van het programma sinds de afstudeerder Eric Parker uit 1997, die in Tennessee speelde voordat hij tijd doorbracht in de NFL met de Chargers.
Trent Howland zou geen voetballer worden en hij zou ook niet naar Joliet West gaan.
Maar zijn moeder, Valerie Brooks, had enig perspectief op hoe het kwam dat de senior running back Joliet West's eerste Power Five-voetbalrekruut in meer dan 20 jaar is.
Mijn moeder, ze is echt religieus, zei Howland nadat hij woensdagmiddag zijn intentieverklaring met Indiana had ondertekend. Ze zei altijd dat God een plan voor me heeft.
Jarenlang leek dat plan een toekomst in basketbal te omvatten, een sport die Howland in de tweede klas begon te spelen - vijf jaar voordat hij een georganiseerde voetbalwedstrijd speelde.
Hij speelde AAU-bal door de lagere school en miste de start van de voetbaltraining als eerstejaarsstudent vanwege een familie-uitstapje met een toernooi in Las Vegas.
In feite was Howland dat jaar aanvankelijk ingeschreven op een andere middelbare school. Maar hij bleef zijn moeder lastigvallen over het maken van een verandering.
Hij bleef maar zeggen: 'Mam, ik wil gaan met de kinderen met wie ik naar school ging en die mijn vrienden zijn', zei Brooks. Hij wilde in de buurt blijven. Hij wilde bij Joliet West blijven.
Dus schreef Brooks haar zoon in bij West en mailde de atletische directeur van Tigers, Steve Millsaps, over deelname aan het voetbalprogramma. Millsaps zei ja, en de rest is geschiedenis.
Howland is de eerste Power Five-voetbalrekruut van het programma sinds de afstudeerder Eric Parker uit 1997, die in Tennessee speelde voordat hij tijd doorbracht in de NFL met de Chargers.
Howland deed dit ondanks het feit dat hij dit najaar niet speelde met voorbereidend voetbal dat aan de kant werd gezet vanwege COVID-19-beperkingen.
Verwant
Nationale ondertekeningsdag: lokale voetbalrekruten
Hij maakte zijn varsity-debuut als tweedejaarsstudent in 2018, het eerste seizoen van de huidige coach Bill Lech. Het duurde niet lang voordat Lech erachter kwam dat Howland speciaal was.
Je kunt een kind in de gaten houden en zeggen dat hij de test doorstaat, en Trent deed dat zeker, zei Lech. Hij is 6-2, hij is 210 pond. Hij heeft gewoon dat postuur. Hij is niet bang om tussen tackles door te rennen en hij kan naar buiten als het moet.
Zijn handen zijn ongelooflijk. Dat is waar zijn basketbalvaardigheden binnenkomen - zijn vermogen om de bal te vangen, zijn vermogen om zijn lichaam te positioneren.
Toen de beste running back van West tijdens het tweede jaar van Howland aan de kant werd gezet door een blessure, trok Lech hem naar de varsity.
Die eerste paar weken was hij een beetje timide en verlegen, hij vond gewoon zijn weg, zei Lech. Tegen de tijd dat hij een junior was. . . hij begon voor zichzelf op te komen.
Dat jaar had Howland een haastige wedstrijd van 300 yard tegen Plainfield Central, hoewel de Wildcats de box inpakten om de run te stoppen. College recruiters begonnen het op te merken en Howland realiseerde zich waar zijn toekomst lag.
Na het voetbalseizoen van het juniorjaar kwamen de college-coaches binnenstromen, belden me, sloegen me en boden me aan, zei Howland. En ik dacht: 'Wauw, ik denk dat voetbal de manier is waarop ik ga.'
Maar hij speelde nog steeds basketbal en hielp de Tigers een opmerkelijke ommekeer te realiseren van vijf overwinningen in 2018-19 naar 29-4 en een regionale titel vorig seizoen.
En Howland kreeg blikken van Youngstown State en andere mid-grote basketbalprogramma's.
Maar Howland speelt momenteel niets, deels vanwege COVID-beperkingen en deels omdat hij een gescheurde rechter ACL rehabiliteert tijdens een basketbaloefening op 13 oktober.
Howland is op 13 november geopereerd en zal naar verwachting in mei kunnen beginnen met hardlopen, met een verwachte hersteltijd van negen maanden.
De eerste week [na de operatie] was het een puinhoop, zei Howland. Ik had een wikkel om met mijn beugel en krukken. Het was moeilijk om te bewegen. Ik bleef de meeste tijd gewoon in bed.
Maar hij is weer op de been en op weg naar zijn universiteitscarrière.
Het lijkt op een ander deel van dat plan waar zijn moeder hem steeds over vertelde.
Хуваах: