Mike Bryant - de vader van Kris - weegt de druk van het loopjaar en wat Cubs-fans nog meer moeten weten
Kris en ik weten dat hij gezegend is om dit spel te kunnen spelen met de beste spelers ter wereld, zei Bryant. Hij en ik zullen dat nooit als vanzelfsprekend beschouwen.
Het zoontje van Mike Bryant sloeg donderdag een homerun in Pittsburgh. Verdubbeld ook. Dat is een goede dag voor elke balspeler, vooral wanneer zijn team wint. Het is ook een vrij goede dag voor de vader van een balspeler.
Het zijn allemaal goede dagen, zei Bryant. Kris is een geweldige zoon.
Een paar minuten na de laatste uit de 4-2 overwinning van de Cubs tegen de Pirates, was de oudere Bryant, 62, aan de telefoon en bagatelliseerde hij het belang van de sterke prestatie van zijn zoon op de plaat. Zelfs de meest spraakmakende, gespeculeerde, getweete, geliefde, getwijfelde, bejubelde, bekritiseerde derde honkman van het derde honkjaar zal goede en slechte dagen hebben, hot streaks en inzinkingen. Het is niets om te hoog of te laag over te krijgen.
Dit is een contractjaar voor Kris, zei Bryant. Het gebeurt. Ik zweet het niet.
Verwant
Twee belangrijke afhaalrestaurants uit de eerste week van de Cubs van het seizoen 2021
Het klonk een beetje zoals wat de 2015 National League Rookie of the Year, 2016 MVP en drievoudig All-Star zelf zeiden op de voorlaatste dag van het reguliere seizoen van 2020: I don't give a [expletive]. Wat vind je ervan?
Maar we weten dat negatieve opmerkingen over de speler Bryant - zijn productie, zijn duurzaamheid, zijn slagbeurten in de koppeling, wat dan ook - hem eerder dwars hebben gezeten omdat hij dat openlijk heeft toegegeven.
En we kunnen er vrij zeker van zijn dat ze zijn vader ook lastig vallen, want, nou ja, ben je ooit een ouder geweest? Of er een ontmoet?
Kris en ik weten dat hij gezegend is om dit spel te kunnen spelen met de beste spelers ter wereld, zei Bryant. Hij en ik zullen dat nooit als vanzelfsprekend beschouwen. Ik denk dat de stad Chicago dat ook moet weten.
De Bryants zijn een honkbalteam sinds de slugger zijn eerste schommels maakte als een kleine smiley. Niemand leerde Kris, 29, half zoveel over slaan als zijn oude man, een ex-minor-leaguer in de Red Sox'-organisatie, en ze zijn nog steeds zoveel samen in dit ding als ze ooit waren. Gedurende een groot deel van het laatste laagseizoen - nadat Kris in 2020 slechts .206/.293/.351 had verslagen tijdens een vreselijke 34 wedstrijden - werkten ze drie of vier keer per week in Mike's slagkooi en op het veld in het Class AAA-honkbalpark in Las Twee keer per week Vegas.
Het was kostbare tijd voor Mike, die zijn zoon niet in levende lijve te zien kreeg terwijl de Cubs opereerden in hun pandemische bubbel van 2020.
Dit COVID-ding deed dat pijn, zei hij, en het was echt pijnlijk. Vorig jaar was heftig. Het is moeilijk, want ik vind het heerlijk om hem te zien voetballen.
Het was ook kostbare tijd die hij doorbracht met zijn eerste kleinkind – de zoon van Kris, Kyler, die woensdag verjaardag nr. 1 vierde.
Er gaat niets boven, zei Mike. Kyler is het eerste waar ik aan denk als ik 's ochtends wakker word en het laatste waar ik aan denk als ik' s avonds naar bed ga.
Dus: hoe is het echt om je kind te zien vechten voor zijn carrière en reputatie in een contractjaar?
Ik bedoel, natuurlijk, je hebt wat angst als vader en een ex-speler, gaf hij toe.
In ieder geval een druppel zweet. Maar zoveel als hij kan, moedigt Mike Kris aan om elke druk buiten zijn eigen bubbel te laten bestaan. Want als de druk toeneemt, kan het dingen in een haast besmetten. Dat leek nooit te gebeuren in de vroege seizoenen van Bryant bij de Cubs.
En wat is er erger dan een reclamebord te hebben hangen voordat je ooit een game hebt gespeeld? zei Mike. Praten over het leggen van al deze verwachtingen op hem.
Gezien de verschuivingen in sentiment en toon in de richting van Bryant, is het bijna grappig om je het gigantische Adidas-reclamebord van hem te herinneren - het wachten waard, zo stond het te lezen - dat aan de overkant van de straat van de Wrigley Field-tent omhoog ging nadat de Cubs hem naar de minderjarigen hadden gestuurd, ondanks zijn spectaculaire voorjaarstraining in 2015. Bryant was niet eens in de grote competities, maar hij werd al gezien als een niet te missen superster. Zijn diensttijdklok was nog niet eens begonnen, maar toch waren er al - hey, letterlijk - tekenen van wrijving tussen hem en de organisatie.
Bryant behandelde schijnbaar alles met een zelfverzekerd, goedmoedig gemak in 2015, 2016, 2017. Maar 2018, 2019 en 2020 hadden hun hobbels. Dit alles zorgde ervoor dat het huidige seizoen de bepalende factor is in Bryants carrière terwijl hij snelt naar het kruispunt van potentieel vrij bureau en zijn jaren '30.
Hij probeert gewoon beter te worden en gewoon te leren, zei Mike. Hij geeft altijd 100%. Hij verslapt nooit. Ik hoop alleen dat hij gezond blijft. Hij is sinds mei '18 door een slang gebeten.
Maar voor mij, echt? Ik wil alleen mijn zoon zo lang mogelijk honkbal zien spelen.
Хуваах: