Jose Abreu van White Sox in AL MVP-race die te dichtbij is om te bellen

Melek Ozcelik

Traditionele statistieken geven de voorkeur aan Abreu, maar moderne statistieken tonen een hechte driewegrace met Jose Ramirez van de Indianen en DJ LeMahieu van de Yankees.



Wild Card Round - Chicago White Sox v Oakland Athletics - Game One

Jose Abreu slaat een twee-run homer tegen de Atletiek in Game 1 van de American League wildcard-serie op 29 september.



Ezra Shaw/Getty Images

White Sox-spelers hebben vier keer de American League Most Valuable Player Award gewonnen. Eerste honkman Jose Abreu zou er vijf kunnen maken wanneer de Baseball Writers' Association of America donderdag de prijs voor 2020 aankondigt, maar de concurrentie is ruig door de cijfers.

Eerdere Sox-winnaars waren tweede honkman Nellie Fox op de wimpelwinnende Sox van 1959 en eerste honkmannen Dick Allen in 1972 en Frank Thomas in 1993 en '94.

Abreu is een van de drie finalisten, samen met de Indiase derde honkman Jose Ramirez en de manusje-van-alles DJ LeMahieu van de Yankees.



Door Triple Crown-nummers die decennia lang de favoriete spelerstatistieken waren, ziet Abreu er goud uit. Hij voerde de AL aan met 60 RBI, zijn 19 homeruns stonden op de tweede plaats van de 22 door Luke Voit van de Yankees en zijn slaggemiddelde van .317 was de vierde onder de AL-kwalificaties, achter LeMahieu (.364), Sox-teamgenoot Tim Anderson (.322) en de engelen David Fletcher (.319).

Bij de finalisten leidt hij in homeruns en RBI voor Ramirez (17, 46) en LeMahieu (10, 27), en zijn slaggemiddelde ligt tussen LeMahieu's en Ramirez's (0,292).

Moderne statistieken bieden een ander beeld. Getallen zoals gewogen runs gemaakt plus en overwinningen boven vervanging houden geen rekening met RBI. Ze zijn ontworpen om individuele verantwoordelijkheid te meten, en RBI omvat teambijdragen.



Een vermogen om op de honken en extra honken te komen naast het aantal homeruns. Abreu liep in 6,4% van zijn slagbeurten achter LeMahieu (8,3%) en Ramirez (12,2%). De vrije lopen verhoogden Ramirez tot een .386 on-base percentage, achter LeMahieu's .421 maar voor Abreu's .370.

LeMahieu was de AL OPS-leider op 1.011, met Ramirez's .993 gelijk met de Angels' Mike Trout voor de tweede en Abreu vijfde op .987.

LeMahieu ging een gigantische stap verder dan OPS naar wRC+ en was de AL-leider met 177, wat betekent dat hij 77% meer overtredingen produceerde dan de gemiddelde slagman. In wRC+ krijgt elke offensieve gebeurtenis een gewicht toegewezen dat overeenkomt met de productierun. Singles voegen meer toe aan de kans om te scoren dan wandelingen, dus ze krijgen meer gewicht. De resultaten worden aangepast voor ballparks en oppositie en vervolgens genormaliseerd, zodat 100 een gemiddelde slagman aangeeft.



Bij de finalisten was Abreu de volgende met 167, daarna Ramirez met 163.

Als we bij OORLOG komen, moet er rekening worden gehouden met defensie. Ramirez voert het peloton aan en Fangraphs.com noteert hem op 1,7 verdedigende runs tot min-2,1 voor LeMahieu en min-5,4 voor Abreu.

Vastgebonden in een leuk klein fWAR-pakket leidde Ramirez de AL met 3,4 tot 2,6 voor Abreu en 2,5 voor LeMahieu, die 10 wedstrijden miste (vroeg vanwege COVID-19 en later vanwege een verstuikte duim). Niet-finalisten Anthony Rendon (2.7) en Trout (2.6), beide Angels, passen in die groep, maar alle drie de finalisten komen uit playoff-teams.

Als traditionele cijfers de dag dragen, is Abreu de MVP. Maar als kiezers de statistieken van vandaag in acht nemen, hebben WAR-leider Ramirez en wRC+-leider LeMahieu solide argumenten.

Хуваах: