'False Positive': Zwangerschap is een vruchtbare voedingsbodem voor enge film-sensaties op Hulu
Ilana Glazer uit 'Broad City' schrijft en schittert als een aanstaande moeder wiens achterdocht net zo groeit als haar buik.
Je kunt niet anders dan aan Rosemary's Baby denken bij het kijken naar de waanzinnig effectieve en verontrustende psychologische horrorfilm False Positive, met Ilana Glazer's Lucy als een soort filmische afstammeling van Mia Farrow's Rosemary uit de klassieker uit 1968.
Hulu en A24 presenteren een film geregisseerd door John Lee en geschreven door Lee en Ilana Glazer. Rated R (voor verontrustende/bloederige beelden, seksuele inhoud, grafische naaktheid en taalgebruik). Speelduur: 92 minuten. Vrijdag beschikbaar op Hulu.
Net als Rosemary is Lucy dolgelukkig dat ze zwanger is en dankbaar voor de steun van een knappe, zij het controlerende echtgenoot - en net als Rosemary begint Lucy zich ongemakkelijk en achterdochtig te voelen als mensen om haar heen zich vreemd gedragen en het lijkt alsof er iets niet helemaal klopt, niet bij alle. (Zijbalk: Lucy's man heet Adrian, dezelfde naam als het demonenkind in Rosemary's Baby.) Lijdt Lucy aan een ernstig geval van mamabrein, of is er iets echt snode aan de hand?
Ilana Glazer, die samen met regisseur John Lee het script voor False Positive schreef, is een wereld verwijderd van de screwball-komedie van Broad City (waar Lee vaak afleveringen regisseerde) en ze levert een indrukwekkende en gelaagde uitvoering als Lucy, een New Yorkse marketing exec die al twee jaar probeert zwanger te raken van haar dokter-echtgenoot (een perfect Justin Theroux). Adrian overtuigt Lucy dat ze een afspraak moeten maken in het hypermoderne reproductieve centrum onder leiding van zijn professor aan de medische faculteit, Dr. John Hindle (Pierce Brosnan), wiens revolutionaire inseminatiemethoden hebben geleid tot tientallen zwangerschappen in gezinnen die de hoop bijna hadden opgegeven.
Bij de ingang begroet door de cool efficiënte, altijd lachende verpleegster Dawn (Gretchen Mol), die er altijd is om je een fles water of een geruststellend schouderklopje te geven, zijn Lucy en Adrian meteen onder de indruk van de kliniek - maar kijken er doorheen de lens van de briljante cameraman Pawel Pogorzelski (Midsommar, Hereditary), vinden we iets verontrustends over het antiseptisch perfecte ontwerp van de plek.
Knap, glad, geruststellend en duidelijk in de veronderstelling dat hij veel meer weet over het lichaam van een vrouw dan welke vrouw dan ook, Dr. Hindle is er volkomen zeker van dat Lucy zwanger zal zijn - en hij heeft geen ongelijk. Na een pijnlijke en ingrijpende behandeling is Lucy inderdaad zwanger. We zijn zwanger! roept Adrian uit, alsof hij net zoveel heeft doorstaan als Lucy. (We zien dat Lucy dezelfde soort ongedwongen mannelijke discriminatie op kantoor ervaart, waar het een gegeven is dat Lucy elke dag tijdens de lunch ieders bestellingen opneemt.)
De echo laat zien dat Lucy zwanger is van een gezonde, robuuste mannelijke tweeling en een kleiner, vrouwelijk hemd. Dr. Hindle adviseert selectieve reductie voor het algemeen belang, en terwijl zowel hij als Adrian adviseren de jongens te houden, zegt Lucy dat ze het meisje zal krijgen en haar Wendy zal noemen. (Dit is niet de laatste verwijzing naar Peter Pan die naar boven komt naarmate het verhaal vordert.) Naarmate de maanden verstrijken, begint Lucy te vermoeden dat Adrian en Dr. Hindle iets voor haar verbergen; om te beginnen zijn ze een stuk chummier dan Adrian ooit heeft laten blijken. Ze raakt ook bevriend met een jongere zwangere moeder genaamd Corgan (Sophia Bush), die een luisterend oor biedt als Lucy haar vermoedens uitspreekt, maar het blijft opschrijven voor mamabrein, wat Corgan verzekert dat Lucy echt is. Je wordt gewoon een beetje gek als je zwanger bent!
Lucy maakt Adrian en Dr. Hindle woedend als ze zegt dat ze een Afrocentrische vroedvrouw (Zainab Jah) gaat inhuren, die traditionele geneeskunde afwijst, voor de bevalling. (In een van de vele sluwe stukjes sociaal commentaar in de film, kastijdt de over het algemeen sympathieke en behulpzame vroedvrouw Lucy en zegt dat ze geen soort magische neger is.) Naarmate de bevallingsdatum nadert, ervaart Lucy gruwelijke dromen - of misschien zijn ze hallucinaties - en heeft verontrustende ontmoetingen met Corgan en die razend vrolijke verpleegster Dawn.
Met elke zorgvuldig ingelijste opname en een toepasselijke old-school horrorfilmscore die de spanning opvoert, bouwt False Positive langzaam op tot een diep verwrongen en groteske en gedenkwaardige climax waardoor Lucy's nachtmerries in vergelijking zoete dromen lijken. Met Ilana Glazer aan de leiding van een uitstekende cast, is False Positive geen film die je gemakkelijk in een dag of twee kunt afschudden. Of drie.
Schrijf je in voor deNieuwsbrief voor entertainment
Bedankt voor het aanmelden!
Check je inbox voor een welkomstmail.
E-mail (verplicht) Door je aan te melden, ga je akkoord met onze Privacyverklaring en Europese gebruikers gaan akkoord met het gegevensoverdrachtbeleid. AbonnerenХуваах: