De nieuwste versie van Bulls met een nieuw uiterlijk zal interessant zijn; dat is een stap omhoog
De komst van Lonzo Ball, DeMar DeRozan en Alex Caruso zou het team het kijken waard moeten maken.
t
e Bulls blijven ons een gezonde portie anders aanbieden, het idee is dat anders beter moet zijn dan een vast dieet van hetzelfde. Het is moeilijk om het concept van verandering te betwisten, hoewel de franchise sinds het seizoen 2015-16 niet is geëindigd met een record van meer dan .500. Anders kan de waarnemer het gevoel geven dat dingen gedaan worden.
Dus de dominante gedachte na de meest recente toevoegingen aan het rooster van de Bulls is niet: wie weet of het zal werken? '' Het is, Hé, kijk, ze doen iets! Verandering = goed.
Rechts?
RECHTSAF?
In een kwestie van dagen, de Bulls verworven Lonzo bal, DeMar DeRozan en Alex Caruso. Het zag en klonk goed. Ball kan spelen, zelfs als hij nog steeds niet zo goed kan schieten als je zou willen. DeRozan heeft altijd kunnen scoren en mist niet veel wedstrijden. Caruso geeft het team een driepunts dreiging die het heeft gemist.
Zal deze nieuwste versie van de nieuwe Bulls werken? Zal anders deze keer echt anders zijn?
Verwant
Bulls zal back-upcentrum Tony Bradley ondertekenen als Summer League nadert
Ik zou genoegen nemen met interessant. Ik heb de Bulls niet interessant gevonden sinds Tom Thibodeau de coach was, wat, hoewel niet voor altijd, drie coaches geleden was. Ik weet dat ik Zach LaVine interessant moet vinden omdat hij zijn kans kan krijgen wanneer de geest hem beweegt. Het beweegt hem enorm. Nu is de vraag hoe hij kan samenleven met Ball en DeRozan. Het is een veel interessantere vraag dan de grote vraag van vorig seizoen, namelijk of LaVine geselecteerd zou worden voor de All-Star Game. Hij was, dus, weet je, hoera.
De andere verhaallijn van vorig seizoen was hoe de Bulls het zouden doen na de landing van viervoudig All-Star Nikola Vucevic. Antwoord: niet goed, met het team dat 12-17 ging nadat hij in maart vanuit Orlando arriveerde. Als onderdeel van de deal ontving de Magic Wendell Carter Jr. en Otto Porter. Ik wil niet zeggen dat dit een waarschuwend verhaal is voor Bulls-fans, maar ik wil ze eraan herinneren hoe opgewonden ze drie jaar geleden waren, toen Carter eruitzag alsof hij op een dag een double-double-machine voor de franchise zou worden. Of toen Porter drie jaar geleden in een ruil uit Washington arriveerde en gemiddeld 17,5 punten scoorde en 48,8% schoot op driepunters in 15 wedstrijden. Weet je nog hoe goed het toen anders voelde? Tot het toch niet zo anders was.
Ik hield van de handel die Jimmy Butler in 2017 naar Minnesota stuurde en de Bulls LaVine, Lauri Markkanen en Kris Dunn gaf. Dat was zeker anders. Het is zo'n beetje het aardigste wat je over die deal kunt zeggen. Butler is uitgegroeid tot een superster in Miami. Weet je nog hoe Markkanen seizoen na seizoen eindelijk dingen ging uitzoeken? Hij zit nog in de ontcijferingsfase. Hij en zijn fase kunnen heel snel in een ander team terechtkomen.
Als je het gevoel hebt dat je naar een hamster op een rad hebt zitten kijken, is dat omdat dat precies is waar je naar hebt gekeken. Nieuw managementregime, oud managementregime - de sceptici onder jullie kunnen zich afvragen wat voor verschil het maakt wie de baas is. De namen veranderen op de achterkant van de uniformen. De resultaten niet.
Misschien weet vice-president Arturas Karnisovas, die de taak had om het rooster te transformeren toen hij in 2020 werd aangenomen, wat hij doet. Misschien blijft deze transformatie hangen, in tegenstelling tot alle anderen die voor hem kwamen.
Coby White herinnert ons eraan hoe snel we hier verder gaan. White, de zevende algemene keuze in het ontwerp van 2019, had vorig seizoen gemiddeld 15,1 punten voor de Bulls. Maar je hoorde nauwelijks een woord over hem in al het gepraat dat gepaard ging met de komst van Ball, DeRozan en Caruso. Is hij voorbestemd voor de schroothoop van Remember-the Bulls - Nikola Mirotic, Omer Asik, Thaddeus Young, Mike Dunleavy, et al.? Spelers waar je aan denkt en zegt: Oh, ja! Ik was hem vergeten! Of negeren we de bijdragen van White omdat we verstrikt raken in de energie van Karnisovas 'gerommel en handelen?
Anders is interessant. En dus proberen we ons te bedenken hoe de Bulls eruit zullen zien in 2021-22. Hoe gaat het trio LaVine, Ball en DeRozan te werk? Zullen besprekingen over contractverlenging tussen LaVine en het team de prestaties belemmeren? Kan een franchise echt rond LaVine bouwen als het winnen van een kampioenschap het doel is?
Er zijn veel onbekenden. Dat gebeurt wanneer het directe doel van een franchise is om anders te zijn dan een paar weken geleden.
Anders is goed. I denk.
Хуваах: