Democratische strategen die 10 dagen geleden nauwelijks hadden gehoord van Rep. J. Dennis Hastert uit Illinois en hem niet zouden herkennen als hij ze op straat zou passeren, zijn vrij met persoonlijke, minachtende beoordelingen van de volgende spreker van het Huis. Het is een klassiek voorbeeld van hoe onwetend de ene partij is van de andere in de huidige politiek.
Hij ziet eruit als een onopgemaakt bed, zei een vooraanstaande Democraat over Hastert. Het is Newt Gingrich zonder de hersens. Een medewerker van Clinton zei dat de Republikeinen Hastert kozen als interim-spreker, wat het democratische vertrouwen bevestigt dat de GOP de controle over het Huis in 2000 zal verliezen.
Bijna elke democraat met wie ik contact had, bedankte zijn gelukkige sterren dat de blunderende Republikeinen een verkreukelde oude middelbare schoolworstelcoach hadden gekozen in plaats van de elegante, intellectuele Rep. Christopher Cox uit Californië.
Inderdaad, niet alleen is de opkomst van een niet-verkozen hoofdplaatsvervanger een zweep tot spreker zonder hedendaags precedent, maar het negeert de huidige politieke cultuur door een vreemdeling voor talkshows op televisie te kiezen. Toch brengt Hastert veel meer vreugde bij de leden van het Republikeinse Huis dan Spreker Gingrich of zijn noodlottige opvolger, Rep. Bob Livingston.
In tegenstelling tot Gingrich of Livingston is Hastert universeel populair in de House Republican Conference. Hij is de middelbare schoolcoach van ieders zoon, zegt de met pensioen gaande vertegenwoordiger Bill Paxon, een vriend van Hastert. In Sam Rayburns grote verdeling van congresleden in showpaarden en werkpaarden, is Hastert het ultieme werkpaard. Cox is een showpaard dat, zeggen sommige collega's, faalde toen zijn onderzoek naar de Chinese connectie in de campagne van president Clinton in 1996 nergens toe leidde.
Rank-and-file Republikeinse leden zien dat Hastert een einde maakt aan de wanorde van de Gingrich-jaren, en ze waren nooit zo blij met Livingstons korte ambtstermijn als spreker. Terwijl Clinton en congresdemocraten Livingston smeekten om van gedachten te veranderen over ontslag (en dus geen voorbeeld voor de president waren), waren er geen dergelijke smeekbeden van de Republikeinen.
Integendeel, de GOP-conferentie was woedend dat Livingston krachtig het sprekerschap zocht terwijl hij zware bagage droeg bij huwelijksontrouw. Bovendien was de maand Livingston niet indrukwekkend. De drie assistent-sprekers die hij selecteerde, vielen niet in goede aarde, en zijn medewerkers scoorden niet hoog bij de overgang.
Tranen die de val van Livingston begroetten, waren dus grotendeels krokodil. Toen Livingston zijn terugtrekkingsverklaring op zaterdagochtend afleverde, benaderden tientallen collega's Hastert op de vloer om te zeggen dat hij degene was. Gingrich, niet bepaald blij met Livingston als zijn opvolger, nam snel contact op met Hastert om hulp aan te bieden. In tegenstelling tot Livingston aanvaardde Hastert een hoge functie met oprechte tegenzin.
Toen Livingston zijn bom ontplofte, liet Majority Whip Tom DeLay_No. 3 in de partijhiërarchie, maar de opkomende Republikeinse sterke man in het Huis werd gevraagd door een collega of dit niet zijn tijd was. Nee, antwoordde DeLay. Ik ben radioactief. Als spreker zou hij Gingrich vervangen als het doelwit van democratische laster. Hastert kan alleen maar belachelijk worden gemaakt als te dik of te saai.
DeLay heeft hard gewerkt om de selectie van Hastert binnen vijf uur na de aankondiging van Livingston te bevestigen, wat vragen oproept of de kingmaker op zijn minst de gelijke van de koning is. Zal dit de samenwerking in de Duitse generale staf van de Eerste Wereldoorlog van Paul von Hindenburg herhalen als de populaire chef en zijn nominale luitenant, maar echte collega Erich Ludendorff die het zware werk doet? Vijf leden van de GOP-leiding zijn voormalige plaatsvervangende zwepen van DeLay. Een meer samenhangend Republikeins team doemt op.
De achterban vraagt het Hastert-DeLay-team niet om een visie voor de volgende eeuw, maar om een planning voor de komende maand. Het wil geen kloof meer tussen de congrespartij en de Republikeinse basis. Het wil dat de treinen op tijd rijden, ook als hun lading minder spannend is.
De intimi van Hastert lieten vorige week weten dat Rep. John Kasich, de flamboyante, innovatieve voorzitter van de House Budget Committee, te horen zal krijgen dat hij moet instemmen met de beslissingen van de leiding, zelfs als hij diepere bezuinigingen en belastingverlagingen wil. Anders zal Kasich's mede-Ohioan, de rustige Rep. David Hobson, een bondgenoot van Hastert, hem als voorzitter vervangen.
Dennis Hastert ziet er voor de Democraten misschien uit als een onopgemaakt bed, maar wetgevende netheid telt voor de nieuwe spreker.
ROBERT NOVAK, voor de Sun-Times
Хуваах: