Weer een rommelige race kost het Amerikaanse estafetteteam voor heren
De Amerikaanse mannen zullen geen medaille winnen waar ze vroeger op rekenden in wat een ruige Olympische baanwedstrijd blijkt te zijn.
TOKYO — De eerste keer dat de Amerikaanse sprinter Ronnie Baker het stokje probeerde te grijpen, merkte hij dat hij een handvol Fred Kerley's trui vasthield. De tweede keer snuift Baker. Bij de derde poging stond Kerley zij aan zij met Baker, praktisch met beide handen om de stick in de handpalm van zijn teamgenoot te scheppen.
De namen kunnen veranderen, maar de resultaten voor het Amerikaanse Olympische 4x100-meter estafetteteam blijven net zo brutaal.
De uitwisseling tussen Kerley en Baker verwoestte de Amerikanen tijdens de kwalificatie donderdag, wat leidde tot een zesde plaats die hen uit de finale hield en een kwart eeuw ellende verlengde voor het land dat het diepste baanteam naar de Spelen brengt.
Verwant
Carl Lewis noemt de 4x100 estafette-uitvoering van de Amerikaanse mannen een 'clownshow'
We hebben de klus vandaag gewoon niet geklaard. Dat is alles, zei Kerley, die de tweede etappe liep.
Verontwaardiging verspreidde zich snel, zoals altijd wanneer dit gebeurt.
Het Amerikaanse team deed alles verkeerd in de estafette bij de mannen en sprintte geweldig Carl Lewis schreef op Twitter. Het passingsysteem klopt niet, atleten lopen met de verkeerde benen en het was duidelijk dat er geen leiderschap was. Het was een totale verlegenheid en volkomen onaanvaardbaar dat een Amerikaans team er slechter uitzag dan de AAU-kinderen die ik zag.
Het Amerikaanse team deed alles verkeerd in de estafette bij de mannen. Het passingsysteem klopt niet, atleten lopen met de verkeerde benen en het was duidelijk dat er geen leiderschap was. Het was een totale verlegenheid en volkomen onaanvaardbaar dat een Amerikaans team er slechter uitzag dan de AAU-kinderen die ik zag.
— Carl Lewis (@Carl_Lewis) 5 augustus 2021
De Amerikaanse mannen zullen geen medaille winnen waar ze vroeger op rekenden in wat een ruige Olympische baanwedstrijd blijkt te zijn. (Het goud van kogelstoter Ryan Crouser rond dezelfde tijd als het estafettedebacle was de eerste overwinning voor de mannen op de zeven dagen oude wedstrijd.) Maar wat vroeger een gesprek was over het diepste baanteam ter wereld dat gewoon weggeeft in dat licht kan een medaille echt niet meer bekeken worden.
De Amerikaanse mannen hebben de 4x100 op de Olympische Spelen sinds 2000 niet meer gewonnen en hebben de finale niet netjes gehaald sinds ze in 2012 een zilveren medaille wonnen. Maar die gaven ze terug vanwege een dopingverbod tegen Tyson Gay .
Dit was de eerste keer dat de VS er niet in slaagde de finale te halen sinds 2008, toen Gay betrokken was bij een mislukte uitwisseling. De VS haalden de finale in 2016, maar kregen DQ'd voor nog een slechte pass in de medaillerace.
Het is een beetje moeilijk om dat perfect te timen met een paar oefeningen, maar het is wat het is, zei Baker.
Het team heeft inderdaad niet veel geoefend, maar dat is niet anders dan in enig ander land. Allen hebben hun trainingstijd beperkt gekregen vanwege de coronaviruspandemie, zowel in Tokio als in het jaar ervoor.
Dit leek geen invloed te hebben op China, Canada of Italië, die 1-2-3 eindigden in een kwalificatieheat die de meeste teams meer als training dan als een harde run gebruiken.
Het had ook geen invloed op de Amerikaanse vrouwen, een team met als koploper Teahna Daniels en Javianne Oliver, die ook in de individuele sprints liepen en schatten dat ze ongeveer vijf trainingen kregen met hun teamgenoten.
Toen ik en 'J' de 100 deden, weet ik dat de rest van de dames het echt voor elkaar kregen met overdrachten en zo, zei Daniels. We vertrouwden op wat ze aan het doen waren en hiervoor hebben we elkaar een beetje leren kennen.
De mannen geleerden niet. Dat doen ze vaak niet.
Dit is de 10e keer sinds 1995 dat ze een estafette hebben weggegeven op een wereldkampioenschap of Olympische Spelen, hetzij vanwege een diskwalificatie, een gevallen stokje, een dopingovertreding of een foutieve uitwisseling, wat leidde tot het laatste resultaat.
Ze hadden reden om te denken dat de dingen aan het veranderen waren.
Usain Bolt suggereerde ooit dat de Amerikanen de neiging hebben om in paniek te raken, vooral als ze weten wat er nodig is om hem en zijn Jamaicaanse teamgenoten te verslaan.
Maar met Bolt uit de mix en met Christian Coleman en Noah Lyles in de line-up, stoeiden de Verenigde Staten naar een overwinning op de wereldkampioenschappen in Qatar in 2019. De overwinning werd veroorzaakt door een teamvergadering die Coleman werd genoemd na een wankele doorloop in aanmerking komende. Ze kwamen op dezelfde lijn en na de finale schreeuwde Lyles We braken de vloek! We hebben de vloek verbroken!
Maar Coleman is niet op de Olympische Spelen van Tokio vanwege een verbod op gemiste dopingtests.
En Lyles won woensdagavond brons in de 200, dus hij had de ochtend vrij.
Nu heeft hij ook de rest van de week vrij.
Ik ben eerlijk gezegd een beetje boos, niet op deze jongens, ze hebben gedaan wat ze konden doen, vertelde Trayvon Bromell, die de openingswedstrijd liep, na de race tegen NBC. Ik heb gedaan wat ik kan. Ik kan in zekere zin gewoon voor mezelf spreken. Zoals ik al zei, deze jongens deden hun werk, ik deed wat ik kon. Op de eerste etappe, het is gewoon - het is echt wat BS voor echt, om eerlijk te zijn.
Хуваах: