UNC-Syracuse, Nova-Oklahoma: rematches zullen heersen bij Final Four
Haalde Chicago niet zijn schouders op en gaapte hij niet naar de vier teams die naar de Midwest Regional waren gestuurd? Het deed.
En deed 10e-gezaaide Syracuse toch geen geschiedenis schrijven - onder toezicht van Chicago - en het Assepoester-verhaal van het NCAA-toernooi worden? Het deed.
Man, het toernooi is zo geweldig.
We hebben later in de week tijd om de Final Four-games te bekijken - North Carolina vs. Syracuse en Oklahoma vs. Villanova - maar laten we beginnen met de verhaallijnen die alomtegenwoordig zullen zijn tot de tips van zaterdag in Houston.
De favoriet: Het is duidelijk dat Noord-Carolina - het enige overgebleven zaadje - de vlam van de Notre Dame in de Elite Eight heeft gedoofd.
De Tar Heels zouden de favorieten zijn geweest, ongeacht tegen welke van deze teams ze het eerst stonden, maar door Syracuse als eerste te krijgen, krijgen ze de kans om voor de derde keer dit seizoen een tegenstander van de Atlantic Coast Conference omver te werpen.
Senioren Brice Johnson en Marcus Paige zullen proberen het derde nationale kampioenschap van de school in het Roy Williams-tijdperk af te leveren. De laatste kwam zeven jaar geleden.
De superster: Misschien heb je al gehoord van Oklahoma's Buddy Hield? Natuurlijk heb je. De senior shooting guard, geboren op de Bahama's, heeft 117 punten uit vier toernooispellen.
Het toernooirecord is van voormalig scherpschutter Glen Rice uit Michigan, die in 1989 184 scoorde in zes wedstrijden. Hield heeft nog een hoop werk te doen, maar hij is zeker in staat om een dramatische run te maken op het punt van Rice. Hield was het hele seizoen de beste scorer van het land en scoorde 36 in de Ronde van 32 tegen VCU en 37 in de Elite Eight tegen Oregon.
De betere halve finale: Het is Oklahoma-Villanova in een strijd van nr. 2 zaden die ook een rematch is; de Sooners domineerden de Wildcats met 23 in Pearl Harbor in december.
Maar als je Villanova sindsdien hebt gezien, weet je dat dit geen underdog is. Lange tijd coach Jay Wright heeft een evenwichtige, ervaren ploeg met een vierjarige starter als point guard in Ryan Arcidiacono, een legitieme back-to-the-basket grote man in mede senior Daniel Ochefu, en een paar explosieve junior scorers in Josh Hart en Kris Jenkins.
Natuurlijk heeft Villanova ook voormalig Stevenson-ster Jalen Brunson, het vijfde lid van de basisopstelling van het team.
Het lange schot: Laten we eerlijk zijn - long shot werkt een stuk beter dan Assepoester om Syracuse te beschrijven, om ten minste een paar redenen.
Ten eerste heeft Oranje talent genoeg; ervaren point guard Michael Gbinije en eerstejaars Malachi Richardson en Tyler Lydon hebben allemaal een sterk NBA-potentieel.
Twee, die houdt echt van knapperige oude coach Jim Boeheim en de regelbrekende manieren van zijn programma genoeg om zo'n dierbare term te gebruiken om ze te beschrijven?
Er is een oude zaag over hoe moeilijk het is voor een goed team om een ander goed team drie keer op rij in één seizoen te verslaan. Als Syracuse in staat was om terug te komen van 16 punten achterstand om een ander ACC-team met de hoogste geplaatste posities, Virginia, in de Elite Eight te verslaan, dan heeft het absoluut een kans tegen de Tar Heels of wie dan ook.
En nog een: Een van de mooiste Final Four-verhalen ter herinnering is die van Villanova's Jenkins en Nate Britt uit North Carolina. Ongeveer tien jaar geleden vroegen de biologische ouders van Jenkins aan Britts vader, een AAU-coach, om hun zoon tijdelijk in huis te nemen. Al snel werden de Britts de wettelijke voogden van Jenkins.
Jenkins en Britt hebben elk een broer gekregen en nu - ongelooflijk - zijn ze allebei uitgegroeid tot een belangrijke speler in een Final Four-team.
Volg me op Twitter @slgreenberg .
E-mail:sgreenberg@suntimes.com
Хуваах: