Uitzendbureaus in Chinatown, Aziatische restaurants 'exploiteren' Latino's, zeggen arbeiders, pak
Terwijl automobilisten en voetgangers de drukke 18th Street-brug boven Ping Tom Memorial Park in Chinatown oversteken, zijn ze zich waarschijnlijk niet bewust van de mannen die eronder wonen en slapen - of dat velen van hen dezelfde mensen zijn die groenten hakken, vloeren schoonmaken en buffetten bijvullen bij Aziatische restaurants in Illinois en in het Midwesten.
Op een late zomeravond maken de mannen grappen, drinken bier en ontspannen - sommigen languit op kale matrassen, anderen loungen op vervallen meubels te midden van een assortiment winkelwagentjes, afgedankte flessen en karton.
Jose Luis Ruiz, een 39-jarige uit Michoacán, Mexico, overnacht hier vaak. Zonder papieren kwam hij oorspronkelijk zes jaar geleden naar de VS en deed daar bouwwerkzaamheden, maar hij werd naar restaurantwerk gelokt via een krantenadvertentie in een Chicago-krant voor vaatwassers - naar een baan met een plek om te wonen met een loon van maar liefst $ 2.000 per jaar maand.
Maar sinds hij drie jaar geleden in eetgelegenheden begon te werken, zei hij dat hij tussen Aziatische restaurants in het hele Midwesten heeft geschuifeld, waarbij hij 12 of 13 uur per dag werkte, zes dagen per week, voor een salaris dat neerkomt op een paar dollar per uur . De mannen zeggen dat ze vrijwel geen pauze krijgen en vaak slecht worden behandeld, in ondermaatse woningen worden ondergebracht.
Het werk is me niet goed afgegaan, zei Ruiz in het Spaans. We werken, maar soms behandelen ze ons slecht. Ze schoppen ons uit de baan, maar we hebben geen andere opties.
Het is niet bekend hoeveel arbeiders zonder papieren op een vergelijkbare manier zijn gelokt. Maar de kern van dit alles is een onder-de-radar netwerk van uitzendbureaus, waaronder enkele in Chinatown in de buurt van South Side.
Madigan beweert uitbuiting
De agentschappen, zeggen de mannen, zijn nog steeds actief in het verbinden van werknemers en restaurants, ondanks een federale rechtszaak uit 2015 die door de procureur-generaal van Illinois, Lisa Madigan, is aangespannen tegen drie bedrijven wegens vermeende uitbuiting van Latino-immigranten in verschillende staten.
De agentschappen die in het pak worden genoemd, zijn onder meer Xing Ying Employment Agency, Jiao's Employment Agency en Chinatown Agencia de Empleo. Twee restaurants in Illinois - Hibachi Sushi Buffet in Cicero en Hibachi Grill Buffet in Elk Grove Village - die van hun diensten gebruik hadden gemaakt, werden ook in de klacht vermeld.
De rechtszaak leidde tot goedkeuringsdecreten die resulteerden in duizenden dollars aan achterstallig loon dat aan sommige arbeiders werd betaald; deze week is er een hoorzitting over een ander decreet in de Amerikaanse districtsrechtbank voor het noordelijke district van Illinois.
Veel van de arbeiders, erkennen de agentschappen in gerechtelijke dossiers, hebben geen papieren.
Deze rechtszaak komt voort uit een beledigende en discriminerende behandeling van Latino-arbeiders door een aantal ondergrondse arbeidsbureaus die opereren vanuit de wijk Chinatown in Chicago en die kwetsbare, immigrantenarbeiders plaatsen in uitbuitende restaurantbanen in het hele land, stelt de klacht van Madigan.
De agentschappen trekken wanhopig arme Latino-arbeiders aan zonder vaste verblijfplaats die vaak van baan naar baan en van stad naar stad verhuizen, zegt Madigans klacht.
De rechtszaak beweerde dat de bureaus en hun restaurantklanten gezamenlijk het loon voor elke Latino-arbeider hadden vastgesteld op $ 3,50 per uur, ruim onder het minimumloon van $ 8,25 in Illinois. De werknemers werken 12-15 uur per dag, zes dagen per week zonder bonafide maaltijdpauzes.
Bovendien waren de arbeiders vaak gehuisvest in overvolle en smerige omstandigheden, zegt Madigan. Elk Grove Village Hibachi Buffet drong maar liefst vijftien werknemers samen in een appartement met drie slaapkamers met slechts één badkamer, en geen meubels, afgezien van vuile matrassen, die werknemers hadden gebruikt om zichzelf te vinden in een nabijgelegen afvalcontainer.
Wen Bin Ren, een voormalig chef-kok bij een van de restaurantbedrijven in Illinois die in het pak worden genoemd, beschreef aan de onderzoekers hoe hij werknemers van de uitzendbureaus inhuurde.
De manier waarop het proces werkte, is dat ik een van deze bureaus zou bellen en hen zou vertellen waar Hibachi Grill naar op zoek was in termen van een werknemer en hoeveel Hibachi Grill zou betalen, zei hij in een schriftelijke verklaring die bij de rechtszaak was gevoegd. Ik herinner me dat China Employment Agency en Shun Ying [een andere naam voor het Xing Ying-bureau] Chinese of Mexicaanse arbeiders konden leveren, afhankelijk van waar het restaurant naar op zoek was.
De klacht beweert dat uitzendbureaus werkgevers tussen $ 120 en $ 220 in rekening brengen voor elke werknemer, die vervolgens de uitzendbureauvergoeding via hun salaris moeten terugbetalen.
Sommige werknemers krijgen loon terug
In een toestemmingsdecreet dat werd bereikt als onderdeel van de rechtszaak, werd Hibachi in Cicero veroordeeld tot het betalen van in totaal $ 96.000 aan achterstallig loon aan zeven werknemers en boetes aan de staat. Een advocaat van de eigenaar zei dat het restaurant niet langer de agentschappen gebruikt in de rechtszaak of soortgelijke.
Hibachi in Elk Grove werd veroordeeld tot het betalen van in totaal $ 100.000 aan achterstallig loon aan vier werknemers, plus boetes aan de staat. Een advocaat van de eigenaar wilde niet reageren.
Het arbeidsbureau van Jiao werd ook veroordeeld tot het betalen van 16.500 dollar aan boetes aan de staat. In een gerechtelijk document zei het bureau dat de lonen en andere voorwaarden werden vastgesteld door de restaurants. Chinatown Agencia de Empleo, dat ook zei dat het de beloning van werknemers niet vaststelde in gerechtelijke dossiers, sloot nadat de rechtszaak was ingediend.
Ondanks het decreet zeiden de arbeiders dat ze nog steeds bureaus gebruiken om werk te vinden, en ze zeggen dat de arbeidsomstandigheden in andere restaurants niet veel beter zijn geworden.
Ruiz, die zei dat hij was doorverwezen naar banen door Xing Ying en andere Chinatown-bureaus, nam onlangs ontslag bij een restaurant in Waukegan omdat hij, zei hij, maar liefst 12 uur per dag werkte voor heel weinig loon.
Een andere werknemer in hetzelfde restaurant, die niet wilde dat zijn naam werd gebruikt, zei dat hij contant wordt betaald, wat betekent dat er geen schriftelijke vermelding is van zijn loon of gewerkte uren. Hoewel hij zei dat de managers aardig zijn en dat het huis dat ze de arbeiders bieden redelijk is, is het loon te laag en wordt er niet betaald voor overuren.
Toen de man op een late septembermiddag een pauze nam van het dweilen van de vloer, zei hij dat er niet veel opties zijn voor immigranten zonder papieren. Wat kunnen we doen? vroeg hij in het Spaans.
De eigenaar van het restaurant ontkende echter dat de arbeiders onderbetaald waren en zei dat hij geen beroep meer doet op bureaus om arbeiders te vinden. In plaats daarvan wees hij op het bordje dat hij nu aanneemt op het raam als zijn wervingsmethode. Hij ontkende Ruiz in dienst te nemen en zei dat werknemers $ 10 per uur krijgen.
Ruiz zei dat hij nu in Iowa werkt in een ander restaurant.
Camerino Velazquez, 64, vindt al 20 jaar een baan via verschillende uitzendbureaus. Hoewel sommige werkgevers hen goed behandelen, worden Latino-arbeiders vaak hard behandeld of zonder waarschuwing ontslagen, zei hij. Hij slaapt vaak onder de 18th Street-brug, maar gezondheidsredenen hebben hem ertoe gebracht plannen te maken om binnenkort terug te keren naar zijn geboorteland Oaxaca.
Ja, ze maken misbruik van ons, zei hij in het Spaans. Maar niemand van ons heeft papieren.
Hoewel het Waukegan-buffet niet in de rechtszaak werd genoemd, omvat de klacht kopieën van cheques aan de in de rechtszaak genoemde instanties van verschillende restaurants in de verre buitenwijken en daarbuiten, waaronder Asian Buffet in Mount Vernon; Sakura Sushi Aziatische keuken in McHenry; 88 Lekker huis in Streator; China Capital Super Buffet in Olney; en Amb Buffet in Machasney. Er was ook een verwijsbriefje gegeven aan een werknemer van een bureau dat werkte bij Woow Sushi in Orland Park.
Toen een verslaggever naar het pak vroeg, zeiden vertegenwoordigers van de restaurants dat ze de bureaus niet langer gebruiken - of weigerden vragen te beantwoorden.
Van baan naar baan gependeld
Xing Ying is nog steeds actief en verbindt restaurants en werknemers met elkaar.
Beto, een 27-jarige inwoner van Guadalajara, Mexico, zei in een interview dat hij slechte omstandigheden, lange uren en lage lonen tegenkwam tijdens het werken in restaurants waarmee hij verbonden was door uitzendbureaus in Chicago, waaronder Xing Ying. Beto vroeg om zijn achternaam niet te gebruiken, uit angst voor deportatie en het verlies van werk bij de restaurants.
Eind augustus zat Beto buiten een paar onopvallende en schaars ingerichte kantoren voor arbeidsbureaus in de kelder van een Richland Center Chinatown Food Court in 2002 S. Wentworth. Hij vertelde dat hij ongeveer twee jaar geleden via soortgelijke bureaus een baan begon te krijgen. Zijn eerste baan was in Appleton, Wisconsin.
Soms weet je niet waar je bent. Soms vertellen ze je: 'Je gaat naar Indianapolis', en als je in Indianapolis bent, gaan sommige mensen je halen en nemen je mee naar een andere plaats, zoals kleine steden, zei hij.
Uit een verwijsbriefje dat hij de Sun-Times van Xing Ying liet zien, gedateerd uit juni, blijkt dat hij naar een restaurant in Oshkosh, Wisconsin, was gestuurd om te werken voor een maandsalaris van $2.100. Volgens het strookje moest hij $ 100 betalen voor transport, samen met $ 100 kosten.
Beto zei dat de meeste van zijn collega's Mexicaans waren en de rest Chinees. De Mexicanen, zei hij, worden door werkgevers als goedkoper beschouwd.
Hij zei dat de banen vluchtig kunnen zijn. Een keer stuurde een werkgever hem terug naar het bureau omdat ze zijn tatoeages niet mooi vond.
Als de jongens [restauranteigenaren] je niet mogen, sturen ze je terug. Het maakt ze niet uit als je geen geld hebt, zei Beto.
De banen zijn stressvol, zegt Madigans pak.
Managers en supervisors van restaurantbeklaagden treiteren en degraderen Latino-medewerkers, aldus de aanklacht. Managers en supervisors van Cicero Hibachi Buffet schreeuwen bijvoorbeeld regelmatig naar Latino-medewerkers en noemen ze 'achterlijk' of 'dom'. zou sterven.” Latino-werknemers werken in zeer stressvolle en gehaaste werkomstandigheden … en ze worden voortdurend door managers onder druk gezet om sneller te werken.
Dat zou kunnen leiden tot verwondingen, zoals snijwonden aan handen, maar de werknemers werden gedwongen om hun verwondingen op het werk te verwerken en ze te ontslaan als ze dat niet konden doen, aldus het pak.
Beto beschreef dat hij in de winter in koude appartementen of in een natte kelder van zijn werkgevers woonde. Hij zei dat de werkuren lang waren met soms alleen maar witte rijst om te eten.
Soms willen de jongens die voor je koken niet te veel geld aan je uitgeven, zei hij.
Ontslagen, weer op straat
Beto zei dat als een werknemer zich uitspreekt, hij of zij kan worden bedreigd met telefoontjes naar de politie en deportatie. Toen de eigenaren van het Xing Ying-agentschap vernamen dat hij met verslaggevers had gesproken voor dit verhaal, zei Beto, werd hij ontslagen uit het restaurant waar hij werkte en werden zijn bezittingen - die hij bij het bureau had bewaard in bewaring - op de een bankje voor de gesloten voordeur van het bureau. Hij zei ook niet bij een ander uitzendbureau te mogen blijven waar hij had gehoopt de nacht door te brengen.
Koude ontvangst bij uitzendbureau
Zhu Ying Zhang (voor arbeiders bekend als Cindy) en Jun Jin Cheung bezitten en exploiteren Xing Ying, dat op het moment van de rechtszaak een Chicago-bedrijfsvergunning had maar geen erkend uitzendbureau was van het Illinois Department of Labor, volgens gerechtelijke documenten .
Tijdens een recent bezoek aan de kantoren op 2228 S. Archer waren verschillende matrassen langs een muur binnenin gestapeld, en een rij kamers strekte zich uit door een gang. Een half dozijn mannen lag rond de matrassen te luieren, en verscheidene kwamen uit de kamers in de gang.
Toen hem werd gevraagd naar de beschuldigingen in de rechtszaak, zei Zhang dat ze de vraag niet begreep en verdween abrupt door de gang.
Cheung, van wie in gerechtelijke documenten wordt beschreven dat hij de regels van de agentschappen handhaaft door middel van bedreigingen en geweld, weigerde vragen te beantwoorden. Volgens de rechtszaak rekende Xing Ying de arbeiders 10 dollar per nacht aan om bij het bureau te slapen, maar ze kregen te horen dat ze uit de buurt van de ramen moesten blijven.
‘De beste Mexicanen’
In maart, Madigan won gedeeltelijk kort geding tegen Xing Ying die ontdekte dat het discriminerende advertenties in de Chinese taal plaatste Wereldjournaal dat adverteerde dat het de beste Mexicanen zou kunnen bieden die eerlijk en oprecht zijn. In augustus bereikte de regering een akkoord met Xing Ying, maar de details zijn volgens de rechtbankverslagen niet geformaliseerd. Woensdag is er een hoorzitting in de zaak voor kantonrechter John Z. Lee.
Carolyn Morales, een organisator bij Arise Chicago Worker Center, dat immigranten en in de VS geboren werknemers onderwijst over hun rechten op de werkplek, zei dat uitbuiting van werknemers hoogtij viert in de restaurantindustrie in eetgelegenheden in kleine steden in het Midwesten en daarbuiten.
Maar Beto zei dat werknemers zelden profiteren van de regeling.
Bijna niemand wint, zei hij. We winnen niets.
Alexandra Arriaga is een producent van digitale content voor de website. Belle Lin is een fellow bij de Wisconsin Centrum voor Onderzoeksjournalistiek .
Хуваах: