'We zijn naamloze dingen zonder geheugen', zegt de balletdanser. 'Geen kennis van wat er vooraf ging, geen begrip van wat nu is, geen kennis van wat zal zijn.'
Tijdens de pandemie van het coronavirus was het kijken naar herhalingen van de klassieke scifi-tv-serie een manier voor artiest Kaitlyn Beiriger om de tijd te doden. Ze zegt dat deze aflevering vooral bij haar resoneerde te midden van de COVID-19-shutdowns vanwege 'hoe de tijd kan voelen alsof het eeuwig voortsleept of te snel gaat.'
Het inspireerde haar eerste muurschildering, getiteld 'Time Piece', die ze in augustus 2021 schilderde op een gebouw van Columbia College Chicago aan 1014 S. Michigan Ave. in de South Loop. Het beïnvloedde het zwart-witpalet dat ze gebruikte en de thema's van de muurschildering van 'leven en dood en de gekke concepten die tijd en ruimte zijn.
'Ik wil niet dat de betekenis er gewoon is en gemakkelijk verteerbaar is', zegt Beiriger, 25. 'Ik wil dat mensen gewoon gaan zitten en nadenken over: waarom betekent dit iets?'
Kunstenaar Kaitlyn Beiriger.
Jesse Pace
Ze zegt dat de impact van de pandemie ook het werk heeft beïnvloed.
'Tijd is overal om ons heen, en het is iets dat ik niet begrijp, en het gebeurt allemaal tegelijk, en het is al gebeurd, en het gaat gebeuren', zegt ze.
De muurschildering heeft een afbeelding van een klok die schijnbaar uit elkaar valt, met Romeinse cijfers boven en onder.
Er is ook een dambordpatroon dat volgens Beiriger is geïnspireerd door een ander quarantaine-tijdverdrijf van haar: schaken.
'Ik hield echt van hoe langzaam de tijd voelde', zegt ze. 'Er waren zoveel nieuwe interesses dat ik echt de tijd had om ze te verkennen.'
Er is ook een afbeelding van een hand die zich vasthoudt aan een trap.
'Ik denk dat iedereen een trap naar zijn hoofd heeft, en iedereen heeft iets te bieden dat van deze wereld een betere plek kan maken', zegt Beiriger. 'Iets waar we allemaal mee kunnen verbinden.'
Ze zegt dat ze wil dat mensen 'existentiële gedachten' kunnen denken als ze naar haar werk kijken.
'We bezetten allemaal een vat dat een verzameling materie en atomen is', zegt ze. “We hebben een licht dat in ons is en wie weet waar dat vandaan komt. Wie weet waar het heen gaat.”
De centrale afbeelding laat een meisje zien dat zich 'vasthoudt voor haar leven' terwijl ze de rand van de muurschildering vastgrijpt.
Voor Meg Duguid, uitvoerend directeur van het Department of Exhibitions, Performance and Student Spaces aan Columbia College Chicago, doet het meisje haar denken aan 'Alice die door het kijkglas springt'.
'Er is veel dat speelt met popculturele tropen terwijl ze haar eigen stijl behoudt', zegt Duguid over het kunstwerk van Beiriger, gemaakt op een Columbia-gebouw aan 1014 S. Michigan Ave.
Beiriger studeerde in december 2020 af aan Columbia met een illustratiegraad en volgde daar een vijfweekse muurschilderingcursus met instructeur en collega-muralist Cheri Charlton.
Duguid zegt dat 'zwart-wit echt opvalt' op straat, wat de bedoeling van Beiriger was.
'Ik hou gewoon van het contrast, vooral voor een buitenlocatie, omdat er altijd kleur om ons heen is', zegt Beiriger. 'Het is leuk om een sterk wit en zwart contrast te hebben dat gewoon heel opvallend lijkt.'
Naast een stuk krijt dat ze in 2019 voor een pizzeria maakte, is dit nog steeds de enige muurschildering van Beiriger. Terwijl ze het maakte, zegt ze dat ze 'zich voelde als een kind op een speelplaats, krabbelend met mijn kleurpotloden.'
'Ik schilderde ongeveer een week lang ongeveer negen uur per dag', zegt ze. “Ik denk dat ik er zo'n 50 uur in heb gestopt, en het was de tijd van mijn leven. Ik heb genoten van elke seconde.”
Het afgelopen jaar heeft ze zich gefocust op een tattoo-leertijd waar 'een ervaren tatoeëerder je onder hun hoede neemt' om het vak te leren.
'Ik hou echt van tatoeëren als een manier om contact te maken op individueel niveau, en ik zie muurschilderingen als een manier om contact te maken op gemeenschapsniveau', zegt Beiriger.
Net zoals tatoeages een moment in iemands leven vastleggen, zegt Beiriger dat ze wil dat mensen even de tijd nemen om 'stil te zijn en te zitten' wanneer ze naar haar muurschildering kijken.
'Dingen die meer tijd kosten om over na te denken, daar zit de betekenis', zegt ze. 'Dat is wat het leven rijk maakt.'
Muurschilderingen Onderdeel van een serie op openbare kunst. Elke week worden er meer muurschilderingen toegevoegd.
Хуваах: