'The Kid': topacteurs zadelen zich op voor een jongensperspectief op de outlaw van het Oude Westen
Het eerste wat ik leuk vond aan de onsamenhangende western The Kid was de schijnbaar belachelijke casting van Chris Pratt als een absoluut verschrikkelijk mens.
Ik bedoel, kom op: Chris Pratt? Na Parks and Recreation en de Guardians of the Galaxy en Jurassic World en Lego Movie-franchises, loopt deze man Winnie de Poeh voor op de Cuddly Index.
Zelfs met het dikke gezichtshaar dat zijn gezicht vertroebelt en de verandering in zijn bevalling, moeten we echt geloven in het idee van Pratt als een sociopathische, moordende outlaw in het Oude Westen, vastberaden op wraak?
Wel, ja.
Pratt is zo goed in schakelen, en scenarioschrijver Andrew Lanham en acteur-regisseur Vincent D'Onofrio zijn zo goed als het gaat om het creëren van een bizarre en originele kijk op de legende van Pat Garrett en Billy the Kid, verteld vanuit een uniek punt van uitzicht.
Het belangrijkste kind in The Kid is niet Billy the Kid. Het is eigenlijk de 14-jarige Rio Cutler (Jake Schur), die op de vlucht is met zijn oudere zus Sara (Leila George) nadat Rio hun gewelddadige vader vermoordde en hun oom Grant (Pratt) verwondde.
Als geluk (en het scenario) het zou hebben, kruisen Rio en Sara paden met de wetshandhaver Pat Garrett (Ethan Hawke) en Garrett's oude tegenstander, ene Billy the Kid (Dane DeHaan), en hun reizen worden onlosmakelijk met elkaar verbonden.
De eerste regisseur D'Onofrio heeft een bewonderenswaardige visuele stijl, of we nu middellange shots maken of intieme close-ups. Dit is een goed uitziende film uit die tijd, die doorsijpelt van topprestaties.
DeHaan portretteert Billy the Kid als een zelfbewuste rockster die dol is op aandacht, de pers het hof maakt en weinig of geen spijt lijkt te hebben, zelfs als Garrett hem naar de galg leidt.
Ondertussen heeft Hawke's Pat Garrett een melancholische greep op de werkelijkheid.
Weet je wat het betekent als ze over je beginnen te schrijven? zegt Pat tegen Billy. Het betekent dat je al dood bent.
DeHaan, die elk moment aan het melken is, is goed gecast als de charmante maar dubbelhartige Billy the Kid, die bij elk woord dat hij spreekt 50 procent oprecht en 50 procent sterk is.
Hawke, druipend van oprechtheid in zijn trieste snor en oncoole hoed, slaat een heel andere toon aan als de vrome Pat Garrett, die nooit een kans laat voorbijgaan om te pontificeren en na te denken over zijn levenskeuzes.
Geen wonder dat de jonge Rio de fout maakt om met zijn ogen te rollen bij Garretts levenslessen, en aanvankelijk het verkeerde rolmodel te kiezen terwijl hij een soort mini-Billy the Kid wordt.
Van alle verhalen die over Pat Garrett en Billy the Kid zijn verteld, is The Kid misschien wel de meest nepnieuwsversie ooit.
En dan. Zeg dat tegen Rio.
'Het kind'
★ ★ ★
Lionsgate presenteert een film geregisseerd door Vincent D'Onofrio en geschreven door Andrew Lanham. Rated R (voor geweld en taalgebruik). Speelduur: 99 minuten. Opent vrijdag in lokale theaters en op aanvraag.
Хуваах: