Rechter Brett Kavanaugh heeft de steun van vrouwen verdiend
Democraten hebben gelijk. Rechter Brett Kavanaugh heeft een verbluffende staat van dienst met vrouwen, maar het is er een die moet leiden tot steun van vrouwen, niet tot oppositie.
Als vader (en basketbalcoach) van twee lieve dochters neemt hij zijn rol in het pleiten voor vrouwen serieus. Verbazingwekkend genoeg heeft hij meer vrouwen aangenomen als griffiers dan mannen. Vierentachtig procent van die vrouwen is griffier geworden bij het Hooggerechtshof. En hij is de enige D.C. Circuit Judge die ooit vier vrouwen in hetzelfde jaar heeft aangenomen voor een stage.
MENING
Rechter Kavanaugh huurt niet ideologisch in - hij neemt in een recordaantal vrouwen aan, ongeacht hun standpunten. Zijn voormalige vrouwelijke advocaten, afkomstig uit verschillende ideologische overtuigingen, steunen enthousiast de benoeming van rechter Kavanaugh, niet ondanks zijn standpunt over vrouwen, maar vanwege zijn pleidooi voor vrouwen.
Achttien van die voormalige griffiers schreef van de uitdagingen waarmee vrouwen op de werkvloer nog steeds worden geconfronteerd. Onder die uitdagingen, schreven ze, hebben vrouwen geen representatief aandeel in prestigieuze coschappen of spraakmakende juridische functies. Maar Kavanaugh, schreven ze, heeft onvermoeibaar gewerkt om die verschillen te verhelpen; hij is een van de sterkste pleitbezorgers in de federale rechterlijke macht voor vrouwelijke advocaten; en hij heeft de advocatuur eerlijker en gelijker gemaakt.
De onjuiste verklaringen van vrouwenrechtenorganisaties – dat Kavanaugh een gevaar vormt voor de rechten van vrouwen om hun eigen beslissingen te nemen over gezondheidszorg, abortus en bescherming op de werkplek – zijn gebaseerd op een misleidend beeld van het Hooggerechtshof. De rol van het Hooggerechtshof is om onze wetten te handhaven, niet om de beleidsvoorkeuren van een bepaalde groep af te dwingen - inclusief vrouwen. Daar is de democratie voor.
De grondwet verdeelt de bevoegdheden van de federale regering in drie sferen. De wetgevende macht krijgt de bevoegdheid om federale wetten te maken; de uitvoerende macht om de federale wet af te dwingen; en de rechterlijke macht om de federale wet te interpreteren. De oprichters waren van mening dat deze structurele verdeling van cruciaal belang was voor het behoud van individuele vrijheid - ook voor vrouwen.
De afgelopen decennia is er een druk geweest om de rechtbank te politiseren. Maar kijken naar het Hooggerechtshof om bepaalde politieke veranderingen door te voeren, ondermijnt de rol van de wetgevende macht en het volk. Het is gevaarlijk om naar een niet-gekozen, levenslange groep individuen te kijken om iemands voorkeursbeleid uit te voeren. Die groep kan het er niet mee eens zijn of van gedachten veranderen, en er is geen mogelijkheid om haar beslissingen te controleren. Federale rechters kregen een vaste aanstelling voor het leven om hen te beschermen tegen politieke druk, niet om ze koningen te maken.
De retoriek van links doet ook tekort aan de zeer reële macht die vrouwen hebben om verandering teweeg te brengen. Het doet afbreuk aan het recht waar vrouwen voor ons zo hard voor hebben gewerkt - het allerbelangrijkste recht om te stemmen en deel te nemen aan onze regering.
In Seneca Falls, New York, 1848, Elizabeth Cady Stanton lezen haar verklaringen van gevoelens en resoluties. Onder hen, vastbesloten, dat het de plicht is van de vrouwen van dit land om hun heilige recht op het electieve kiesrecht voor zichzelf veilig te stellen. Toch duurde het bijna driekwart eeuw voordat de staten het 19e amendement goedkeurden.
Op 2 november 1920 werden meer dan 8 miljoen vrouwen in de Verenigde Staten voor de allereerste keer gestemd. Ze namen het recht en de verantwoordelijkheid op zich om deel te nemen aan ons bestuur, een recht dat te veel vrouwen in te veel landen nog steeds niet hebben.
Terwijl glazen plafond na glazen plafond explodeert, deels door het mentorschap van individuen als rechter Kavanaugh, hebben vrouwen meer een stem dan ooit tevoren. Sterker nog, als we alleen naar de cijfers kijken, hebben vrouwen een voordeel in het stemhokje. Ze nemen in grotere aantallen deel aan onze representatieve regering dan mannen. Vrouwen hebben zowel meer kans om te worden geregistreerd om te stemmen als om naar de stembus te gaan.
De aantal vrouwen dat stemt het aantal mannen dat sinds 1964 bij elke presidentsverkiezing heeft gestemd, heeft overschreden (en bij elke verkiezing buiten het jaar sinds 1986). In de 2016 algemene verkiezingen, zo gaf 73,7 procent van de vrouwen aan te hebben gestemd, tegenover 63,8 procent van de mannen.
Er was een grondwetswijziging nodig om het stemrecht van vrouwen veilig te stellen. Maar dat recht is alleen effectief als het Hooggerechtshof binnen zijn grondwettelijk beperkte rol blijft bij het interpreteren van de wetten die het Congres schrijft. Wanneer het Hof zijn grenzen overschrijdt en in de politieke strijd stapt, tellen onze stemmen voor minder – of soms voor helemaal niets.
Volgens de linkse visie op het Hooggerechtshof zouden vrouwen worden uitgesloten van het nemen van hun eigen beslissingen op het gebied van gezondheidszorg; ze zouden niet kunnen beslissen welke bescherming vrouwen moeten genieten op de werkplek of dat ze hun geloof op hun werkplek mogen uitdragen. Als linkse vrouwengroepen gelijk hadden over de allesomvattende rol van het Hooggerechtshof, zouden vrouwen niet kunnen beslissen hoe ze hun kinderen moeten opvoeden, hoe het onderwijs er in ons land uit moet zien, of hoeveel levensbeïnvloedende beslissingen moeten worden genomen. worden gemaakt door administratieve instanties, in tegenstelling tot de volksvertegenwoordigers.
Elk van die beslissingen zou in de handen van de federale rechtbanken worden gelegd - en uiteindelijk in de handen van negen niet-gekozen advocaten die zitting hebben in het Hooggerechtshof.
Als vrouwen bezorgd zijn over het hebben van invloed op de beslissingen die hun leven beïnvloeden, is het kiezen van rechters die zichzelf en het Hooggerechtshof beperken tot zijn constitutionele rol het antwoord - niet zich verzetten tegen iemand die al zijn hele carrière een voorvechter van vrouwen is.
Erin Hawley is jurist bij het Independent Women's Forum, universitair hoofddocent rechten aan de Universiteit van Missouri en voormalig griffier van opperrechter John Roberts.
RealClearPolitiek
Brieven sturen naar: letters@suntimes.com .
Хуваах: