Prof probeert met de aliens te praten in opwindende 'Arrival'
Het heeft geen zin om te doen alsof Denis Villeneuve's Arrival niet zo ludiek is als verheven, even verwarrend als opwindend, even verwarrend als verhelderend.
Ik ga je niet vertellen dat ik alles begreep wat er gebeurde tussen Amy Adams en die buitenaardse wezens, of tussen Amy Adams en Jeremy Renner, of tussen Amy Adams en Forest Whitaker, of tussen hen allemaal en ondergetekende, de kijker.
Omdat ik dat niet deed. En als je deze film ziet en je begrijpt elke ingewikkelde moer en bout ervan: goed voor je.
Maar zelfs de meeste WTH (What the Heck!) Momenten waren mooi en uitdagend en cool op een tot nadenken stemmende, intergalactische manier.
Aankomst is niet het soort buitenaardse invasiefilm waarin alle gevoel voor mysterie en verwondering snel wordt weggenomen ten gunste van epische CGI-gevechtsscènes waarin een bende hopeloos kansloze, bijdehante buitenbeentjes een manier bedenken om het moederschip of de bijenkoningin te vernietigen of wat dan ook. Het is ZO veel beter dan dat, in een Close Encounters, Contact, Interstellar, The Day the Earth Stood Still soort manier.
Om zeker te zijn, zijn er enkele angstaanjagende sci-fi kippenvel-schrikken, en een aantal goed gechoreografeerde actiescènes, en bekende stijlfiguren zoals het maken van opnamen van een uitgestrekt militair basiskamp dat is opgesteld in de buurt van het enorme ruimteschip, of wat het ook is, onheilspellend zwevend op Amerikaans grondgebied.
Aankomst speelt echter meestal als een high-end, fraai ingerichte, feature-length versie van een klassieke Twilight Zone-aflevering. De meeste spanningen en rillingen zijn van het intellectuele en filosofische soort, en we worden gevraagd om een sprong in het diepe te maken als het gaat om het tijd-ruimte continuüm, en waarom niet, laten we het doen.
Amy Adams, die wonderbaarlijke kameleon van een actrice, zal ongetwijfeld de Oscarnominatie-gesprekken aantrekken met haar felle en wonderbaarlijk genuanceerde werk als Louise Banks, een deskundige taalkundeprofessor die een rustig en enigszins eenzaam en geïsoleerd leven leidt. (SPOILER ALERT: Een uitgebreide proloog over Louise en haar dochter geeft ons enig inzicht in waarom Louise zo'n geïnternaliseerde, emotioneel verdoofde ziel is. We denken. Naarmate de aankomst zich ontrolt, beginnen we alles in twijfel te trekken wat we in het begin dachten te weten.)
Louise heeft zo weinig contact met de buitenwereld dat ze de laatste persoon op de campus lijkt te zijn die merkt dat er een enorm stuk nieuws opduikt op ieders laptops en persoonlijke communicatieapparatuur:
Buitenaardse wezens zijn geland.
Een dozijn identieke zwarte schepen, die elk een beetje lijken op een gigantische voetbal die in tweeën is gesneden, zijn op locaties over de hele wereld geland. Omdat Louise misschien wel de meest bekwame taalkundige ter wereld is, bevindt ze zich op een Amerikaans militair transport, samen met theoretisch fysicus Ian Donnelly (Jeremy Renner), naar een dergelijke landingsplaats in Montana. Ze zijn gerekruteerd door kolonel Weber van Forest Whitaker om te zien of ze een soort van communicatie tot stand kunnen brengen met de mysterieuze wezens die zich op die onheilspellend stille schepen bevinden.
De beproeving om alleen maar in positie te komen om oog in oog te komen met de buitenaardse wezens zorgt voor een vermoeiende, gekke, gespannen, zelfs duister grappige reeks waarin je moet onthouden om te ademen. Louise en Ian zijn even doodsbang en meer dan opgewonden om deel uit te maken van deze krankzinnige en historische doorbraak.
Geen verrassing: zelfs als Louise en Ian in wezen een nieuwe taal uitvinden om te communiceren met de buitenaardse wezens, die bekend worden als heptapoden, vormen communicatieproblemen tussen mensen een bedreiging voor het voortbestaan van de planeet. De Chinezen worden ongeduldig; ze willen het ruimteschip in HUN achtertuin naar de vergetelheid schieten. Een ongemakkelijke alliantie tussen naties valt snel uiteen in potentiële waanzin van elk land voor zichzelf.
Regisseur Villeneuve (Gevangenen, de crimineel onder-gezienen) Hitman ) is een enorm getalenteerde stylist die weet dat het het beste is om niet TE veel van de buitenaardse wezens te laten zien. (Het is bijna altijd het beste om niet te veel van de buitenaardse wezens te laten zien, of de haai, of iets dat grote bezorgdheid bij de mensen oproept.) Hij is momenteel aan het roer van Blade Runner 2049, en alles wat we in Arrival zien, geeft ons reden tot grote hoop. Dit is prachtig gefilmd werk.
Eric Heisserers bewerking (en uitbreiding) van Ted Chiang's korte verhaal getiteld Story of Your Life weeft naadloos tussen genres, van het aangrijpende, hartverscheurende verhaal van Louise en haar dochter, tot het sci-fi-avontuur en de Big Idea-dingen. Ik ben er niet helemaal van overtuigd dat het einde de perfecte landing is op alles wat er eerder gebeurde, maar Arrival is geen lineair avontuur van de geest, en het is een film die je waarschijnlijk het beste twee keer kunt zien.
1⁄2
Paramount Pictures presenteert een film geregisseerd door Denis Villeneuve en geschreven door Eric Heisserer, gebaseerd op het verhaal Story of Your Life van Ted Chiang. Beoordeeld PG-13 (voor korte sterke taal). Speelduur: 116 minuten. Opent vrijdag in lokale theaters.
Хуваах: