Nieuwe documentaire liefdevol portret van veelzijdige Julia Child
Een bevredigend en leuk eerbetoon aan iemand wiens impact op de moderne eetcultuur en beroemdheid nog steeds voelbaar is.
Er is een semi-serieuze grap op Twitter over het vrijgeven van de Julia-versie van Julie & Julia. Het generatie-hoppende verhaal van Nora Ephron over de opkomst van Julia Child en de moderne jonge vrouw die haar voorbeeld probeert te volgen, heeft zijn fans, maar het is geen geheim dat de Julia Child-sectie gewoon interessanter is dan die van Julie. Wat maakt het uit dat de blogger levenslessen leert door middel van beef bourguignon als je Meryl Streep en Stanley Tucci over elkaar zou kunnen zien fladderen in het Parijs van de jaren vijftig?
Sony Pictures Classics presenteert een film geregisseerd door Julie Cohen en Betsy West. Beoordeeld PG-13 (sommige thematische elementen, seksuele referentie, korte krachtige taal). Speelduur: 95 minuten. Opening 19 november in lokale theaters.
Maar hier is het ding over het verlangen naar de all-Julia-snit. Het zijn niet alleen de acteurs: het is de fantasie van het leiden van een wereldreizend leven vol eten en wijn, passie en roem, met een ondersteunende echtgenoot op de passagiersstoel. Als Julia Child niet echt zou bestaan, betwijfel ik of iemand zou denken over haar te dromen.
Gelukkig helpt Julia, een nieuwe documentaire van RBG-regisseurs Julie Cohen en Betsy West in de theaters vrijdag, om die nieuwsgierigheid te bevredigen en een beetje dieper te graven in de meer dan levensgrote persoonlijkheid die de Franse keuken in Amerikaanse huizen bracht en in wezen het idee van de beroemdheid uitvond televisie kok. Het is een liefdevol en rechttoe rechtaan portret van het leven van deze bijzondere vrouw en haar plaats in de Amerikaanse cultuur.
Het is gemakkelijk om te vergeten dat Julia Child een heel leven heeft geleefd voordat ze gewoon Julia werd. Ze was 49 toen ze haar eerste boek publiceerde, Mastering the Art of French Cooking en 51 toen haar tv-show werd gelanceerd. Onze cultuur heeft de neiging om de vroegrijpe delen van het leven van mensen te fetisjen of te verdoezelen, vooral wanneer ze relatief vrij zijn van drama of tragedie. Maar Julia herinnert ons eraan dat ze op geen enkele manier volledig gevormd is geworden en zelfs in haar latere jaren bleef evolueren (behalve als het ging om het idee om het gebruik van boter te beperken). Haar traject zou onmogelijk te bevatten zijn zonder een glimp van haar bevoorrechte jeugd in Pasadena, haar hbo-opleiding aan Smith, haar weigering om te trouwen met de eerste bankier of dokter die langskwam en haar internationale reizen via een baan bij het Office of Strategic Services, dat is waar ze Paul ontmoette.
Cohen en West vullen hun verhaal aan met pratende hoofdinterviews van hedendaagse beroemde chef-koks als José Andrés, Ina Garten en Marcus Samuelsson, vrienden van Julia, een schat aan beelden van haar vele, vele uren op televisie en wat verrukkelijke foodporno. De filmmakers waren slim om wat moderne foto's te maken van haar recepten die worden voorbereid - kindershows zijn misschien klassiekers, maar voedselfotografie is ten goede geëvolueerd.
Hoewel Julia een groot feest is, schuwt ze complexiteit niet, inclusief haar twijfelachtig koude behandeling van haar co-auteur en vriend na hun aanvankelijke succes. De filmmakers spannen zich soms in om zoveel mogelijk in 95 minuten op te nemen, wat geen geringe prestatie is voor zo'n gedocumenteerd leven, maar de ervaring begint een beetje gehaast en niet gaar te worden. Ik had graag een klein beetje meer onderzoek willen doen naar de reden waarom Amerikaanse huishoudens in de jaren vijftig de voorkeur gaven aan gemak boven de manieren van hun ouderwetse ouders en grootouders, of in de jaren zeventig en tachtig opkwamen tegen gezondheidsvoedselbewegingen.
Het is nog steeds een bevredigend en leuk eerbetoon aan iemand wiens impact op de moderne eetcultuur en beroemdheid nog steeds voelbaar is. Ga gewoon niet hongerig naar binnen.
Хуваах: