Michael Phelps, Apolo Anton Ohno open over zelfmoord, depressie in nieuwe HBO-documentaire
Olympiërs, waaronder Phelps, Ohno, Jeremy Bloom, Shaun White, Lolo Jones en Sasha Cohen, vertellen over hun geestelijke gezondheidsproblemen in een nieuwe ontnuchterende documentaire.
LOS ANGELES — Atleten Stephen Scherer, Jeret Peterson en Kelly Catlin hebben twee dingen gemeen: ze hebben allemaal hun droom bereikt om Olympiërs te worden, en ze stierven allemaal door zelfmoord.
Olympiërs staan erom bekend dat ze hun lichaam tot het uiterste drijven, maar veel minder begrepen zijn de mentale en emotionele ontberingen die hun weg naar grootsheid plaveien. Michael Phelps, de meest onderscheiden Olympiër in de geschiedenis, zegt dat hij zelfs op het hoogtepunt van zijn opmerkelijke zwemcarrière zelfmoordgedachten had en noemt depressie en zelfmoord onder Olympische atleten een epidemie.
Phelps vertelt over zijn geestelijke gezondheidsproblemen in The Weight of Gold, een nieuwe documentaire die vorige week in première ging op HBO. De film onderzoekt depressie en zelfmoord onder 's werelds topatleten en wat er moet worden gedaan om het probleem aan te pakken.'
Verwant
ROEPER: 'The Weight of Gold': hoe het streven naar Olympische grootsheid kan leiden tot psychische aandoeningen - en zelfs zelfmoord
Andere spraakmakende Olympiërs, waaronder schaatser Apolo Anton Ohno, snowboarder Shaun White, skiër Bode Miller, hordeloper Lolo Jones en kunstschaatsster Sasha Cohen, beschrijven ook hun eigen worstelingen in de film.
Het was belangrijk voor mij voor het Amerikaanse publiek om te zien: 'Hé, je hebt deze atleten gevierd en het is geweldig dat je dat hebt gedaan.' Maar het is niet alles wat je denkt dat het is, zei Ohno, die twee keer goud heeft gewonnen. , twee zilveren en vier bronzen medailles.
Net als Ohno brengt de overgrote meerderheid van de Olympiërs het grootste deel van hun jeugd door met het concurreren in hun bepaalde sport. Naarmate ze verder komen, wordt competitie de belangrijkste focus van hun leven voor familie, vrienden, school of plezier. Jarenlang werken ze naar dat doel toe voor wat neerkomt op een wedstrijd die minuten of enkele seconden duurt. Het verschil tussen winnen en verliezen kan een fractie van een seconde zijn, en miljoenen kijken toe.
En dan is het voorbij. Ofwel voor nog eens vier jaar of voor altijd, afhankelijk van de atleet en de sport.
Het definieert je wel, en je verliest je menselijke identiteit, zei Jeremy Bloom, drievoudig wereldkampioen skiër en tweevoudig Olympiër. Daar wordt het gevaarlijk. Want op een gegeven moment verliezen we allemaal sport. We gaan allemaal verder. We gaan allemaal met pensioen of de sport wijst ons de deur omdat we ouder worden. En dan moeten we onszelf opnieuw definiëren.
Dat wordt het breekpunt voor sommige atleten.
Bloom's vriend, luchtskiër Jeret Speedy Peterson, pleegde zelfmoord in 2011, slechts anderhalf jaar na het winnen van een zilveren medaille. Hij was 29.
Voor Bloom was Peterson altijd de gelukkigste man geweest. Behalve de nacht dat Peterson rond 2005 op zijn deur klopte in het Olympisch Trainingscentrum in Lake Placid.
Hij was in tranen. Ik heb hem nog nooit zien huilen. Hij zegt: 'Ik moet gewoon met je praten', zei Bloom onlangs vanuit zijn huis in Boulder, Colorado. Hij opende zich echt voor mij over enkele van de mentale worstelingen waarmee hij te maken had.
Maar Bloom zei dat hij helemaal niet was uitgerust.
Ik had geen idee wat ik moest vragen, wat ik moest zeggen. Ik had gewoon het gevoel dat hij een slechte nacht had, zei hij. En ik wou dat ik terug kon gaan naar dat moment en weten wat ik nu weet en een betere steun voor hem kunnen zijn ... En dus zei ik: 'Nou, ik kan mezelf beter opleiden, er slimmer over worden, en ik kan maar beter beginnen erover praten, want dat is wat Jeret zou willen dat ik deed.'
Phelps, een co-executive producer van The Weight of Gold, zei dat de behoefte aan verandering hem ook ertoe dreef zijn mond open te doen. Hij en andere Olympiërs roepen het Internationaal Olympisch Comité en het Amerikaanse Olympisch en Paralympisch Comité op om veel meer te doen om het probleem aan te pakken.
Phelps zei dat de eerste stap is om mensen als mensen te behandelen in plaats van als iets op een lopende band.
We zijn gewoon producten, zei de 35-jarige Phelps vanuit zijn huis in Scottsdale, Arizona. Het is beangstigend. Het is eng. En het breekt mijn hart. Omdat er zoveel mensen zijn die zoveel om ons fysieke welzijn geven, maar ik heb nog nooit gezien dat ze om ons mentale welzijn geven.
In een verklaring aan The Associated Press zei het IOC dat het de ernst van het onderwerp erkent en een team van internationale experts verzamelde om in 2018 wetenschappelijke literatuur over geestelijke gezondheidsproblemen bij topsporters te beoordelen, wat resulteerde in een werkgroep voor geestelijke gezondheid. De commissie zei dat het onderwerp de afgelopen jaren meer openlijk is besproken op forums en panels en dat het IOC een reeks webinars heeft gelanceerd om atleten te helpen omgaan met COVID-19, en andere initiatieven plant, waaronder een hulplijn.
Bahati VanPelt, hoofd van de atletendiensten bij het Amerikaanse Olympisch en Paralympisch Comité, zei in een verklaring dat de organisatie heeft erkend dat we kunnen verbeteren.
In 2019 hebben we de belangrijke stap gezet om een speciale afdeling voor sportersdiensten op te richten - waarbij we zorg voor sporters en geestelijke gezondheidszorg scheiden van hoogwaardige diensten - om deze diensten te differentiëren en ervoor te zorgen dat atleten zonder zorgen of aarzeling toegang hebben tot middelen en hulp, zei hij. We hebben ook een taskforce voor geestelijke gezondheid opgericht, bestaande uit atleten en experts samen om ons werk te informeren en ons te helpen de gezondheid en het welzijn van atleten te verbeteren.
Hij zei dat de commissie de diensten in grote lijnen heeft uitgebreid, waaronder meer functionarissen voor geestelijke gezondheidszorg en counseling, en zich inzet om geestelijke gezondheid een topprioriteit te houden.
Terwijl sommige atleten de veranderingen prezen, hebben anderen zoals Ohno en Phelps het gevoel dat er nog veel meer te doen is.
Het is duidelijk dat er behoefte is aan betere middelen omdat Olympische atleten stervende zijn, zei Brett Rapkin, directeur van The Weight of Gold. Ze hebben deze ongelooflijk unieke psychologische reis die ze maken en het moet gepaard gaan met de juiste middelen om het aan te kunnen. Die dingen zijn er duidelijk niet.
Хуваах: